Als ouder kan je niet wachten tot je kind gaat kruipen, zitten en lopen. Toch moet je volgens blogger Amber Leventry niet teveel waarde hechten aan die mijlpalen. ‘Ik schepte er over op, maar dat was onterecht.’
Lees verder onder de advertentie
Het eerste kind van Amber was snel, in alle opzichten. ‘Haar eerste tand kwam na drie maanden door en toen ze zes maanden was, trok ze zich al vanuit zithouding omhoog. Met negen maanden liep ze zelfstandig’, zegt ze.
Lees verder onder de advertentie
Amber was apetrots op haar dochter. ‘Ik was behoorlijk zelfvoldaan over haar prestaties. Mijn baby was duidelijk superieur aan andere baby’s. Bovendien was ik ervan overtuigd dat mijn dochter goed moest scoren op de lijst van mijlpalen, om te laten zien dat ik een goede ouder was en dat zij zich ontwikkelde als een gezond, normaal kind.’
Normaal
Pas later ging Amber inzien dat ieder kind zich op zijn eigen tempo ontwikkelt. ‘Mijn andere kinderen gingen pas lopen toen ze één jaar oud waren. Daar maakte ik me meteen zorgen over.’
Ze realiseerde zich uiteindelijk dat het oké is als een kind alle mijlpalen pas later bereikt. ‘Sommige kinderen kruipen nooit, of doen dat op een manier die niet als ‘normaal’ wordt beschouwd. Maar dat betekent niet dat die kinderen niet gezond of normaal zijn. Net als wanneer je kind worstelt met de fijne motoriek of langzaam is in zijn cognitieve ontwikkeling. Dat wil niet zeggen dat er iets mis is met hem.’
Geen wedstrijd
Amber noemt een onderzoek waaruit blijkt dat kinderen die alles vroeg kunnen, niet per se slimmer zijn. ‘Volgens een studie van het Swiss National Science Foundation zijn alle kinderen gelijk zodra ze naar school gaan – of ze nou al met zes maanden konden kruipen, lopen, of nog helemaal niets van dit alles konden.’
Lees verder onder de advertentie
Het is volgens Amber makkelijk om als ouder verstrikt te raken in de mijlpalen die je kind ‘moet’ behalen. ‘Die lijken ons gerust te stellen: ons kind doet het goed. Maar laten we er vooral geen wedstrijd van maken. Elk kind is anders en het komt echt wel goed met hem. En maak je je zorgen, neem dan contact op met een kinderarts. Die zal je waarschijnlijk geruststellen en je het advies geven om er wat relaxter in te staan.’
En het advies dat Amber zelf geeft? ‘Probeer niet zo opschepperig te zijn, zoals ik was.’
Nog meer persoonlijke verhalen lezen? Neem nu een abonnement en profiteer van een geweldige aanbieding: 8 nummers én een Studio Noos-tas voor maar € 49,95!
We kennen allemaal wel een verhaal over een bizar betaalverzoek, toch? Dat is lachen, tot het je ineens zelf overkomt. Sonja kreeg een Tikkie van het vriendje van haar dochter.
In de podcast Geuze & Gorgels vertelt Monica Geuze dat ze de achternaam van haar dochter wil laten aanpassen. Zara-Lizzy gaat nu door het leven met de naam van haar vader, Veldwijk, en dat ziet haar moeder graag anders.
Kinderen verzinnen de gekste dingen om ergens onderuit te komen. Vaak met hele slechte smoezen die je zo doorziet, maar soms zijn ze slimmer dan je verwacht. Zo dacht Sylvia maandenlang dat haar dochter naar paardrijles ging, maar dat was helemaal niet zo.
Slaap jij al jaren met lucide dromen over een volledige nacht doorslapen? Dan zou het zomaar eens kunnen dat jouw kinderen tot een van de sterrenbeelden behoren die bekendstaan als de slechtste slapers.
We doen het allemaal weleens: uit automatisme roepen we “Goed gedaan!” als onze kinderen iets presteren. Volgens kinderpsycholoog Becky Kennedy zijn juist deze twee woorden – hoe goedbedoeld ook – niet altijd goed voor het zelfvertrouwen van je kind.