Beeld: Shutterstock
Een jaar na haar scheiding duikt Suzan (36), moeder van twee zonen van zes en acht, de datingmarkt op. Haar belevenissen kun je elke week volgen.
Het is warm, het is de laatste ronde en het is in geen tijden zo gezellig geweest. Dus stem ik er na een zwoele avond aan zee bij hoge uitzondering mee in om bij mijn date thuis verder te kletsen. Who cares, denk ik; die date is in dit geval een vriend van gezamenlijke kennissen, en het is niet de eerste keer dat we samen borrelen: op feestjes sluiten we steevast de tent samen.
Een tikkeltje tipsy sta ik op van ons tafeltje, en als hij slenterend naar zijn huis mijn hand pakt, laat ik hem begaan. Ergens vind ik het wel lekker, verder kletsen in privacy. Zonder geroezemoes, zonder meeluisterende oren. O, én zonder stinkende terrasbuurman vooral, want het groepje studenten dat naast ons zat, had de kipvleugeltjes beter kunnen laten voor wat ze waren, grapte ik nog bij de zoveelste scheet die we roken. Mijn date keek wat ongemakkelijk bij deze wat onflatteuze flapuitactie, maar gezien mijn hand in de zijne, ben ik blijkbaar toch nog leuk genoeg.
Zachtjes knijp ik in zijn vingers, waarop hij een spontane kus op mijn voorhoofd geeft.
Een kwartier later staan we bij hem binnen. “Het is een zooitje hoor”, verontschuldigt mijn date zich voor zijn interieur. “Ik leef tussen de krijgertjes: mijn ex heeft alle meubels gehouden.” Ach, als geen ander weet ik hoe het is om alles van de grond af aan weer op te bouwen na je scheiding. “Je hebt gewoon een female touch nodig”, roep ik naar de keuken waar hij twee gin-tonics in elkaar flanst, terwijl ik alvast twee stoelen bij elkaar schuif naast de vuurkorf in zijn tuin.
Lees ook
De Tinderdate van Suzan is niet van de zelfstandige vrouwen: ‘Die liggen zo met de buurman in bed’ >
Eén ding is wat storend: in zijn huis hangt een doordringende putlucht, die ik zodra we aan onze drankjes zitten, ook in de tuin begin te ruiken. Oud huis, denk ik nog, en probeer het te negeren. De nacht is jong, mijn toch al amusante gezelschap wordt met elk drankje aantrekkelijker en zowel zijn kinderen als de mijne zijn een weekend naar de exen; we hebben vrijspel. En misschien zit de geur wel gewoon in mijn neus, bedenk ik; we hebben tenslotte de halve avond in de stank gezeten.
Als ik halverwege mijn drankje naar binnen loop om te plassen, lijkt de geur waarachtig te verdwijnen. Ik wil er net een grap over maken wanneer ik weer naast hem plaatsneem, als de stank toch weer de kop opsteekt. “Leuk huis”, zeg ik luchtig, “maar wat irritant van je rioolproblemen.” Mijn date verschiet van kleur en dezelfde seconde heb ik al spijt van mijn opmerking. “Sorry”, schrik ik, “dat was best een beetje ongepast.”
“Nee, nee”, glimlacht hij, terwijl hij over mijn bovenarm aait – en ik bijna onpasselijk word van de walm. “Ik heb nogal last van mijn darmen. Glutenintolerantie, denkt de huisarts, dus ik had waarschijnlijk geen bier moeten drinken.”
Pats. Mijn positieve indruk van hem: in duizend stukjes uit elkaar gevallen. Dat hij buikpijn heeft à la, maar dan de hele avond de boel de vrije loop laten terwijl ik een beetje bevallig probeer te blijven, is een turn-off van jewelste.
“Wat vervelend voor je”, zeg ik, terwijl ik een lichte misselijkheid probeer te onderdrukken. “Weet je, ik voel me ook niet helemaal fit; die gin-tonic was er toch één teveel, geloof ik. Ik bestel een Uber en laat je lekker met rust.” Deze associatie krijg ik nooit meer uit mijn hoofd, weet ik.
Eenmaal thuis stuurt hij een berichtje: “Goed dat je ging, ik ben ontzettend aan de diarree. Maar jij bent fantastisch: mag ik een herkansing?”
“Ik regel de wijn, jij de wasknijpers”, antwoord ik. Waarna de foto bij zijn WhatsApp-profiel warempel direct op onzichtbaar schiet.
Nog meer Kek Mama?
Volg ons op Facebook en Instagram. Of schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >
Van extravagante thema’s tot dure locaties, het lijkt soms alsof de lat steeds hoger wordt gelegd voor kinderfeestjes. Maar wat doe je als je ineens zélf moet betalen voor het feestje waar je kind voor is uitgenodigd? Het overkwam Gina.
We vlogen het afgelopen jaar van de ene zwangerschapsaankondiging naar de andere. Hoog tijd om al het babynieuws op een rijtje te zetten: deze BN’ers verwachten een baby in 2025.
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.
Met de beste bedoelingen zet je jarenlang maandelijks braaf een bedrag opzij, om je kind een goede start te kunnen bieden. Om vervolgens je zoon op zijn achttiende verjaardag toegang te geven tot die spaarrekening en hij een jaar later geld komt vragen, omdat het op is.
Chiara dacht dat ze er vrede mee had om kerst alleen met haar eigen gezinnetje te vieren, maar nu het zover is wordt ze overmand door melancholie.
Je kunt ze nog zo feilloos uit elkaar houden als ouders, maar als een tweeling iemand voor de gek wil houden dan is daar weinig tegen te doen.
