Wanneer je leven ineens draait om onmogelijke tijdschema’s, resultaten halen en strenge voedselregimes is het misschien tijd om je keuzes nog een keer opnieuw te evalueren.
Dominique (29):
“Yoga, een vega lifestyle en veel sporten. Altijd een flesje water bij de hand, en overwegend biologisch eten. Op mijn opleiding tot diëtist was het zo vanzelfsprekend, dat ik die levensstijl klakkeloos overnam – zelfs al was ik opgevoed met ‘zaterdag patatdag’, en dronken mijn ouders er vrolijk op los.
Toen ik zwanger raakte, voerde ik mijn opvattingen door in de opvoeding. Mijn zoon zou borstvoeding drinken tot-ie zelf niet meer wilde, alleen maar biologisch eten en bovenal: suikervrij. Inmiddels is hij drie en blijkt het leven best lastig wanneer je zo rigide denkt. Ik weigerde van mijn levensstijl af te wijken, en keek met lede ogen toe hoe andere moeders borrelden, de kinderen omkochten met een koekje en na de zoveelste nacht slaapgebrek zonder schaamte maaltijden lieten bezorgen. Toen ik een jaar geleden op een kinderverjaardag zwichtte voor een wijntje, merkte ik wat ik had gemist. Sindsdien heb ik mijn regime versoepeld. We eten nog steeds vegetarisch en zo veel mogelijk biologisch. Maar met af en toe een koekje voor mijn zoon en een glas wijn voor mij zijn we echt een stúk gezelliger.”
Lees ook – Momshaming: ‘Waar komt toch die behoefte vandaan om lekker negatief te zijn over een ander?’ >
“Rust, Reinheid en Regelmaat? Ik doe er niet meer aan. Met drie kinderen onder de vier jaar draaide mijn leven op een gegeven moment alleen nog maar om tijdschema’s. Badderen, slaapjes, voedingen, schone kleren. Rust, voorspelbaarheid. Ik kwam er niet eens meer aan toe zelf te douchen, of een leuke outfit uit te kiezen en mezelf wat tijd te gunnen. Sinds een jaar of wat doe ik er niet meer aan. Dan hebben ze maar een vlek op hun trui, slaan ze een douchebeurt over of eten drie dagen op rij geen zelf gekookt eten. Sinds ik meer loslaat, is mijn hele gezin er gelukkiger op.”
“‘School is verplicht hem passend onderwijs te bieden, dit hoeft niets te veranderen’, suste de pedagoog na het laatste onderzoek. Mijn zoon bleek zeer slecht lerend en zou later niet naar ‘normaal’ voortgezet onderwijs kunnen. Het was geen verrassing: groep één en twee beende hij al niet bij.
“Avondenlang braken mijn man en ik het hoofd erover”
Avondenlang braken mijn man en ik het hoofd erover. Waar deden we goed aan? Uiteindelijk besloten we onze zoon – tot dan een onzekere jongen die zich bewust was van zijn anders-zijn – over te plaatsen naar het speciaal onderwijs. Daar is hij sinds dag één de bink én de slimmerik van de klas. Wat een verbetering.” Lees elke maand de mooiste verhalen, meest herkenbare columns en de leukste tips voor jou en je kids. Abonneer je nu op Kek Mama en krijg tot 45% korting.
Van extravagante thema’s tot dure locaties, het lijkt soms alsof de lat steeds hoger wordt gelegd voor kinderfeestjes. Maar wat doe je als je ineens zélf moet betalen voor het feestje waar je kind voor is uitgenodigd? Het overkwam Gina.
We vlogen het afgelopen jaar van de ene zwangerschapsaankondiging naar de andere. Hoog tijd om al het babynieuws op een rijtje te zetten: deze BN’ers verwachten een baby in 2025.
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.
Met de beste bedoelingen zet je jarenlang maandelijks braaf een bedrag opzij, om je kind een goede start te kunnen bieden. Om vervolgens je zoon op zijn achttiende verjaardag toegang te geven tot die spaarrekening en hij een jaar later geld komt vragen, omdat het op is.
Chiara dacht dat ze er vrede mee had om kerst alleen met haar eigen gezinnetje te vieren, maar nu het zover is wordt ze overmand door melancholie.
Je kunt ze nog zo feilloos uit elkaar houden als ouders, maar als een tweeling iemand voor de gek wil houden dan is daar weinig tegen te doen.
