Van 28 januari t/m 4 februari vindt De Week van Het Vergeten Kind plaats – een initiatief van Stichting Het Vergeten Kind. Presentatrice Saar Koningsberger zet zich al jaren in voor dit mooie doel. Een dankbare, maar ook emotionele taak.
Als Saar Koningsberger in 2013 door Johnny de Mol wordt uitgenodigd voor het slotfeest van de Week van Het Vergeten Kind, is het meteen duidelijk: híer wil ze zich voor inzetten. “Wanneer je die kinderen vrolijk ziet spelen, merk je niet gelijk dat ze getraumatiseerd zijn”, vertelt Saar aan Kek Mama. “Maar toen ik een meisje een high five wilde geven, dook ze meteen weg – ze dacht dat ik haar wilde slaan. Er brak iets in me, want hoe absurd is het dat dit meisje bang was dat ik haar pijn zou doen?”
In 2018 verandert het leven van Saar drastisch: ze wordt moeder van dochter Scottie (3) en het ambassadeurschap krijgt in één klap een nog emotionelere lading. “De verhalen van de kinderen zijn zo schrijnend. Als je moeder wordt en je bedenkt: ‘Wat als dit míjn kind zou overkomen?’, komt het tien keer zo hard binnen. Ik ben sinds de komst van onze dochter veel emotioneler geworden.”
Ondanks die kwetsbaarheid ziet Saar het ouderschap ook als een enorme toevoeging binnen haar rol als ambassadeur. “Nu pas weet ik vanuit mijn moederhart hoe het zou voelen als je kind zoiets zou overkomen. Hierdoor ben ik strijdvaardiger geworden en besef ik des te meer hoe waardevol het is dat Scottie in een warm en liefdevol gezin opgroeit.” Saar vindt het dan ook belangrijk om dit aan haar dochter mee te geven. “Als ik een dag als ambassadeur op pad ben geweest, maak ik er altijd een momentje van met Scottie. ‘Jij hebt je eigen bedje, maar ik was vandaag bij kinderen die niet in hun eigen bed kunnen slapen en iets verdrietigs hebben meegemaakt. Hierdoor hebben ze extra liefde en aandacht nodig’. Natuurlijk kan een kind van 3 dit nog niet volledig plaatsen, maar je merkt wel dat het aankomt. ‘Dat is zielig voor die kindjes’, zegt ze dan.”
Lees ook
Saar Koningsberger: ‘De hele familie moest huilen toen ik zwanger bleek, ze hadden zo meegeleefd’ >
“Het ambassadeurschap draagt zeker bij aan de opvoeding van Scottie”, geeft Saar toe. “Doordat De Week Van het Vergeten Kind elk jaar een ander thema heeft en ik hierdoor steeds met nieuwe, schrijnende situaties geconfronteerd word, merk ik dat ik evalueer. Niet alleen als ambassadeur, maar ook als moeder.”
Dit jaar vraagt Stichting Het Vergeten Kind tijdens hun campagneweek aandacht voor het thema gesloten jeugdzorg, want uit onderzoek blijkt dat 76 procent van de kinderen op een gesloten afdeling er psychisch beschadigder uitkomt. Saar: “Onschuldige kinderen met trauma’s worden opgesloten en krijgen niet de juiste hulp. Ze worden behandeld als gevangenen: moeten scheurkleding aan, worden gefixeerd en in een isoleercel gestopt. Dit kan en dit mag niet!”
Vind jij ook dat gesloten jeugdzorg moet stoppen? Teken dan de petitie.
Meer Kek Mama? Neem nu een abonnement en profiteer van leuke aanbiedingen!
Je kent het wel: je doet even snel een boodschap en tegen de tijd dat je thuiskomt, is er een klein drama ontstaan. Maar dit keer geen omgekieperd pak melk of een kleuter die zijn knuffel kwijt is. Nee, er is ingebroken! Of toch niet?
Suus (34) hoort ze wel fluisteren op het schoolplein. Of als ze binnenkomt op een kinderfeest. Want hoe goed ze het ook voorheeft met haar collega-ouders, die lijken haar adviezen niet op prijs te stellen.
Heather (33) is redacteur bij Kek Mama en moeder van een zoontje (4,5) en dochter (1,5). Haar columns zijn een mix van herkenbare momenten, hilarische situaties en kleine overwinningen in het moederschap.
Slaap jij al jaren met lucide dromen over een volledige nacht doorslapen? Dan zou het zomaar eens kunnen dat jouw kinderen tot een van de sterrenbeelden behoren die bekendstaan als de slechtste slapers.
Marloes (33) is redacteur bij Kek Mama en woont met vriend, peuter (3) en baby (10 maanden) in Arnhem. Ze schrijft in haar columns over hoe ze het hoofd boven water houdt in haar chaotische gezinsleven en de overgang van één naar twee kinderen. Deze week over: de eerste wendag op de basisschool.
Voor de open boeken en roddeltantes die privézaken met de hele stad delen is er niet veel verandert het afgelopen decennia. Hun stories lagen altijd al op straat. Alleen op zakelijk vlak was dat heel lang not done. Daar was de regel in het bijzijn van de baas: praat alleen over je werk en houd […]
