Voormalig blogger Jenna Karvunidis was in 2008 zwanger van haar eerste kind, een dochter. Om haar familie en vrienden op een ludieke manier te verrassen, bakte ze een taart en vulde deze met een roze vulling. Vervolgens gooide ze de onthulling online en voilà: de gender reveal party was geboren.
Lees verder onder de advertentie
Al snel namen duizenden mensen haar idee over en nu, jaren later, is het feest uitgegroeid tot een wereldwijd (marketing)succes.
‘Gemengde gevoelens’
Is toch fantastisch? Zou je zeggen, maar Jenna zelf denkt daar toch anders over. Op Facebook schrijft ze: ‘Ik heb er gemengde gevoelens bij, want het is gewoon een gekkenhuis geworden. Letterlijk. Van vuurwapens tot bosbranden: meer dan ooit wordt er de nadruk gelegd op het geslacht van de baby. Maar een jongen of meisje, wat maakt het uit?’
Jenna vindt dat wanneer je de focus al vóór de geboorte op het geslacht legt, je kind zijn of haar talenten uiteindelijk niet optimaal kan ontwikkelen. ‘Want die hebben niets te maken met wat er tussen hun benen zit.’ Aan het eind van haar post deelt de moeder nog een grappig feitje: ”s Werelds eerste gender reveal-baby is een meisje dat graag pakken draagt!’
Je zou denken dat volwassenen met een hoge functie en flink salaris allemaal begonnen met een bibliotheekkaart op hun tweede en elke avond luisterden naar literaire meesterwerken bij het zachte licht van een nachtlampje. Dat zit toch anders.
Soms krijg je een Tikkie waar je even van moet knipperen. Niet vanwege het bedrag, maar vanwege de brutaliteit. Van 2,75 euro voor een kopje thee tot de benzinekosten van een lift die je niet wilde — dit zijn de Tikkies die je niet zag aankomen.
Een zwangerschap is al spannend genoeg, maar voor de Britse Lucy en haar man Adam werd het een ware achtbaan. Hun baby Rafferty kwam niet één, maar twee keer ter wereld.
Je denkt dat je iemand in huis haalt om op je kinderen te passen, maar intussen wordt je voorraadkast geplunderd en verdwijnen er sieraden. Wat begon als een klein vermoeden, groeide bij Carla uit tot een regelrechte mini-detectivezaak.