Vera: ‘Ik heb stiekem altijd gehouden van de man van mijn beste vriendin’

verliefd op de man van mijn beste vriendin Beeld: Getty Images
Soraya Ghane
Soraya Ghane
Leestijd: 3 minuten

Oh, die beste vriendin. Je houdt van haar, je gunt haar alles, maar soms… soms wil je haar ook gewoon even achter het behang plakken. Zeker als ze al-tijd de leukste, knapste, meest onweerstaanbare mannen aan de haak weet te slaan. Vera herkent zichzelf hierin.

Lees verder onder de advertentie

Vera: “Ik heb altijd al in de schaduw van mijn beste vriendin Brigit geleefd. Ik heb altijd alles voor haar gedaan. Ervoor gezorgd dat ze haar one-night stands kon houden zonder door haar ouders gepakt te worden, geholpen met school en haar tas vastgehouden terwijl ze met haar nieuwe vlam stond te flirten. Ik overdrijf niet als ik zeg dat ik in onze tienerjaren meer tijd doorbracht met haar achtergelaten spullen dan met mijn eigen liefdesleven. Brigit heeft het allemaal: de looks, de charme en de gave om een kamer binnen te lopen en iedereen direct omver te blazen. Dus ik werd eigenlijk nooit écht gezien, maar toen ontmoette ik Marcel.

Lees verder onder de advertentie

De eerste liefde

Marcel was míjn vriendje. Hij koos voor mij en mijn geluk kon niet meer stuk. We waren jong en verliefd. Ik dacht echt dat hij de ware was. We maakten plannen, droomden samen over de toekomst. Maar zoals dat gaat met jonge liefdes, groeiden we uit elkaar. Geen drama, geen harde woorden, gewoon het besef dat we beter als vrienden verder konden. Ik dacht dat dat het einde was.

Lees verder onder de advertentie

Het moment dat alles veranderde

Twee jaar nadat we uit elkaar waren gegaan, ontdekte Brigit hem opeens. En tja, wie was ik om haar tegen te houden? Ze had al vaker jongens gehad die ik leuk vond, maar dit keer voelde het anders. Want dit was Marcel. Mijn Marcel. Eerst waren het toevallige ontmoetingen, toen gezamenlijke uitjes en voor ik het wist, was hij niet meer van mij, maar van haar. Ik probeerde mezelf te overtuigen dat het niet uitmaakte. Dat ik over hem heen was. Maar elke keer als ik ze samen zag lachen, samen zag dansen, samen hun eigen herinneringen zag maken, voelde het alsof er een stukje van mij verdween.

Lees verder onder de advertentie

De bruiloft – en mijn twijfel

Twaalf jaar later stond ik op hun bruiloft. Ja, die van Brigit en Marcel. Met een extra groot glas champagne in mijn hand, want dat helpt in zulke situaties. Terwijl zij stralend haar geloften voorlas, keek ik naar Marcel. Mijn hart maakte nog steeds een sprongetje. Maar toen besefte ik: misschien heb ik altijd een beetje van hem gehouden. Maar misschien hield ik nog meer van het idee dat er iemand was die mij als eerste koos. Brigit was tijdens de bruiloft ook in verwachting, dus het deed extra veel pijn. Ik lacht, ik proostte, ik feliciteerde hen vol enthousiasme. Maar ergens diep vanbinnen knaagte een vraag aan me. Had ik een fout gemaakt door Marcel los te laten? Had ik bij hem moeten blijven, samen een toekomst moeten bouwen zoals hij dat nu met Brigit doet?”

Lees verder onder de advertentie

Lees verder onder de advertentie

Meest bekeken