Beeld: 123RF
Er wordt gelachen en gekletst, geflirt, geroddeld en gejankt. Hoe dan ook: het is nooit saai op het schoolplein.
Lisa (41), moeder van Tim (4) en Feline (2): “Ik voel me altijd weer verloren tussen de groepjes moeders. Voor het plein staan altijd de scootermoeders te roken. Die zijn zo onbenaderbaar dat ik er niet eens bij durf te gaan staan. Op mijn werk, in de kroeg, in de supermarkt – ik klets met iedereen, maar op het schoolplein voel ik me eenzaam en alleen.”
Inge (40), moeder van Bastian (8) en Ruben (6): “Als de moeder van Pieter aan komt lopen, duiken we allemaal in ons mobieltje. Zij wil zo graag speeldates voor haar zoon regelen dat ze zo veel mogelijk moeders benadert. Ook in het weekend en tijdens vakanties appt ze. Ik weet dat ze het goed bedoelt, maar het is me allemaal iets te beklemmend. Bovendien zijn onze kinderen oud genoeg om zelf wat te regelen.”
Antoinette (42), moeder van Bram (8), Bas (5) en Pim (4): “Bram is al jaren bevriend met Joris. Af en toe logeren de knullen bij elkaar. Vorige week hadden mijn man en ik een feest en ik vroeg Joris’ moeder of Bram bij hun kon slapen. Twee dagen later moesten we onze plannen omgooien en cancelde ik nietsvermoedend de logeerpartij. De moeder van Joris ging uit haar dak van woede. Ze wist niet hoe ze dit aan haar zoon moest vertellen, riep ze, hij had er zo naar uitgekeken. Ze is nog steeds boos. Op het schoolplein mijdt ze me en speelafspraken lopen ineens via haar man. Ben benieuwd wanneer ze bijtrekt.”
Sabine (36), moeder van Luc (7), Kai (5) en Max (2): “Eén moeder heeft als bijnaam De Haai. Ze cirkelt dreigend om je heen en slaat ineens toe. Vorige week was ze boos op mij omdat haar zoon niet was uitgenodigd op het kinderfeest van Luc. Ik deinsde terug, zij hakte op me in. Dat mijn kind haar zoon buitensloot. Luc speelt nooit met dat jongetje, ik was me van geen kwaad bewust. Eerst zei ze alleen maar dat haar zoon het jammer vond dat hij niet mocht komen, maar aan het eind van haar monoloog beweerde ze dat het jochie er al een week niet van sliep en huilend in zijn bedje lag. Ik wist opeens weer waarom deze mama De Haai heet.”
Ingrid (42), moeder van Douwe (9), Isa (7) en Valerie (1): “Speelafspraken maken vind ik een ramp. Wie met wie, waar en hoelang? Elke dag hetzelfde gedonder. Ik kom expres zo laat mogelijk op het schoolplein, in de hoop dat mijn kinderen zelf wat hebben georganiseerd of iedereen al is vergeven.”
Emma (37), moeder van Thijs (10), Boris (1) en Lieke (7): “De eerste weken van mijn laatste zwangerschap was ik hondsberoerd. Ik kwam nauwelijks de deur uit. Toen ik me na een paar weken weer op het schoolplein vertoonde, bleek ik the talk of the town te zijn. Er kwam direct een moeder op me af om te checken of het klopte dat mijn man en ik uit elkaar waren.”
Lucie (34), moeder van Annabel (9) en Josefien (7): “Voor de vorm ben ik een keer mee gaan borrelen met de moeders uit de klas van Josefien, maar daar had ik al snel spijt van. Voor ik het wist zat ik in een appgroep die van donderdag tot en met zondag werd gevuld met foto’s van aangeschoten moeders. Daar heb ik helemaal geen behoefte aan. Uit de appgroep stappen is levensgevaarlijk. De moeder die dat durfde, werd direct het mikpunt van roddels. Ik moet nog moed verzamelen.”
Amber (36), moeder van Milo (10) en Teije (7): “Vlak voor de zomer is het altijd raak. Dan staan de moeders elkaar af te troeven. De exotische vakantiebestemmingen vliegen me om de oren, van Australië tot Vietnam. Als ik vertel dat wij met de caravan naar een camping in Frankrijk rijden, valt het stil. Heerlijk moment, elk jaar opnieuw.”
Roos (33), moeder van Mels (9) en Bowie (5): “Oppasoma’s zijn het ergst. Chagrijnig, half doof en niet bestand tegen de speelafspraakhysterie om half drie. Niet te geloven hoe sommige van die vrouwen kunnen snauwen tegen hun kleinkinderen.”
Esther (50), moeder van Waldemar (10): “Ik heb vier vriendinnen op het schoolplein. We zien elkaar vrijwel dagelijks en borrelen regelmatig. Toen een van ons een relatiecrisis had, waren we er natuurlijk voor haar. Helemaal toen zij erachter kwam dat haar man een affaire had met een moeder van school. Tot schrik van mijn vriendin kwam haar zoon dit jaar bij het kind van papa’s minnares in de klas en werden ze ook nog eens vriendjes. En nu moet ze steeds een smoes verzinnen als de jongens bij elkaar willen spelen. Gelukkig is ons smoezenarsenaal oneindig groot.”
Maaike (37), moeder van Pien (8): “De vader van een vriendinnetje van mijn dochter begroet iedereen met ‘hey hallootjes’. Dat werd al snel zijn bijnaam. Aardige vent, niets mis mee, maar hij huppelt iets te veel om me heen. Zijn vrouw zie ik nooit, die werkt altijd. Misschien komt hij aandacht tekort, ik weet het niet, maar hij ouwehoert in elk geval met alle moeders op school. En voelt niet aan wanneer dat wel en niet uitkomt. Als ik na een korte nacht op school kom, wil ik zo snel mogelijk terug naar huis om koffie te drinken. Dan heb ik gewoon geen zin in een praatje.
Vorige week kwam hij zijn dochter bij mij thuis ophalen. Ik was die dag niet helemaal fit en liep in een huispak en ook nog eens zonder beha. Ik opende de deur en voor ik het wist zat hij al bij mij op de bank. Niet weg te branden. Hey Hallootjes is altijd graag van de partij. Ga ik een keer spontaan zwemmen met Pien en wat vriendinnen, meldt hij op de valreep dat hij ook meegaat. Van een moeder hoorde ik dat Hey Hallootjes heeft voorgesteld met zijn allen op skivakantie te gaan. Of ik ook zin had? Hey Hallootjes, ik dacht het niet.”
Aimée (40), moeder van Vic (12) en Tijn (10): “Ik kom amper nog op school, Tijn fietst zelf. Hij zit in groep 7 en heeft twee juffen, van wie ik er een aan het begin van het schooljaar heb ontmoet. Maar laatst hielp ik mee met de fancy fair en toen beging ik me toch een blunder.
Terwijl ik het sumoworstelen begeleidde met niet altijd even pedagogisch verantwoorde opmerkingen, zei ik tegen een moeder toen ik weg moest: ‘Goh, zou jij het misschien even kunnen overnemen, de laatste tien minuten? Trék je dat, denk je, zo’n bende losgeslagen tuig – het is best pittig hoor.’ Waarop ze droogjes antwoordde: ‘Geen zorgen, ik ben wel wat gewend.’ Ze zag er heel fragiel uit, jong en niet erg doortastend. Ik kletste gewoon door, als een kip zonder kop. En mijn zoon maar trekken aan mijn trui, sissend: ‘Mam! Mahááám! Dat is de JUF hoor!’ Ja, praat dat maar eens goed. Mijn hemel, wat voelde ik me een ontaarde moeder. Het goede nieuws: ik vergeet haar echt nooit meer. En zij mij ook niet.”
Ilse (40), moeder van Janna (7) en Cato (4): “Mijn dochters weten: speelafspraken worden voor dezelfde middag gemaakt. Ik weiger een agenda voor mijn kinderen bij te houden. De moeder van een vriendinnetje van Janna denkt daar anders over. Zij staat pontifcaal met haar mobiel in de aanslag, swipet zich drie slagen in de rondte en zegt dan enthousiast: ‘Over zes weken kan Jolie komen spelen.’”
Lies (34), moeder van Lotte (8) en Pleun (7): “Ik flap er altijd de vreselijkste dingen uit. Vorige week stond ik met een bevriende moeder op het schoolplein op de kinderen te wachten. Ik dacht dat niemand ons kon horen en vertelde honderduit over mijn datingavonturen: “Ik ontmoette hem in een wijnbar, gaf hem een hand en toen bleekie een heel hoog stemmetje te hebben. Ik wil niet weten hoe dat klinkt in bed.” Achter ons brak spontaan geproest uit: stond daar de roddelgrage klassenmoeder. Ik heb vriendelijk gelachen en was blij dat de schoolbel klonk. Toen haar zoontje een paar weken later bij ons speelde en met grote ogen zei: ‘U hebt heel veel mannen hè?’, wist ik zeker dat ze elk woord had gehoord. En doorverteld.”
Merel (38), moeder van Liene (9): “Vorig jaar was er een scheidingsgolf in de klas. Het ene na het andere stel ging uit elkaar. Heel sneu natuurlijk, maar als ik om kwart over acht op het schoolplein kom, is er altijd wel weer ergens een drama dat verteld moet worden. Moet ik uit fatsoen de zoveelste huilende moeder troosten.”
Marieke (45), moeder van Dirk (10) en Joëlle (8): “Tijdens het jaarlijkse klassenkerstdiner wordt voor de ouders altijd een borrel in de aula georganiseerd. Een paar jaar geleden heb ik met bevriende moeders wat flessen wijn mee naar binnen gesmokkeld. Er is wel glühwein, maar die is niet te zuipen. Dus wij elke keer stiekem bijschenken vanuit de hippe shopper van een van die moeders. Komt de schooldirectrice opeens met ferme pas op ons afgebeend: ‘Dát is niet de bedoeling, dames!’ Ik kon alleen maar ‘ja mevrouw’ stamelen, net als vroeger, als een kind dat op zijn lazer krijgt. Ik heb me drie weken niet op school durven vertonen. De kerst erop hebben we ons eerst ingedronken bij een van de moeders thuis.”
Dit artikel staat in Kek Mama 02-2018.
Nog meer Kek Mama?
Volg ons op Facebook en Instagram. Of schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.
Het is spannend, zo’n eerste kerstdiner op school. En dan kan je kleine in al z’n enthousiasme de festiviteiten íets te ver door trekken.
Dat het ouderschap uitdagend is, hoeven we je niet te vertellen. Er is geen handboek en er is geen one size fits all. Logisch dus dat je soms met vragen en dilemma’s zit. Iedere week delen we op Kek Mama een dilemma van onze lezers. Deze week: Sacha (33) vraagt zich af hoe ze om moet […]
Joshua Nolet, de zanger van Chef’Special, is vorige maand opnieuw vader geworden van dochter Jones. Maar bij een pasgeboren baby horen niet alleen roze wolken, maar ook – jawel – slapeloze nachten. En dat ervaart Joshua nu volop.
Het leuke aan de feestdagen is dat de hele familie bij elkaar komt. Het lastige aan de feestdagen is óók dat de hele familie bij elkaar komt. Geen zin in ruzie of gedoe wegens botsende karaktertjes? Neem dan deze handleiding ter harte.
Marthe kwam erachter dat haar ex een affaire had, vlak voor kerst. Vlak voor de eerste kerst met hun baby, zelfs. Ze kan het eigenlijk nog steeds niet helemaal geloven.
