Beeld: Shutterstock
Dertig jaar lang vocht Katie Cloyd tegen haar overgewicht. Tot ze zich realiseerde dat ze daarmee niet alleen zichzelf, maar ook haar kinderen benadeelde.
‘Van mijn lichaam leren houden was een lang en moeizaam proces’, schrijft Katie in een blog. ‘Waar ik ook keek, altijd was er wel iets of iemand die me eraan herinnerde dat dun zijn de norm is.’ Ze haatte haar lichaam. Niet dat ze zich daardoor liet belemmeren, vertelt ze. ‘Ik heb me nooit door mijn gewicht laten weerhouden om een bepaald kledingstuk niet aan te trekken, of bepaalde dingen niet te doen. Maar hoe zelfverzekerd ik ook probeerde over te komen, altijd voelde ik de noodzaak mezelf op de hak te nemen om mijn gewicht, en zelfs toe te geven dat het ongezond was, terwijl ik nooit gezondheidsproblemen had.’
Goedbedoelde adviezen om iets aan haar lichaam te veranderen, hielpen niet, schrijft Katie. ‘Zoiets is een enorm moeilijk en lang proces. Zo lang wilde ik niet wachten om gelukkig te worden.’ Dus moest ze een manier vinden om zich tevreden te voelen, die niet afhing van of ze gewicht verloor of niet.
Katie realiseerde zich namelijk nog iets: de manier waarop ze naar haar lichaam keek, had ook invloed op haar moederschap. ‘Ik vergeleek mezelf steeds met anderen, om maar zeker te zijn dat ik het als moeder wél goed deed. En wat als mijn kinderen later zouden terugkijken op hun levens, en zich realiseerden dat hun jeugd er heel anders zou hebben uitgezien als hun moeder dunner was?’
Lees ook:
‘Mijn dochter (10) maakt zich druk om haar gewicht door mij’ >
Dus besloot ze twee jaar geleden de boel rigoureus om te gooien, maar níet door te lijnen. ‘In plaats daarvan vermeed ik berichten en reclames die me minderwaardig lieten voelen. Online zette ik me in om mensen zich bewust te maken van hun waarde, ongeacht hun gewicht. Hoe positiever ik naar mijn lichaam leerde kijken, hoe beter ik létterlijk in mijn vel kwam te zitten.’
En er waren meer positieve gevolgen. ‘Mijn huwelijk werd sexier. Mijn kleding werd leuker. Mijn carrière liep lekkerder.’ Allemaal simpelweg door een andere mindset, volgens Katie. En het belangrijkste: ze werd een betere moeder. ‘Doordat ik van mijn imperfecte lichaam leerde houden, leerde ik imperfectie in het algemeen te omarmen – ook in het moederschap.’
Nu pas voelt ze hoe gespannen ze altijd was geweest. ‘Mijn kinderen leren ook dat hún lichamen goed zijn zoals ze zijn – zelfs al zijn ze slank. Natuurlijk worden ze in de toekomst geconfronteerd met het algemeen geldende schoonheidsideaal, maar het fundament heb ík in elk geval al gelegd: ze leren dat elk lichaam respect verdient. Van mijn eigen lichaam houden, is het beste wat ik ooit heb gedaan voor mijn kinderen.’
Meer Kek Mama? Volg ons op Facebook.
Je kent het wel: je doet even snel een boodschap en tegen de tijd dat je thuiskomt, is er een klein drama ontstaan. Maar dit keer geen omgekieperd pak melk of een kleuter die zijn knuffel kwijt is. Nee, er is ingebroken! Of toch niet?
Slaap jij al jaren met lucide dromen over een volledige nacht doorslapen? Dan zou het zomaar eens kunnen dat jouw kinderen tot een van de sterrenbeelden behoren die bekendstaan als de slechtste slapers.
Suus (34) hoort ze wel fluisteren op het schoolplein. Of als ze binnenkomt op een kinderfeest. Want hoe goed ze het ook voorheeft met haar collega-ouders, die lijken haar adviezen niet op prijs te stellen.
Heather (33) is redacteur bij Kek Mama en moeder van een zoontje (4,5) en dochter (1,5). Haar columns zijn een mix van herkenbare momenten, hilarische situaties en kleine overwinningen in het moederschap.
Rijn (35) worstelt met een dilemma. Zijn vriendin wil haar zestienjarige puber huur laten betalen om haar verantwoordelijkheidsgevoel te vergroten, maar Rijn vindt dit veel te ver gaan. Een felle ruzie zet hun hele gezin op scherp. Hoe kan hij dit nog oplossen?
Kinderen verzinnen de gekste dingen om ergens onderuit te komen. Vaak met hele slechte smoezen die je zo doorziet, maar soms zijn ze slimmer dan je verwacht. Zo dacht Sylvia maandenlang dat haar dochter naar paardrijles ging, maar dat was helemaal niet zo.
