Eerste kerstdiner op school: ‘Een halfuur later belde zijn juf’
Het is spannend, zo’n eerste kerstdiner op school. En dan kan je kleine in al z’n enthousiasme de festiviteiten íets te ver door trekken.
Soms kom je er niet uit in je eentje en kun je wel wat advies gebruiken. Elke dinsdag vertelt een lezeres daarom over haar dilemma.
Geesje (34) woont samen met Theo (37) en is moeder van Mats (9) en Milan (6).
“Teamspirit. Samenwerken en sociaal gedrag. Leren omgaan met teleurstellingen én excelleren. Mijn vriend Theo weet het wel, waarom onze jongens op voetbal zouden moeten. Of op hockey, of handbal, voor zijn part. Als het maar een sport is, en bij voorkeur een teamsport. Zelf voetbalt hij al sinds zijn vijfde. Ondenkbaar dat dat als man geen onderdeel is van je leven, vindt hij.
Maar Mats en Milan willen niet. Ze willen knutselen en knuffelen en afspreken met andere kinderen – maar graag buiten sportverband. Met dat samenwerken en sociaal gedrag zit het dus wel prima. We fietsen elke dag naar school, Milan heeft nog zwemles; bewegen doen ze ook voldoende. Ik zie de noodzaak van sport dus niet, en wil mijn kinderen al helemaal niet pushen iets te doen waar ze doodongelukkig van worden.
Theo ziet het met lede ogen aan. In het weekend probeert hij regelmatig een balletje met ze te trappen in de achtertuin. Maar binnen twee seconden vlucht Milan weer naar binnen, en heeft Mats het stoepkrijt gevonden en zit alweer te kleuren.
Lees ook
Stress over sportprestaties? ‘Voetbal, ballet of hockey moet voornamelijk ‘leuk’ zijn’ >
Voor een potje stoeien zijn ze altijd te porren. Dus is dat elke avond na het eten vaste prik. Ook allemaal sociaal gedrag en lichaamsbeweging, houd ik Theo voor. Die heeft zich ondertussen maar bij de situatie neergelegd. Tegelijkertijd wroegt het in mijn geweten: is sport nu echt zo belangrijk voor kinderen als we ze alternatieven bieden?”
Meer afleveringen van het dilemma? Elke dinsdag komt er een nieuw verhaal op KekMama.nl. Lees hier de eerdere dilemma’s.