
De Juf: ‘De kinderen kwamen hard aangerend: ‘Juf, Jamie gaat dood!”
Een leerkracht vertelt iedere week aan Kek Mama wat ze meemaakt. Deze keer: overblijfjuf Brenda (42) van groep 6.
“In augustus 2020 overleed mijn oudste zoon. Daar is veel aandacht aan besteed door wat grotere influencers. Zo kwamen steeds meer mensen bij mij terecht om ons verhaal te volgen, en die zijn blijven plakken. Ik gebruikte Instagram altijd al als dagboek. Ik deel niet alleen het positieve maar ook het negatieve. Daar is na Javaj’s dood niks aan veranderd, het aantal volgers wordt alleen steeds hoger.”
“Ja. Ik heb daar niet over nagedacht. Ik ben geen prater, maar schrijf altijd alles van me af. Social media is voor mij het beste platform om mijn ei kwijt te kunnen. Ook wil ik mijn verhaal delen om in contact te komen met lotgenoten.”
“Ik doe het puur voor mezelf: zodat ik mijn verhaal kwijt kan. Alles wat daaromheen is ontstaan is natuurlijk mooi meegenomen. Gelukkig zijn er niet super veel lotgenoten, maar als ze er wel zijn komen we gemakkelijk in contact. Zeker voor mensen die recent een kind verloren is het fijn om te zien dat je er sterker uit kunt komen. En dat je je leven ook na dit verlies weer op kunt pakken.”
“Dat gaat automatisch. Ons huis hangt vol met foto’s van de kinderen, dus we zien hem elke dag. We benoemen elke dag zijn naam. Javaj is onderdeel van ons gezin en op het moment misschien zelfs wel het hoofdonderdeel.”
Lees ook: Kelly Beukers: ‘Onze tweeling werd na 26 weken geboren – ze wogen nog geen kilo’
“Onze middelste zoon James gaat binnenkort de leeftijd aantikken waarop onze oudste overleed, dat vind ik niet moeilijk maar juist heel mooi. Er is veel herkenning in zijn karakter en de dingen die hij doet. We gaan straks nieuwe dingen zien die we nooit bij Javaj hebben gezien. We zullen ons dan natuurlijk wel af gaan vragen of Javaj dingen op dezelfde manier gedaan zou hebben. We zullen veel gaan vergelijken.”
“De vrijheid in emoties. Onze kinderen mogen alle emoties laten zien en kunnen daarmee altijd bij mij terecht. Ik ben een hele open moeder: geen onderwerp is mij te gek. Ik merk ook dat onze zoon James naar me toe komt als hij verdrietig is, dan praten we er samen over. Hij stopt het niet weg.”
“De liefde die je ontvangt. Als James even bij me op schoot komt zitten, me aanraakt of me spontaan een knuffel geeft denk ik: deze onvoorwaardelijke liefde zal nooit meer weggaan. Dat vind ik het allermooiste gevoel.”
“Amper, gelukkig. Ik merk dat veel andere moeders last hebben van negatieve reacties, maar bij mij zijn ze op een hand te tellen. Laatst plaatste ik een filmpje waarop James een verjaardagscadeautje openmaakte. Iemand reageerde dat ‘papa en mama lekker met hun telefoon bezig waren’. Gelukkig kan ik dat makkelijk van me afzetten: vroeger maakten ouders ook foto’s op zo’n moment. Ik kan me een nare opmerking nog goed herinneren. Een volger vond het niet nodig dat ik foto’s van de begrafenis en een foto van Javaj nadat hij overleden was plaatste. Ik heb daar netjes op gereageerd dat ik me daar goed bij voel en dat dit is wat ik wil. Ze kan me blokkeren of ontvolgen als ze het niet wil zien…”
Meer Kek Mama? Neem nu een abonnement en profiteer van leuke aanbiedingen!Dit bericht op Instagram bekijken