Rosa Ana (32) is single moeder van Jera Guadalupe (12) en heeft een relatie.
Lees verder onder de advertentie
“Eigenlijk wilde ik dj worden; ik had gespaard voor draaitafels en wilde een meester achter de decks worden. Maar op een pleintje waar ik vaak kwam hoorde ik jongens regelmatig op een negatieve toon over vrouwen rappen. Ik vond het interessant om dat een keer om te draaien. Zo schreef ik mijn eerste tekst. De volgende dag kwam ik terug en stond ik onder begeleiding van een beatbox met die jongens te battlen. Daarna greep ik elke open mic avond aan om verder te oefenen.
Lees verder onder de advertentie
Poëzie
Als ik mijn songs van vroeger terugluister, klinken ze wat puberaal. Komt ook omdat ik op mijn veertiende begon, ik was op die leeftijd best boos. Ik vond bijvoorbeeld dat er veel onrecht in de wereld was en dat de verschillen tussen arm en rijk te groot waren. Dat rauwe hoorde ik ook terug bij andere hiphopartiesten en dat inspireerde me. Toch ben ik met de jaren zachter geworden en heb ik meer behoefte om andere thema’s die me bezighouden te bespreken, zoals het leven, zelfreflectie en volwassen worden. Rap is poëzie. Het grappige is dat mijn dochter juist wél graag luistert naar mijn oude muziek, de rest vindt ze maar slappe hap.
Tot mijn twintigste trad ik vaak op. Ik deed mee aan televisieprogramma’s, stond op podia en hoorde bij de Mighty8 – een gelegenheidsformatie van vrouwelijke hiphop- en soulartiesten. Maar op mijn negentiende werd ik ongepland zwanger. Nou vond ik dát niet zozeer heftig, want ik wist meteen: dit moet zo zijn. Alleen verdween de vader van mijn dochter na de bevalling uit ons leven, waardoor we zonder huis kwamen te zitten. Zie dat maar te regelen op je twintigste in Amsterdam. Zijn afwezigheid was een groot thema in ons leven. Ook al trad ik in die tijd op, het was wel het laatste waar ik aan dacht. Een heftige periode, die ik veel later pas kon verwerken.
Lees verder onder de advertentie
Dicht bij mezelf
Ik ben nooit compleet gestopt met het schrijven van teksten. Maar ik liep er niet echt mee te koop op het schoolplein. Als ik de vraag kreeg wat ik precies deed, zei ik niet dat ik rapte – alsof ik me ergens voor geneerde. Het moederschap heeft me veel verantwoordelijkheid gegeven. Tegenwoordig sta ik voor de klas en coach ik jongeren terwijl ik me sporadisch achter de schermen nog weleens in de hiphopscene beweeg.
Lees verder onder de advertentie
Toch merk ik dat ik het rappen mis. Ik heb veel te vertellen, over het leven, moederschap, liefde, overleven. Daarom werk ik stiekem aan iets nieuws, met twee close vrienden van me. Ik kan dingen wel verwerken door te mediteren of in therapie te gaan, maar door muziek kom ik het dichtst bij mezelf.”
Yolanthe Cabau is niet alleen een succesvolle actrice, presentatrice én Kek Mama columnist, maar vooral een liefdevolle moeder. Haar zoontje Xess Xava, die ze samen met ex-man Wesley Sneijder heeft, is haar grote trots. Maar zoals dat tegenwoordig helaas vaker gaat op sociale media, krijgt ook hij te maken met ongevraagde meningen en ongepaste opmerkingen.
Soms doe je als ouders iets waar je later spijt van hebt. Of waar je je enigszins voor schaamt. Zo ook Dilara, die door een actie niet bepaald meer goed bekend staat op de school van haar dochters.
Als de school belt flitsen er tachtig scenario’s door je hoofd, geen van alle goede. Gelukkig is er niet altijd sprake van rampspoed. Zoals bij Mieke (39), moeder van Merel (15) en Xavi (3).
Je kent het wel: je doet even snel een boodschap en tegen de tijd dat je thuiskomt, is er een klein drama ontstaan. Maar dit keer geen omgekieperd pak melk of een kleuter die zijn knuffel kwijt is. Nee, er is ingebroken! Of toch niet?
Marloes (33) is redacteur bij Kek Mama en woont met vriend, peuter (3) en baby (10 maanden) in Arnhem. Ze schrijft in haar columns over hoe ze het hoofd boven water houdt in haar chaotische gezinsleven en de overgang van één naar twee kinderen. Deze week over: de eerste wendag op de basisschool.
Patrick (53) is schrijver van romans en freelance tv-redacteur. Hij woonde over de hele wereld en heeft vijf kinderen. Voor zijn column put hij uit een oneindige bron van even herkenbare als opmerkelijke verhalen over het vaderschap.