Beeld: Shutterstock
Een jaar na haar scheiding duikt Suzan (36), moeder van twee zonen van zes en acht, de datingmarkt op. Haar belevenissen kun je elke week volgen.
‘Je pense à toi de tout mon coeur.’ Mijn Frans is wat roestig, sinds ik mijn laatste (en oké, enige) vakantieliefde op achttienjarige leeftijd aan de kant zette, maar uit het appje van de skileraar van mijn kinderen maak ik op dat hij ‘met heel zijn hart aan me denkt’. ‘Kijk nou’, grijns ik naar vriendin met wie ik een paar dagen naar de Franse Alpen ben vertrokken – kinderen in een klasje en wij lekker vrij op de latten – terwijl ik mijn telefoon onder haar neus schuif. ‘Ja Suus’, grijnst ze. ‘Dat krijg je ervan, als je na afloop van de lessen selfies van hem met je kinderen gaat appen. Daar kom je natuurlijk nooit meer vanaf.’
Ik weet niet helemaal zeker of ik dat wel zo nodig wil. Zo’n zongebruinde Benoît die me met zijn stralende lach en sexy accent van mijn ski’s zwiept; ik vind het wel wat. ‘Joh, die skileraren doen niet anders dan sjansen, zodra we naar huis zijn ben ik uit zijn contacten verwijderd’, zeg ik stoer.
Ondertussen weet ik wel beter: als ik terugdenk aan ons gesprek van vanmiddag in de ellenlange skilift – de kinderen keuvelend links op het bankje, wij in voor hen onverstaanbaar Frans rechts – maakt mijn hart stiekem een klein sprongetje.
‘Het is gewoon de sfeer’, denk ik. De ontspanning, de sneeuw, de iets te gezellige après-ski en misschien wel wat hoogteziekte, hier op meer dan tweeduizend meter hoogte; schijn je minder toerekeningsvatbaar van te worden. Maar toch, zijn verhaal over zijn scheiding, de twee zoontjes voor wie hij de helft van de tijd zorgt… Dit is misschien eens niet de zoveelste charlatan in een skischoolpak; dit lijkt net als ik een hardwerkende, gescheiden ouder die de zorg voor zijn kinderen ook maar probeert te combineren met een zo leuk mogelijke baan.
Komende zomer zijn z’n kinderen acht weken met hun moeder naar Bonaire, vertelde hij. De mijne met hun vader en kersverse scharrel naar deze zelfde Savoie, vertelde ik. ‘Reis ze achterna’, zei hij. ‘Pik ze op, en blijf nóg drie weken. Ik laat je de omgeving zien.’ Zonder het een seconde serieus te overwegen, bezorgt het met nu in elk geval een spannende kriebel in mijn buik. Een huwelijk van negen jaar en slechts één vakantieliefde op mijn conto: mag ik ook eens een keer?
‘O god’, sist vriendin, ‘je vindt hem toch niet echt leuk, hè?’ ‘Niet écht’, antwoord ik, ‘gewoon een vermakelijke vakantiefantasie’, en app in één moeite door naar mijn gebruinde Ben: ‘Ik denk ook aan jou’.
Kan mij het schelen, succesvol flirten moet je oefenen.
Dezelfde seconde springt hij in mijn scherm. ‘Drink vanavond een borrel met me in de lobby van je hotel.’ ‘Go’, knipoogt vriendin; ‘ik blijf wel bij de kinderen.’
Wanneer vriendin en ik een halfuur voor het afgesproken tijdstip alvast naar de bar lopen voor een glas moed, zie ik hem precies één van de hotelkamers uit schieten. ‘Nummer 123, is dat niet die moeder uit het klasje van de kinderen?’, fluistert vriendin. ‘Die blonde, ja’, vul ik aan, ‘ook hier met een clubje vriendinnen.’ In de speelkamer van het hotel spelen haar bloedjes nietsvermoedend een potje Rummikub met de mijne.
Hij is wel van de efficiënte aanpak, constateer ik, maar voel me hier toch net iets te weinig wanhopig voor. Terwijl ik aan de bar een fles Bordeaux met twee glazen bestel voor vriendin en mij, app ik mijn weinig kieskeurige date: ‘Ken je die mop van die tweede moeder uit je skiklasje?’ In mijn scherm verschijnt een vraagteken dat ik dezelfde seconde beantwoord: ‘Elle n’est jamais venue.’
Nog meer Kek Mama?
Volg ons op Facebook en Instagram. Of schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >
Van extravagante thema’s tot dure locaties, het lijkt soms alsof de lat steeds hoger wordt gelegd voor kinderfeestjes. Maar wat doe je als je ineens zélf moet betalen voor het feestje waar je kind voor is uitgenodigd? Het overkwam Gina.
We vlogen het afgelopen jaar van de ene zwangerschapsaankondiging naar de andere. Hoog tijd om al het babynieuws op een rijtje te zetten: deze BN’ers verwachten een baby in 2025.
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.
Met de beste bedoelingen zet je jarenlang maandelijks braaf een bedrag opzij, om je kind een goede start te kunnen bieden. Om vervolgens je zoon op zijn achttiende verjaardag toegang te geven tot die spaarrekening en hij een jaar later geld komt vragen, omdat het op is.
Chiara dacht dat ze er vrede mee had om kerst alleen met haar eigen gezinnetje te vieren, maar nu het zover is wordt ze overmand door melancholie.
Je kunt ze nog zo feilloos uit elkaar houden als ouders, maar als een tweeling iemand voor de gek wil houden dan is daar weinig tegen te doen.
