Ski-horror: ‘Mijn been bleek op twee plaatsen gebroken’

Yvonne Brok

3 december, 2019 - 12:14

Leestijd: 6 minuten

Julia (38), moeder van Olivia (9) en Teije (6): “Na mijn scheiding ging ik een midweek skiën. Zonder kinderen, mét nieuwe lover. Die bleek ter plekke nauwelijks een bochtje te kunnen maken. En hij had me toch echt verteld al jaren de gevaarlijkste pistes af te dalen. Geeft op zich niks als je samen lol hebt, maar bij elke afdaling werd hij woester en dat botvierde hij op mij. Als het te erg werd zette ik hem af bij de après-ski om daarna in mijn eentje te skiën, in de hoop dat-ie na een paar biertjes wat milder gestemd was. Met die relatie is het nooit wat geworden, maar dat begreep je natuurlijk al.”
 

‘Zolang hij maar niet mee hoeft’

Jeanet (42), moeder van Leon (12) en Rosa (10): “Ik ben dol op wintersport, Michel totaal niet. Dat is al zolang we elkaar kennen, dik achttien jaar. Hij is bang wat te breken en vindt een zomervakantie per jaar genoeg. Twee jaar geleden was ik er klaar mee en ging ik alleen met de kinderen naar Oostenrijk. Leuk idee, maar toen we in de auto stapten, dacht ik wel even: shit, ga ik dat hele stuk in mijn eentje rijden en de kinderen vermaken?’ Het ging gelukkig prima. Ik vind het heerlijk om met Leon en Rosa te skiën. Bovendien wil ik ze laten zien dat je alles kunt wat je wilt, ook in je eentje. Michel vindt het prima, zolang hij maar niet met ons mee hoeft.”
 

Lag die vrouw ineens tussen míjn lakens

Eva (34), moeder van Jelle (6) en Bart (5): “Toen een vriend op het allerlaatste moment vroeg of hij met ons op wintersport mocht, zeiden mijn man en ik direct ja. We hadden met een ander stel een huisje geboekt. Dat hij in de woonkamer zou slapen, namen we allemaal voor lief. Hij kon wel een verzetje gebruiken na een vechtscheiding. Het verbaasde niemand dat hij losging bij de après-ski. Toen hij op een dag met een vrouw naar buiten ging, fluisterde ik: ‘Veel plezier hè.’ Nou, dat heb ik geweten. Uren later gingen wij terug naar het appartement. In de woonkamer troffen we hem niet aan. Wel in mijn slaapkamer. Daar lag hij tot mijn afgrijzen met die vrouw tussen míjn lakens. Poedelnaakt en innig verstrengeld.”
 

Van schrik

Ingrid (40), moeder van Thom (8) en Jill (6): “In de voorjaarsvakantie gingen we wintersporten in Winterberg. Het was twaalf graden boven nul, de sneeuw smolt onder onze schoenen, skiën zat er niet in. Gaf niets, we besloten te gaan sleeën op de rodelpiste. Thom zat alleen op een slee, Jill voorop bij mij. Ik vond het grappig, maar ook eng. Ik probeerde mijn onbesuisde zoon in de gaten te houden, hield zijn zus in een houdgreep én bestuurde ons sleetje. Ik gilde het uit toen de slee omhoog vloog en met een klap weer in de sneeuw belandde. Van schrik plaste ik in mijn broek. En toen moesten we nog naar beneden.”
 

Lees ook
Wintersport in Zweden met kinderen >
 

‘Isabelle, open your legs‘

Isabelle (35), moeder van Rifka (6), Ella (4) en Mats (3): “Vorig jaar ging ik voor het eerst sinds ik moeder ben weer eens skiën met een paar vriendinnen. Na drie pittige bevallingen en weinig sport- dan wel slaapuren, was ik wel toe aan een verzetje. Ik had een paar uurtjes een Franse privé-leraar geboekt: Jean-Michel. Die kon mooi wat aan mijn zelfvertrouwen doen. Ietwat huiverig stapte ik op de latten om achter hem aan te gaan. Mijn vriendinnen keken onder aan de berg toe. Ik deed mijn best zo netjes mogelijk naar beneden te gaan, met mijn knieën tegen elkaar aan. Maar Jean-Michel schalde door het dal, in het Engels met een Frans accent: ‘Isabelle, open your legs!’”
 

Straalverliefd

Roos (37), moeder van Benthe (7) en Tirza (5): “Midden in de Kuhstall zag ik hem staan, felblauwe ogen, een soort Hugh Grant. Het was alsof er magneten in onze skibroeken zaten. We hebben de hele avond als pubers tegen elkaar aan staan dansen. Mijn man Joris stond twee meter verderop met onze vrienden. Hoe vaak mijn vriendinnen me ook bij die kerel vandaan trokken, ik vloog steeds weer terug naar Hugh Grant. Diep respect voor Joris dat hij me niet over zijn schouder gooide en mee naar ons huisje nam. Hij liet me begaan. De volgende ochtend was hij nogal pissig. Hij vond mijn gedrag puberaal en stom, maar had geen zin gehad in een dronken discussie. De rest van de week heb ik me keurig gedragen. Hugh Grant heb ik nooit meer gezien.”
 

Overal pinnen en schroeven

Lucie (39), moeder van Jasper (11) en Lenn (8): “Op de eerste dag brak Jasper zijn arm – hij gleed bij het snowboarden ongelukkig in een greppel. Mijn man bleef de rest van de week bij hem, ik ging op pad met Lenn. Op de laatste dag, op de allerlaatste afdaling, maakte ik een flinke smak. Ik voelde meteen dat het niet goed zat. Mijn been bleek op twee plaatsen gebroken.

Ik ben in Nederland geopereerd, er werden pinnen en schroeven in mijn been gezet. De eerste weken was ik gedwongen te blijven zitten. Net voor mijn vakantie had ik ook nog eens mijn baan opgezegd. Gelukkig bleek ik vanuit m’n rolstoel prima te kunnen werken. Ik zette mijn eigen bedrijf op en had alle tijd om over mijn missie en visie na te denken. Met mijn laptop op mijn benen werkte ik aan mijn website. Het jaar erop ging ik weer skiën, maar verder dan de rode piste ben ik nooit meer gekomen.”
 

Tijdens de eerste afdaling was het al raak

Marieke (49), moeder van Valentin (9): “Op de eerste dag van de vakantie had Valentin ’s ochtends les en ’s middags gingen we skiën met een groep vrienden en hun kinderen. Tijdens de eerste afdaling zag ik hem recht naar beneden suizen. Ik riep: ‘Maak nou bochtjes, dat heb je vanochtend nog geleerd.’ Valentin draaide zich om, viel en begon keihard te huilen. Toen ik hem uit de sneeuw wilde tillen, zag ik zijn ski achterstevoren liggen met zijn schoen er nog in. Dat klopte niet.

Hij werd met een banaanbrancard naar beneden gebracht, ik ging er op mijn ski’s achteraan. Een vriendin racete naar onze appartement voor kleren, identiteitspapieren en zijn knuffel. In het ziekenhuis bleek Valentin een kurkentrekkerbreuk te hebben. Dat klinkt naar en dat is het ook. Hij moest in het gips, van zijn tenen tot zijn lies. Thuis in Nederland moest ik hem tien weken lang tillen. We wonen met zijn tweetjes op een bovenwoning. Hij kon niet zelf naar de wc en niet douchen. Ik sjouwde me een breuk.”
 

Dit artikel heeft eerder in Kek Mama gestaan.

Meer Kek Mama? Volg ons op Facebook en Instagram.