Eerste kerstdiner op school: ‘Een halfuur later belde zijn juf’
Het is spannend, zo’n eerste kerstdiner op school. En dan kan je kleine in al z’n enthousiasme de festiviteiten íets te ver door trekken.
Ze raakte in paniek toen ze haar baan een paar jaar geleden verloor. Maar toen Colleen Dilthey Thomas eenmaal besloot om fulltime voor de kinderen te zorgen, ging er een wereld voor haar open.
Ruim vier jaar geleden verloor Colleen haar baan. ‘Dat was emotioneel en financieel een grote klap’, vertelt ze. ‘Twee van onze kinderen zaten op school, de andere twee op de opvang. Ik ging op zoek naar een nieuwe baan, maar vond niets in mijn vakgebied of het loon was niet toereikend genoeg. Of ik moest lang reizen.’
Samen met haar man besloot ze hun jongste twee van de opvang te halen en thuisblijfmoeder te worden. ‘Het bleek de beste beslissing ooit’, zegt ze nu. ‘We zijn niet rijk, zeker niet. Maar we hebben genoeg voor een paar extra’s zoals vakanties en af en toe uit eten. Bovendien denk ik heel goed na over wat we uitgeven. Ik let op aanbiedingen en koop niets zomaar.’
Nog meer persoonlijke verhalen lezen?
Volg ons op Facebook en Instagram >
Haar kinderen zijn het gewend om in een groot gezin te leven. ‘En dus ook om dingen te delen’, zegt Colleen. ‘Hun slaapkamer, speelgoed, soms kleding. Laatst was ik met een vriendin wat drinken, met haar twee kinderen en twee van mij. Haar kinderen kregen een eigen drankje en wat lekkers, die van mij deelden het. Door dat soort dingen is het mogelijk dat ik thuisblijfmoeder ben.’
Colleen ziet het als een voorrecht. ‘Natuurlijk zou het leuk zijn als we twee salarissen zouden hebben, maar dat heb ik niet nodig om gelukkig te zijn. Er zijn zoveel gratis uitstapjes – het park, de bieb – en de tijd die ik met mijn kinderen doorbreng, is goud waard. Ik raad het iedere moeder aan om een paar maanden thuisblijfmoeder te zijn als je er de kans voor krijgt. Je moet misschien zuinig zijn en een koopjesjager, maar geloof me: het is elke bespaarde cent waard.’
Lees ook:
‘Ik was thuisblijfmoeder, maar heb daar nu spijt van’ >