Fotografie: Martika Avalon
Altijd luisteren, niet oordelen. Maria Tailor en Kim Feenstra kunnen werkelijk alles met elkaar bespreken, van relatiebonje tot schuldgevoelens tot luizenstress. In Kek Mama 7 vertellen de beste vriendinnen én schoonzussen over hun bijzondere band, want dat ze familie zouden worden lag niet bepaald voor de hand.
Aanvankelijk moest Kim namelijk maar weinig hebben van Maria’s broer Stanley. “Ik vond hem een
dominant mannetje. Herinner je je nog die keer dat we in een verhitte discussie belandden?” Maria: “Stanley zei daarna: ‘Daar praat ik nooit meer mee, zij is knettergek.’” Intussen vond die ‘knettergekke’ Kim het geen fijn idee om ruzie te hebben met de broer van een van haar beste vriendinnen – binnenkort hielden ze nota bene samen Maria’s babyshower. En dus bood Kim tijdens een volgend feestje haar excuses aan Stanley aan, wat met behulp van een fles whiskey uitmondde in een leuke avond.
Kim: “Daarna kwamen we elkaar steeds vaker tegen. Er was behoorlijk wat aantrekkingskracht, maar we wilden het allebei niet toegeven. Op een avond beet ik hem bij het afscheid in zijn wang. Dat maakte wel indruk.” “In zijn wang?” lacht Maria. “Dát wist ik dus niet, maar tijdens de babyshower dacht ik wel: wat gebeurt hier allemaal?”
Dat Kim een dag later vertelde dat ze met Stanley naar de film ging, verbaasde Maria dan ook niet. “Hartstikke leuk, maar ik zei ook: als jullie problemen krijgen, mij erbuiten laten, haha.” Kim: “Iedereen verwachtte een Derde Wereldoorlog… of een liefdesbaby. Het werd allebei!” Maria: “Jullie lijken eigenlijk enorm op elkaar, in normen, waarden, het belang van familie. Jullie zijn beiden sfeermakers en vurige persoonlijkheden. Dat past goed, maar het kan ook botsen.”
“Iedereen verwachtte een Derde Wereldoorlog… of een liefdesbaby. Het werd allebei!”
Ook als dat gebeurt, bespreken de vriendinnen dat samen. Maria: “Ik heb liever dat ze hun vuile was met míj delen dan met anderen, ik zou hun vertrouwen nooit beschamen. Kim kan altijd op mij rekenen, in een discussie sta ik niet per definitie achter Stanley omdat hij mijn broer is. Ik ben en blijf haar zus, zelfs al zou ze niet meer met Stan zijn. Door Brooklyn zijn we voor altijd met elkaar verbonden, het maakt ons nog hechter.”
Al voor de komst van Brooklyn was hun relatie bijzonder. Kim: “Een kindje krijgen ging niet zomaar, voordat we overgingen op ivf praatten we eindeloos. Ik weet nog dat Maria zei: ‘Als het niet lukt, dan draag ik het kind voor jullie.’” “Vanzelfsprekend”, knikt Maria. “Het idee dat het jullie misschien niet zou zijn gegeven, deed mij ook pijn. Ik ben blij dat je Brooklyn zelf kon dragen, maar als dat niet was gelukt, dan had ik absoluut geholpen. Geen twijfel.” Met tranen in de ogen knuffelen ze elkaar. Kim: “Dit zegt alles over onze liefde.”
Yolanthe Cabau is niet alleen een succesvolle actrice, presentatrice én Kek Mama columnist, maar vooral een liefdevolle moeder. Haar zoontje Xess Xava, die ze samen met ex-man Wesley Sneijder heeft, is haar grote trots. Maar zoals dat tegenwoordig helaas vaker gaat op sociale media, krijgt ook hij te maken met ongevraagde meningen en ongepaste opmerkingen.
Soms doe je als ouders iets waar je later spijt van hebt. Of waar je je enigszins voor schaamt. Zo ook Dilara, die door een actie niet bepaald meer goed bekend staat op de school van haar dochters.
Je kent het wel: je doet even snel een boodschap en tegen de tijd dat je thuiskomt, is er een klein drama ontstaan. Maar dit keer geen omgekieperd pak melk of een kleuter die zijn knuffel kwijt is. Nee, er is ingebroken! Of toch niet?
Als de school belt flitsen er tachtig scenario’s door je hoofd, geen van alle goede. Gelukkig is er niet altijd sprake van rampspoed. Zoals bij Mieke (39), moeder van Merel (15) en Xavi (3).
Marloes (33) is redacteur bij Kek Mama en woont met vriend, peuter (3) en baby (10 maanden) in Arnhem. Ze schrijft in haar columns over hoe ze het hoofd boven water houdt in haar chaotische gezinsleven en de overgang van één naar twee kinderen. Deze week over: de eerste wendag op de basisschool.
Suus (34) hoort ze wel fluisteren op het schoolplein. Of als ze binnenkomt op een kinderfeest. Want hoe goed ze het ook voorheeft met haar collega-ouders, die lijken haar adviezen niet op prijs te stellen.
