Eerste kerstdiner op school: ‘Een halfuur later belde zijn juf’
Het is spannend, zo’n eerste kerstdiner op school. En dan kan je kleine in al z’n enthousiasme de festiviteiten íets te ver door trekken.
Soms kom je er niet uit in je eentje en kun je wel wat advies gebruiken. Elke dinsdag vertelt een lezeres daarom over haar dilemma.
Sandra (38) is getrouwd met Marco (40) en moeder van zonen Luca (11) en Wolf (8).
“Ik had het natuurlijk ingecalculeerd: een huisdier voor de kinderen betekent uiteindelijk meestal dat je er als ouder zelf voor zorgt. Een hond was dus geen optie, toen Luca op zijn tiende dagelijks vroeg om een huisdier. Voor katten is de helft van ons gezin allergisch, een hamster, konijn of cavia vonden de kinderen ‘suf’. ‘Dan blijven er dus geen opties over’, concludeerde ik olijk, en dacht van de discussie af te zijn.
“Een huisdier voor de kinderen betekent uiteindelijk meestal dat je er als ouder zelf voor zorgt”
Fout gedacht. Want na drie maanden onophoudelijk zeuren, had Luca de oplossing: een reptiel moest het worden. Geen haren dus geen allergie, lekker decoratief in de woonkamer en qua zorg viel het te overzien. Een gekko leek hem wel een goed idee. En eerlijk: toen Marco en ik ons er twee avonden over hadden ingelezen, waren wij het wel met hem eens. De zorg en verantwoordelijkheid voor een huisdier zijn goed voor kinderen, het zou een mooie opstap zijn naar meer verantwoordelijkheden.
Het ging een halfjaar goed. Daarna stond ik zelf met een bakje sprinkhanen voor Gerrie de gekko. De lamp in zijn terrarium was al dagen uit, zijn schone zand onaangeroerd. Luca keek me uitdrukkingloos aan toen ik hem vroeg hoe hij van plan was zijn vriend nog twintig jaar in leven te houden. ‘Jij hebt het nu toch gedaan?’, haalde hij zijn schouders op.
“‘Jij hebt het nu toch gedaan?’, haalde hij zijn schouders op”
Het is tegen mijn principes om een huisdier waar je bewust voor gekozen hebt, weer af te danken. Gerrie is bij ons to stay, en hoe Luca het ook wendt of keert, Gerrie zal er ook nog zijn als hij op zichzelf gaat wonen of zelfs trouwt. Hij zal dus verantwoordelijk moeten worden, maar hoe zorg ik daarvoor? Zakgeld inhouden? Extra huishoudelijke taken geven als straf? Luca zal intrinsiek de motivatie voor de zorg voor zijn huisdier moeten voelen. Vanaf welke leeftijd kan ik dat van hem eisen, en hoe?” Wil je nog meer mooie en herkenbare verhalen van mede-mama’s lezen? Neem nu een abonnement en ontvang Kek Mama elke maand als eerst op jouw deurmat.