Wanneer Tanja (31) haar dochter Sophie komt ophalen van de opvang, blijkt er een fysiek voorval die dag op de opvang zijn geweest tussen Sophie en haar vriendinnetje Mayra.
Tanja: “Ik had het totaal niet verwacht. Sterker nog, het was het laatste wat ik had kunnen denken toen ik vanmiddag mijn dochter Sophie ging ophalen bij de opvang. Mijn lieve, rustige meisje, dat soms bijna te verlegen leek om haar eigen mening te geven. Maar vandaag was anders.
Toen ik binnenkwam, zag ik haar meteen. Ze zat in een hoekje, haar gezichtje een mengeling van schuld en verdriet. De leidster kwam naar me toe en legde een hand op mijn arm. “Tanja, we moeten even praten.” Ik voelde een lichte paniek opkomen. Had ze iets laten vallen? Iets kapotgemaakt? Maar de woorden die volgden, gingen over iets heel anders. “Sophie heeft iets gedaan wat we niet van haar gewend zijn: ze heeft haar vriendinnetje een flinke tik gegeven.”
Mijn eerste reactie was ongeloof. Sophie? Mijn Sophie? Maar toen keek ik naar haar en zag ik de sporen van tranen op haar wangen. De leidster vertelde hoe het was gegaan. Sophie en haar beste vriendinnetje Mayra speelden samen in de huishoek, zoals zo vaak. Maar toen ontstond er ruzie. Waarover precies, wist Sophie zelf niet eens meer, maar de emoties liepen hoog op. En toen, in een moment van oncontroleerbare boosheid, had Sophie haar vriendinnetje een tik op haar hoofd gegeven en haar zelfs gekrabd.
Ik was erg verbaasd en wist niet wat ik moest zeggen. Ik kon het eerst eigenlijk niet geloven. Dit hadden we nog nooit eerder meegemaakt. Ze was altijd zo rustig en timide. En nu dit? De leidster zag mijn geschrokken gezicht en glimlachte geruststellend. “Dit is normaal gedrag voor een driejarige,” zei ze. “Op deze leeftijd hebben kinderen nog moeite met het uiten van hun emoties. Het verbaasde ons vooral omdat Sophie normaal zo rustig is, maar dit hoort bij hun ontwikkeling. Het belangrijkste is dat ze leert hoe ze anders met haar boosheid om kan gaan.”
Ik knikte, een beetje opgelucht. Natuurlijk wist ik dat peuters af en toe driftbuien hadden, maar ik had nooit gedacht dat Sophie zo zou reageren. Ik ging op mijn hurken voor Sophie zitten en keek haar aan. “Lieverd, wat is er gebeurd?” vroeg ik zacht. Haar lip trilde. “Ik… ik werd zo boos, mama. Ik wilde niet… maar ik deed het gewoon.”
Ik haalde diep adem en trok haar tegen me aan. “Dat snap ik, meisje. Iedereen wordt weleens boos. Maar slaan en krabben, dat doen we niet, hè?” Ze knikte. “Nee, mama.” Ik streelde haar haar en gaf haar een kus op haar voorhoofd. Terwijl we naar huis liepen, voelde ik dat mijn dochter vandaag een belangrijke les had geleerd. En misschien had ik dat zelf ook wel. Zelfs het meest rustige kind doet soms dingen die je niet verwacht als ouder en dat is niet erg. We zijn hier allemaal om te leren.”
Blunders tijdens het opvoeden maken we allemaal, maar Celine maakte het wel erg bont. Toen ze haar dochter wegbracht in de ochtend stond ze halfnaakt bij de kinderopvang.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Yolanthe Cabau is niet alleen een succesvolle actrice, presentatrice én Kek Mama columnist, maar vooral een liefdevolle moeder. Haar zoontje Xess Xava, die ze samen met ex-man Wesley Sneijder heeft, is haar grote trots. Maar zoals dat tegenwoordig helaas vaker gaat op sociale media, krijgt ook hij te maken met ongevraagde meningen en ongepaste opmerkingen.
Soms doe je als ouders iets waar je later spijt van hebt. Of waar je je enigszins voor schaamt. Zo ook Dilara, die door een actie niet bepaald meer goed bekend staat op de school van haar dochters.
Je kent het wel: je doet even snel een boodschap en tegen de tijd dat je thuiskomt, is er een klein drama ontstaan. Maar dit keer geen omgekieperd pak melk of een kleuter die zijn knuffel kwijt is. Nee, er is ingebroken! Of toch niet?
Als de school belt flitsen er tachtig scenario’s door je hoofd, geen van alle goede. Gelukkig is er niet altijd sprake van rampspoed. Zoals bij Mieke (39), moeder van Merel (15) en Xavi (3).
Marloes (33) is redacteur bij Kek Mama en woont met vriend, peuter (3) en baby (10 maanden) in Arnhem. Ze schrijft in haar columns over hoe ze het hoofd boven water houdt in haar chaotische gezinsleven en de overgang van één naar twee kinderen. Deze week over: de eerste wendag op de basisschool.
Patrick (53) is schrijver van romans en freelance tv-redacteur. Hij woonde over de hele wereld en heeft vijf kinderen. Voor zijn column put hij uit een oneindige bron van even herkenbare als opmerkelijke verhalen over het vaderschap.
