Romy: ‘Plotseling steekt ze haar vinger in de mond van mijn baby en begint te voelen’

“De verjaardag van mijn schoonmoeder verloopt zoals altijd gezellig chaotisch. Hoewel alle gasten de hele middag steevast op dezelfde stoel en in hetzelfde kringetje blijven zitten, klinkt het als een kakelend kippenhok. De geur van verse filterkoffie vult de woonkamer en de blokjes kaas worden als delicatesse geserveerd op een schaal die één voor één wordt doorgegeven. Isé, mijn dochter van negen maanden oud, zit naast mij in haar kinderstoel. Haar grote ogen volgen elke beweging in de kamer en haar brede glimlach is zo aandoenlijk dat iedereen om haar heen staat te springen om haar aandacht. ‘Ooooh, wat is ze schattig!’, roept een tante terwijl ze met een speelgoedbeest boven Isé haar hoofd zwaait. ‘Kijk, ze lacht!’

Bemoeizuchtige buurvrouw

Ik nip aan mijn koffie en luister half naar een gesprek. Vanuit mijn ooghoek zie ik de buurvrouw van mijn schoonmoeder op mij af komen. Een vriendelijke vrouw op leeftijd, maar een tikkeltje bemoeizuchtig. Ze buigt zich over mijn dochter en gilt: ‘Nou, wat een plaatje! Heeft ze al tandjes?’ Ik glimlach beleefd, maar voordat ik iets kan zeggen, pakt ze mijn dochter bij haar kin en steekt ze haar vinger in de mond van mijn baby. ‘Even voelen of ze al tandjes heeft, hoor’, zegt ze, terwijl ze rondtast in het kleine mondje.

Lees ook: Dilemma: ‘Kan ik tegen senioren zeggen dat ze mijn baby niet mogen aanraken?’

Mijn lichaam verstijft. Het gebeurt allemaal zo snel. Ik staar haar aan, wil iets zeggen, ingrijpen, maar ik ben compleet perplex. Wat gebeurt hier? Wie stopt zomaar een vinger in de mond van een baby? Ik voel een golf van verontwaardiging opkomen, maar mijn woorden blijven halverwege steken. Iedereen om ons heen is druk in gesprek, de kamer gevuld met lachende stemmen en het gekletter van kopjes. Het is alsof dit moment, deze absurde actie, de tijd even stil zet.

Alsof er niks is gebeurd

Mijn dochter kijkt mij met grote ogen aan en lijkt totaal niet onder de indruk van de situatie. Maar ik ben dat zeker wel. De buurvrouw trekt haar vinger weer terug en glimlacht alsof ze zojuist niets brutaals heeft gedaan. ‘Nee, nog geen tandjes. Maar het kan elk moment gebeuren, hoor’, zegt ze en gaat weer op in de menigte. Ik knik zwijgend, nog steeds te verbouwereerd om iets te zeggen. Wat had ik eigenlijk moeten doen? Had mijn blik haar al genoeg verteld? Nee, dit voelt niet oké.

Een uur later, wanneer ik Isé in haar autostoeltje vastklik en we eindelijk naar huis rijden, beginnen mijn hersenen te werken. De perfecte reacties, die toen onvindbaar waren, poppen nu op. In mijn hoofd blijft het malen, maar het moment is voorbij. De verjaardag is afgelopen, de buurvrouw is naar huis, Isé dommelt weg in haar autostoeltje en ik ben weer een bizarre ervaringen rijker. Ik mompel wat achter het stuur en grijns. Als dit voor haar een normale zaak is, dan hoop ik dat ze voortaan eerst haar vingers telt in plaats van groeiende melktanden.”

In ons Kek Mama magazine lees je de mooiste verhalen, herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts € 29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.