Fotografie: Martika Avalon
Altijd luisteren, niet oordelen. Maria Tailor en Kim Feenstra kunnen werkelijk alles met elkaar bespreken, van relatiebonje tot schuldgevoelens tot luizenstress. In Kek Mama 7 vertellen de beste vriendinnen én schoonzussen over hun bijzondere band, want dat ze familie zouden worden lag niet bepaald voor de hand.
Aanvankelijk moest Kim namelijk maar weinig hebben van Maria’s broer Stanley. “Ik vond hem een
dominant mannetje. Herinner je je nog die keer dat we in een verhitte discussie belandden?” Maria: “Stanley zei daarna: ‘Daar praat ik nooit meer mee, zij is knettergek.’” Intussen vond die ‘knettergekke’ Kim het geen fijn idee om ruzie te hebben met de broer van een van haar beste vriendinnen – binnenkort hielden ze nota bene samen Maria’s babyshower. En dus bood Kim tijdens een volgend feestje haar excuses aan Stanley aan, wat met behulp van een fles whiskey uitmondde in een leuke avond.
Kim: “Daarna kwamen we elkaar steeds vaker tegen. Er was behoorlijk wat aantrekkingskracht, maar we wilden het allebei niet toegeven. Op een avond beet ik hem bij het afscheid in zijn wang. Dat maakte wel indruk.” “In zijn wang?” lacht Maria. “Dát wist ik dus niet, maar tijdens de babyshower dacht ik wel: wat gebeurt hier allemaal?”
Dat Kim een dag later vertelde dat ze met Stanley naar de film ging, verbaasde Maria dan ook niet. “Hartstikke leuk, maar ik zei ook: als jullie problemen krijgen, mij erbuiten laten, haha.” Kim: “Iedereen verwachtte een Derde Wereldoorlog… of een liefdesbaby. Het werd allebei!” Maria: “Jullie lijken eigenlijk enorm op elkaar, in normen, waarden, het belang van familie. Jullie zijn beiden sfeermakers en vurige persoonlijkheden. Dat past goed, maar het kan ook botsen.”
“Iedereen verwachtte een Derde Wereldoorlog… of een liefdesbaby. Het werd allebei!”
Ook als dat gebeurt, bespreken de vriendinnen dat samen. Maria: “Ik heb liever dat ze hun vuile was met míj delen dan met anderen, ik zou hun vertrouwen nooit beschamen. Kim kan altijd op mij rekenen, in een discussie sta ik niet per definitie achter Stanley omdat hij mijn broer is. Ik ben en blijf haar zus, zelfs al zou ze niet meer met Stan zijn. Door Brooklyn zijn we voor altijd met elkaar verbonden, het maakt ons nog hechter.”
Al voor de komst van Brooklyn was hun relatie bijzonder. Kim: “Een kindje krijgen ging niet zomaar, voordat we overgingen op ivf praatten we eindeloos. Ik weet nog dat Maria zei: ‘Als het niet lukt, dan draag ik het kind voor jullie.’” “Vanzelfsprekend”, knikt Maria. “Het idee dat het jullie misschien niet zou zijn gegeven, deed mij ook pijn. Ik ben blij dat je Brooklyn zelf kon dragen, maar als dat niet was gelukt, dan had ik absoluut geholpen. Geen twijfel.” Met tranen in de ogen knuffelen ze elkaar. Kim: “Dit zegt alles over onze liefde.”
Iedereen kent er wel een: een verwend kind. En niemand van ons vindt verwende kinderen leuk, toch? We willen dus ook zeker niet dat ónze kinderen ineens verwend gedrag gaan vertonen.
Mijn dochter leert praten. Ik vind het werkelijk een van de schattigste fases tot nu toe. Die brabbelende dreumes die allemaal grappige dingen zegt: het is om van te smelten. Het levert alleen ook weleens gênante situaties op.
Daniel (38) dacht dat hij het allemaal voor elkaar had: een lieve vrouw, een zoontje van vier en pas een tweede kindje erbij. Maar waar het gezin op het eerste gezicht compleet leek, begon het van binnen langzaam uit elkaar te vallen.
Genoeg vrouwen doen het weleens: stiekem in zijn telefoon kijken. Niet omdat ze op zoek zijn naar ellende, maar omdat er iets wringt. Een gevoel. Iets wat niet helemaal klopt. Het overkwam Iris. En voor ze het wist, zat ze in zijn telefoon, op zoek naar antwoorden waar ze helemaal niet voor was.
Groep 8 kamp. Voor veel kinderen het hoogtepunt van hun basisschooltijd, maar voor Mariska en haar dochter was het iets waar ze enorm tegenop zagen. Haar dochter mocht namelijk geen contact hebben met het thuisfront.
Kijk, we maken allemaal weleens fouten als ouder. Het hoort erbij. Maar sommige gewoontes kunnen — als je ze keer op keer herhaalt — je kind echt schade toebrengen. Emotioneel. Mentaal. En op de lange termijn.
