Huilen om de kleinste dingen: als je zwanger bent, hoort dat er bij. Maar dat je het als moeder vaak óók niet droog kunt houden, had blogger Laura Marsh Kobialka liever eerder geweten.
Lees verder onder de advertentie
Voordat Laura moeder werd, wist ze dat kinderen vaak jammeren en huilen. ‘Maar dat je dat als ouder ook veel doet, daar had ik geen idee van’, zegt ze op haar blog.
Lees verder onder de advertentie
‘Natuurlijk was ik erop voorbereid dat ik tranen zou laten toen de zwangerschapstest positief was. En ook toen we hoorden dat de baby een jongen was, of het moment dat hij na de bevalling op mijn borst gelegd werd. Maar er zijn ook zoveel emotionele momenten geweest waar ik níet op voorbereid was.’
Moodswings
Om te beginnen de borstvoeding: Laura hield het niet droog toen het voeden een hele opgave bleek te zijn. ‘Maar ook toen de kleine voor het eerst koorts had. En dan al die andere dingen: niemand heeft me ooit gewaarschuwd voor de hormonale stemmingswisselingen die me in tranen deden uitbarsten bij tv-shows. Of heel stom, bij het idee dat mijn zoon ooit gaat studeren en op eigen benen gaat staan.’
Ze verwachtte dat de tranen minder zouden worden toen hij ouder werd. ‘Maar dat gebeurde niet’, zegt ze. ‘Ik werd nog steeds emotioneel toen hij het als peuter vertikte om te gaan slapen en ik hem met geen mogelijkheid rustig in bed kon leggen. Of als hij ineens eten ging weigeren waar hij al dagenlang naar vroeg.’
Lees verder onder de advertentie
Vloeibaar bewijs
Achteraf gezien had Laura het fijn gevonden als iemand haar op al die tranen had voorbereid. ‘Dan zou ik in ieder geval hebben geweten dat het normaal is om af en toe een soort emotioneel wrak te zijn’, zegt ze. ‘En dat het niet betekent dat ik tekortschiet als moeder.’
Lees verder onder de advertentie
Ze sluit haar blog wel positief af: ‘Gelukkig zijn al die tranen het vloeibare bewijs van de eindeloze liefde die ik voor mijn kind voel.’
Van extravagante thema’s tot dure locaties, het lijkt soms alsof de lat steeds hoger wordt gelegd voor kinderfeestjes. Maar wat doe je als je ineens zélf moet betalen voor het feestje waar je kind voor is uitgenodigd? Het overkwam Gina.
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.
We vlogen het afgelopen jaar van de ene zwangerschapsaankondiging naar de andere. Hoog tijd om al het babynieuws op een rijtje te zetten: deze BN’ers verwachten een baby in 2025.
Met de beste bedoelingen zet je jarenlang maandelijks braaf een bedrag opzij, om je kind een goede start te kunnen bieden. Om vervolgens je zoon op zijn achttiende verjaardag toegang te geven tot die spaarrekening en hij een jaar later geld komt vragen, omdat het op is.