‘De verpleegkundige vroeg of ik wel zeker wist of ik mijn dochter zo wilde noemen’
Je hebt urenlang getwijfeld, lijstjes gemaakt en de perfecte babynaam gekozen—en dan komt er ongevraagd kritiek van vreemden.
Michelle Zunter is moeder en stiefmoeder. Vooral die laatste rol ziet ze als een behoorlijke uitdaging. Op Huffington Post legt ze uit waarom.
‘De eerste jaren als stiefmoeder wilde ik alles perfect doen’, schrijft ze.
Michelle zorgde fulltime voor het kind van haar echtgenoot en steeds als er iets misging, brak ze. ‘Het was zwaar, helemaal omdat ik zelf ook net een baby had. Ik wilde voor mijn stiefkind de moeder zijn die hij nodig had, maar voor mijn eigen kind wilde ik ook de perfecte moeder zijn. Ik kreeg het niet voor elkaar.’ Steeds weer worstelde Michelle met het gevoel dat ze goed voor het kind van een ander moest zorgen. ‘Hier zat ik nog meer mee dan met slaapgebrek en borstvoeding geven.’
Lees ook
29 onredelijke gedachten als je kinderen een stiefmoeder krijgen >
Stiefmoeder zijn? Michelle wilde het niet meer. Toch hield ze vol, omdat ze wist dat alle moeite uiteindelijk zijn vruchten zou afwerpen. ‘En ja, zeven jaar later kan ik zeggen dat ik een fantastische band heb met mijn stiefkind. Onze relatie is niet perfect, maar ik weet dat het goed zit omdat ik de tijd nam om het stiefmoederschap te koesteren. Ik ben toegewijd, gepassioneerd en zeer betrokken.’
Michelle heeft door haar rol als stiefmoeder veel over zichzelf geleerd. ‘Elke keer als ik tegen een muur aanliep en wilde stoppen, moest ik mezelf weer bij elkaar rapen. Steeds weer vond ik nieuwe manieren om problemen op te lossen en ontdekte ik wat gezond was voor mijn stiefkind. Ik maak fouten en breng offers, maar heb ook geleerd om op verschillende manieren lief te hebben.’
Dit artikel is al een keer eerder gepubliceerd.
Nog meer Kek Mama?
Volg ons op Facebook en Instagram. Of schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >