De Amerikaanse Sarah Bregel, moeder van een zoon en een dochter, dwingt haar kinderen niet om op een sport of muziekles te gaan.
‘Als ze niet willen, dan willen ze niet’, schrijft ze op Babble.
Sarah besloot van zich af te schrijven toen ze op internet een bericht tegenkwam van een moeder die ten einde raad was: haar vijfjarige dochter werd onhandelbaar wanneer ze thuis moest oefenen voor vioolles. Ze vroeg advies en honderden moeders reageerden: ‘Laat haar op een ander moment van de dag oefenen’ of ‘Geef haar een beloning als ze heeft geoefend zonder te huilen.’ Sarah snapte hier niets van: ‘Ik wist zeker dat geen van deze adviezen zou werken’, schrijft ze. ‘Kinderen zijn duidelijk over hun gevoel en wanneer ze iets niet willen, verdoe hun tijd er dan niet mee. Mijn advies? Laat haar stoppen.’
Lees ook
Deze ‘meme’ gaat flink viral: ‘Dwing mij niet om een kus te geven’ >
Ze vindt niet dat je kinderen moet dwingen, alleen omdat de maatschappij dat van ze vraagt: ‘Kinderen krijgen te maken met een overvolle agenda, maar laat ze een keer iets doen waar ze écht gelukkig van worden. Al is dat misschien iets raars als stempels verzamelen. Oké, dan worden ze misschien niet de beste muzikanten van de school, maar wat maakt het uit?’
Sarah: ‘Ik heb genoeg taken als moeder. En bepalen wie mijn kinderen later worden door ze tot hobby’s te dwingen, is hier geen van: jezelf leren kennen als kind is veel waardevoller.’
Van gymtassen inpakken tot zwemlessen plannen, van BSO-schema’s tot traktaties regelen: het loopt allemaal via jouw hoofd. En nu blijkt uit onderzoek dat al die mentale to-do’s niet alleen jouw brein bezetten — maar ook je relatie beschadigen.
De bevalling: sommigen zien er als een berg tegenop, anderen krijgen een spirituele awakening tijdens de geboorte van hun kind. Hoe dan ook: het is altijd een verhaal op zich, wat moeders maar al te graag delen. Bij voorkeur met veel details. Deze week het bevallingsverhaal van Floor (29).
Niets in het leven is zwart of wit, en opvoeden brengt altijd dilemma’s met zich mee. Zelfs al lijkt de keuze op sommige momenten nog zo helder.
In het televisieprogramma De Klassenavond doet Erwin een aangrijpend verhaal over zijn dochter, die hij al twaalf jaar niet meer heeft gezien. In gesprek met presentator Rob Kamphues vertelt hij openhartig over het gemis en de pijn die hij dagelijks voelt.
Soms kunnen leraren niet helemaal eerlijk zijn tegen ouders. Beleefdheid en professionaliteit gaan nu eenmaal voor — en dus zeggen ze op het rapport dat je kind een “sociale persoonlijkheid” heeft, terwijl ze bedoelen dat hij of zij de hele dag door kletst.
De opmerking: “Wat ben jij volwassen voor je leeftijd”, klinkt als een onschuldig compliment, bedoeld om een kind te prijzen voor zijn gedrag, verantwoordelijkheidsgevoel of empathie. Maar volgens deze therapeuten kun je die zin beter niet meer zeggen tegen je kind.
