Shary-An: ‘In het begin vertrok ik met buikpijn, zo schuldig voelde ik me’

Illustratie bij: Shary-An: ‘In het begin vertrok ik met buikpijn, zo schuldig voelde ik me’ Beeld: Kee & Kee
Kimberley van Heiningen
Kimberley van Heiningen
Leestijd: 3 minuten

Breng ze met enige regelmaat naar een festival en deze moeders zijn weer een poosje bestand tegen schoolcorfee en speelpaleizen. En dat schuldgevoel? Dat ebt vanzelf wel weg.

Lees verder onder de advertentie

Zangeres Shary-An (32) staat deze zomer weer volop op festivals haar nieuwe muziek te spelen. Ze is samen met Nena en heeft twee dochters: Billie (3) en Claes (1,5).

“Dit jaar heb ik weer een echte festivalzomer. Ik heb veel nieuwe muziek geschreven en sta met mijn band door het hele land te spelen. Heerlijk! Op het podium voelt het alsof ik vleugels krijg, het geeft me zoveel energie. Het optreden maakt mij meer mij: ik ben meer dan zangeres, maar ik ben ook meer dan moeder.

Lees verder onder de advertentie

Balans

De balans tussen optreden en het moederschap moest ik echt vinden. In het begin vond ik het vreselijk. Iedere keer vertrok ik met buikpijn van huis, zo schuldig voelde ik me. Nu de meiden iets ouder zijn en ik ook van de borstvoeding af ben, wordt het weer wat makkelijker. Al trek ik alleen met een goed gevoel de deur achter me dicht als ik een gezonde maaltijd voor mijn gezin op tafel heb gezet. Schrijfdagen probeer ik altijd te plannen tussen negen en vijf, zodat ik met etenstijd gewoon weer met mijn meiden aan tafel zit.

Lees verder onder de advertentie

De drie R’en

De drie R’en proberen we thuis toe te passen, maar dat is lastig als ik op tour ben. Wordt het een latertje, wil ik wel altijd uitgebreid samen ontbijten. De kids komen deze zomer ook een paar keer kijken. Superleuk, want dan komen die werelden weer samen. Van muziek maken word ik een leuker mens, al zou ik ook een goede thuisblijfmoeder zijn. Ik vind het namelijk heerlijk om de kinderen te verzorgen, naar de speeltuin te gaan, lekker te koken en geen stress te hebben van het werken. Thuis verveel ik me geen moment.

Lees verder onder de advertentie

Ons feestje

Een zomer zonder Lowlands is ondenkbaar, dat is echt ons feestje. Dit jaar moet ik zelf spelen aan de andere kant van het land, maar dan ga ik gewoon op-en-neer. Op Lowlands zijn Nena en ik echt weer even samen. Samen dansen, uit ons dak gaan. Ieder jaar passen mijn schoonouders dat weekend op en maken ze er ook een feestje voor de kinderen van.

“Van muziek maken word ik een leuker mens, al zou ik ook een goede thuisblijfmoeder zijn”

Lees verder onder de advertentie

Ik denk dat zo’n festivalweekend heel goed is voor onze relatie. Neen en ik doen het heel goed samen, maar het is soms best pittig met twee kleine kinderen thuis en een baan waar ik mijn focus voor nodig heb. Tijdens zo’n weekend genieten we extra – even weer de aandacht op ons tweeën. In een tentje slapen doen we niet; we gaan gewoon met onze camper waarin heerlijke matrassen liggen.

Wijntje of twee, drie, vier

Nena is het grootste feestbeest van ons twee. Geef haar een biertje en het zonnetje en ze heeft niets meer nodig. Ik heb toch wat meer van die biertjes nodig voordat ik ga dansen, haha. Samen een wijntje – of twee, drie, vier – drinken vind ik tegenwoordig leuker dan echt stappen.

Sinds ik moeder ben, ben ik rustiger. Minder roekeloos. Vroeger praatte ik sneller dan ik nadacht; nu probeer ik langer na te denken. Ik ben nog altijd een spring-in-’t-veld, maar waar ik voorheen alleen maar gas gaf, trap ik nu wat vaker op de rem. Prima.

Lees verder onder de advertentie

Lees ook hoe de festivalzomer van Vivienne van den Assem eruitziet.

Meest bekeken