Beeld: Getty Images
Mom rage is het gevoel waarin je overweldigd wordt door woede en moeite hebt om je rust en kalmte te bewaren. Je kan deze woedeaanvallen als moeder ervaren door slaapgebrek, hormoonschommelingen en te weinig zelfzorg. Sophie is moeder van een peuter (3) en baby (11 maanden) en deelt haar ervaring.
Sophie: “Ik weet niet precies wanneer het begon, maar sinds ik vorig jaar moeder ben geworden van mijn tweede kindje, lijkt het alsof mijn lontje ineens een stuk korter is. Ik, die altijd de rust zelve was, schiet nu veel sneller uit mijn slof. Soms schrik ik van mezelf. Ik ben nooit agressief geweest, ik scheld niet en ik kon over het algemeen mijn rust goed bewaren, maar dat is nu wel anders. Ik had eerder nog nooit gehoord van “postpartum mom rage”, maar dat er een term voor is voor deze woedeaanvallen stelde me wel gerust. Ik ben dus niet de enige.
Het zit zo: ik heb een pittige peuter van drie rondlopen die veel driftbuien heeft en een baby van elf maanden die niet goed slaapt. ’s Nachts slecht slapen, overdag continu aan staan en dan die eindeloze stroom van speelgoed, melkflessen en wasgoed. Het voelt alsof er constant iemand iets van me wil. Er zijn maar weinig momenten van rust of voor mezelf. ’s Avonds ben ik zo uitgeput dat ik regelmatig om half negen naar bed ga.
Het ergste van de woedeaanvallen vind ik de intensiteit van die emoties. Ze overvallen me gewoon. Laatst had ik bijvoorbeeld zo’n dag dat alles misging. De baby was de hele ochtend huilerig, mijn peuter smeet zijn ontbijt op de grond en toen ik éindelijk even wilde zitten, gooide hij zijn beker melk om precies over mijn schoot. Dat was de druppel. Ik begon te schreeuwen. Niet gewoon een beetje, nee, écht schreeuwen. Daarna heb ik een stapel tijdschriften omver gegooid. Mijn peuter stond daar maar te kijken met grote ogen.
Het schuldgevoel komt onmiddellijk daarna. Ik voel me dan echt de slechtste moeder op aarde. Ik heb wel duizend keer sorry gezegd tegen mijn peuter en mijn man. Maar het blijft gebeuren. Niet elke dag, gelukkig, maar vaak genoeg dat ik me er zorgen over maak. Soms loop ik weg om mezelf even te kalmeren, maar dat helpt niet altijd.
Ik schaamde me kapot. Ik dacht dat ik gek aan het worden was en voelde dat ik dingen niet meer op een rijtje had. Ik durfde het met niemand te bespreken. Ik herken mezelf niet meer tijdens mijn woede-aanvallen tegen mijn peuter. Totdat ik huilend mijn moeder opbelde na zo’n woede-uitbarsting. Ik wist gewoon niet meer wat ik moest doen om niet zo heftig te reageren tegen de kinderen. Ik schaamde me diep, maar ik wist echt niet meer wat ik moest doen. Ze reageerde gelukkig heel lief en zonder oordeel. Ze zei: ‘Sophie, het klinkt alsof je overbelast bent. Misschien moet je eens met iemand gaan praten. Laten we beginnen met de huisarts. En ik kom je helpen thuis met de kinderen.’
Eerst wilde ik daar niets van weten. Ik bedoel, iedereen heeft het toch zwaar met jonge kinderen? Maar mijn moeder bleef erover doorgaan. Op een dag zei ze: ‘Je moet het voor jezelf doen en voor je kinderen. Ze hebben een gelukkige moeder nodig, geen uitgeputte.’ Dat raakte me. Dus heb ik nu onder haar lichte dwang een afspraak gemaakt bij de huisarts. Gewoon om te kijken wat ik eraan kan doen.
Het voelt als een grote stap, maar ook een noodzakelijke. Ik wil dit niet meer. Ik wil niet meer woedeaanvallen krijgen tegen mijn peuter alleen omdat hij iets omgooit. Ik wil me niet meer schuldig voelen. En misschien belangrijker nog: ik wil me weer mezelf voelen en een veilig thuis bieden voor mijn kinderen.”
Ook Marjolein, Patty en Karen weten hoe het voelt om uit je slof te schieten tijdens woedeaanvallen. Zo rukte Karen het handdoekrekje met kind en al uit de muur. Hun verhalen lees je hier.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Yolanthe Cabau is niet alleen een succesvolle actrice, presentatrice én Kek Mama columnist, maar vooral een liefdevolle moeder. Haar zoontje Xess Xava, die ze samen met ex-man Wesley Sneijder heeft, is haar grote trots. Maar zoals dat tegenwoordig helaas vaker gaat op sociale media, krijgt ook hij te maken met ongevraagde meningen en ongepaste opmerkingen.
1 April is voor kinderen een feestdag op zich. Geintjes bedenken, mensen foppen en dan gierend van het lachen kijken of iemand erin trapt. Maar dit jaar liep het bij Keesje thuis nét even anders dan gepland. Of nou ja, misschien juist precies zoals gepland: een Tikkie voor iedereen!
Soms gebeuren dingen zo snel dat je niet weet wat je overkomt, en heb je achteraf spijt dat je het niet anders aangepakt hebt. Zo ook Gwen, die met haar zoon een nare aanvaring had met de jeugdarts.
Merel had nooit gedacht zó’n moeder te worden en vond thuisblijfmoeder eigenlijk een beetje een vies woord. En haar baan was toch ook best leuk? Maar toen ze weer ging werken na haar verlof, wist ze ineens helemaal niet meer wat er nou zo leuk aan was geweest.
Ouders door het hele land zitten met een onverwacht probleem: de vrolijke Smiles-stickers van Jumbo, bedoeld om herplakbaar te zijn, zitten muurvast op de ramen. Waar kinderen enthousiast aan het plakken sloegen, zitten ouders nu gefrustreerd te schrobben. Jumbo reageert.
Is jouw kind ook zo’n grapjas en ben je al de hele dag op je hoede? We delen de leukste 1 april grappen van onze Facebookvolgers.
