Tamara is moeder van twee sterrendochters: Vieve en Beau. Op 7 maart 2022 werd Vieve te vroeg geboren. Ze overleed tijdens de uitdrijving van de bevalling. Tamara mocht weer zwanger raken en passeerde de termijn waarop Vieve geboren werd, wat een opluchting! Helaas duurde die vreugde niet lang…
Lees verder onder de advertentie
Op woensdag 8 maart komt Tamara na een lange dag ’s avonds thuis. Wanneer ze rustig op de bank zit, voelt ze linksonder in haar buik een steek opkomen. De steek verdwijnt, komt even later weer terug en wordt steeds heviger. Op dat moment wist Tamara: dit is niet goed, ik heb weeën. Tamara is op dat moment 24 weken en 5 dagen in verwachting.
Lees verder onder de advertentie
“Niet nóg een kind dood alsjeblieft”, zegt Tamara nog tegen de verloskundige
Vliezen breken met 24 weken
Onderweg naar het ziekenhuis breken haar vliezen: “Niet nóg een kind dood alsjeblieft”, zegt ze nog tegen de verloskundige. Eenmaal aangekomen in het ziekenhuis, beleeft Tamara alles in een roes. “Ik kom een kamer binnen, met een groot team aan specialisten die stilzwijgend toekijkt hoe ik naar binnen word gereden. De stilte staat me niet aan, het beangstigt me.” Tamara heeft het hele verhaal over de bevalling van dochter Beau gedeeld op Mamaplaats.nl. Klik hier om het te lezen.
Van gymtassen inpakken tot zwemlessen plannen, van BSO-schema’s tot traktaties regelen: het loopt allemaal via jouw hoofd. En nu blijkt uit onderzoek dat al die mentale to-do’s niet alleen jouw brein bezetten — maar ook je relatie beschadigen.
De bevalling: sommigen zien er als een berg tegenop, anderen krijgen een spirituele awakening tijdens de geboorte van hun kind. Hoe dan ook: het is altijd een verhaal op zich, wat moeders maar al te graag delen. Bij voorkeur met veel details. Deze week het bevallingsverhaal van Floor (29).
In het televisieprogramma De Klassenavond doet Erwin een aangrijpend verhaal over zijn dochter, die hij al twaalf jaar niet meer heeft gezien. In gesprek met presentator Rob Kamphues vertelt hij openhartig over het gemis en de pijn die hij dagelijks voelt.
Soms kunnen leraren niet helemaal eerlijk zijn tegen ouders. Beleefdheid en professionaliteit gaan nu eenmaal voor — en dus zeggen ze op het rapport dat je kind een “sociale persoonlijkheid” heeft, terwijl ze bedoelen dat hij of zij de hele dag door kletst.
Ouderschap is prachtig, maar soms ook doodvermoeiend. Gelukkig kunnen we leren van hoe ze het in Mozambique, Brazilië, Singapore en Maleisië aanpakken. Daar draait opvoeden minder om alles alleen doen en meer om samen dragen. En dat maakt het niet alleen lichter, maar ook leuker.