Nu iedereen waar het kan vanuit huis werkt, brengen ouders veel meer tijd door met hun kinderen. Volgens blogger en vader Clint Edwards is dit dan ook het moment waarop werkgevers zich moeten realiseren dat vaders net zo’n grote rol spelen in de opvoeding van kinderen als moeders.
Lees verder onder de advertentie
Clint en zijn vrouw werken allebei vanuit huis. Het niet meer op- en neer reizen naar werk, scheelt hen beide zeeën van tijd. Hij kan nu een grotere rol in de opvoeding spelen van hun kinderen dan ooit en hoopt dat hij niet de enige vader is die dit zo ervaart. “Laatst stond ik met mijn zoon pannenkoeken te bakken. Ik besefte dat als dit 2019 was, ik om dit tijdstip nog niet eens thuis zou zijn geweest. Zonder mijn 40 minuten durende reistijd kon ik naast mijn zoon in de keuken staan en hem leren koken.”
Lees verder onder de advertentie
Twee kanten van de medaille
De vader hoopt en vermoedt dat deze verschuiving weleens voor altijd kan zijn. “Werkgevers zien nu uit de eerste hand wat het inhoudt om werk en een gezinsleven te combineren en dat beide ouders de kans moeten krijgen om dat te doen. Managers kunnen niet anders dan inzien dat flexibel werken goed is voor werknemers, maar ook geld bespaart”, zegt Ann Francke in The Guardian. “Vaders spelen een essentiële rol wanneer het komt op gelijkheid voor vrouwen. Zonder vooruitgang voor vaders thuis, is er voor moeders geen vooruitgang op het werk. Dat zijn twee kanten van dezelfde medaille.”
Clint herinnert zich hoe vorige werkgevers hem net niet uitlachten als hij zei dat hij vaderschapsverlof wilde opnemen. “Mijn baas riep me naar zijn kantoor en zei dat ik een man ben en daarom niet zoveel tijd nodig heb. Natuurlijk is dit een heftig voorbeeld, maar ik zie een vergelijkbare houding onder supervisors en collega’s die sociale schaamte voelen als ik vrij neem om er voor mijn kinderen te zijn. Het frustrerendste vind ik dat zo automatisch het grootste deel van de opvoeding van onze kinderen op de schouders van mijn vrouw valt.”
Lees verder onder de advertentie
Er is hoop
Uit eerder Brits onderzoek bleek al dat moeders zichzelf het meest opofferen in tijden van corona. “Als een vader die ruziemaakt met zijn werkgever om meer flexibiliteit zodat ik een actievere vader kan zijn, maakt dit me kwaad.” Toch is er ook hoop. Als er al een sociale verschuiving gaande is, kan een crisis net dat laatste zetje zijn. Zo gingen vrouwen na de Tweede Wereldoorlog massaal werken. Hetzelfde lijkt nu te gebeuren wat betreft de betrokkenheid van vaders bij de opvoeding van hun kind(eren).
Lees verder onder de advertentie
“Ik moet toegeven dat dit jaar heel zwaar was. Maar het was ook het jaar waarin mijn supervisor en mijn collega’s een kijkje kregen in mijn leven. Ik heb zoveel Zoom-meetings gedaan met een kind op schoot, een kind dat naast me huiswerk maakte of terwijl ik lunch maakte en pannenkoeken bakte. Thuiswerken liet bedrijven letterlijk zien dat vaders ook een verantwoordelijkheid hebben. Ik heb goede hoop dat dit een wake-up call is voor alle werkgevers en vaders.”
Yolanthe Cabau is niet alleen een succesvolle actrice, presentatrice én Kek Mama columnist, maar vooral een liefdevolle moeder. Haar zoontje Xess Xava, die ze samen met ex-man Wesley Sneijder heeft, is haar grote trots. Maar zoals dat tegenwoordig helaas vaker gaat op sociale media, krijgt ook hij te maken met ongevraagde meningen en ongepaste opmerkingen.
1 April is voor kinderen een feestdag op zich. Geintjes bedenken, mensen foppen en dan gierend van het lachen kijken of iemand erin trapt. Maar dit jaar liep het bij Keesje thuis nét even anders dan gepland. Of nou ja, misschien juist precies zoals gepland: een Tikkie voor iedereen!
Als de school belt flitsen er tachtig scenario’s door je hoofd, geen van alle goede. Gelukkig is er niet altijd sprake van rampspoed. Zoals bij Mieke (39), moeder van Merel (15) en Xavi (3).
Soms doe je als ouders iets waar je later spijt van hebt. Of waar je je enigszins voor schaamt. Zo ook Dilara, die door een actie niet bepaald meer goed bekend staat op de school van haar dochters.
Merel had nooit gedacht zó’n moeder te worden en vond thuisblijfmoeder eigenlijk een beetje een vies woord. En haar baan was toch ook best leuk? Maar toen ze weer ging werken na haar verlof, wist ze ineens helemaal niet meer wat er nou zo leuk aan was geweest.