Dilemma: ‘Ik vertrouw het vriendje van mijn dochter niet’

hond verliefd Valentijn Beeld: Getty Images
Redactie Kek Mama
Redactie Kek Mama
Leestijd: 3 minuten

De puberteit is een lastige fase. Niet alleen voor de pubers, maar ook voor de ouders. Marloes heeft nu te maken met een puberdochter die verliefd is. En helaas niet op een jongen waar zij enthousiast over is.

Lees verder onder de advertentie

“Het begon allemaal zo onschuldig. ‘Mam, dit is Timo’, zei mijn dochter, terwijl ze een jongen met een scheve glimlach naar binnen trok. Timo, 17 jaar, was super beleefd. Hij gaf me een hand, zei: ‘U heeft een prachtig huis.’ Hij bood zelfs aan om de afwas te doen nadat we samen hadden gegeten. Het soort jongen dat je denkt te willen voor je dochter. Toch wringt er iets. Vanaf het eerste moment.

Lees verder onder de advertentie

Té beleefd

Timo is beleefd, maar misschien wel té beleefd. Alsof hij een rol speelt. Bij alles wat hij zegt of doet, heb ik het gevoel dat hij een onzichtbare checklist afwerkt. Complimentje geven? Check. Schoonmoeder imponeren? Check. Hij doet poeslief tegen mijn dochter als ik erbij ben, maar als ik niet kijk, vang ik soms een glimp op van iets anders. Een blik. Een toon in zijn stem. Alsof het masker dan even afglijdt. En ik weet niet waarom, maar het laat me niet los.

Lees verder onder de advertentie

Zes maanden zijn ze nu samen, en ik herken mijn eigen dochter niet meer. Noa, mijn vrolijke, pientere meid van vijftien, is veranderd in een tiener die ik amper begrijp. Ze is prikkelbaar en snauwt me af om van alles en nog wat. Maar dat is niet het enige. Haar kamer werd steeds rommeliger, ze komt steeds vaker te laat thuis en als klap op de vuurpijl is ze begonnen met vapen. ‘Iedereen doet het’, zei ze toen ik haar ermee confronteerde en daarmee was de kous af. Ook qua make-up is ze volledig veranderd. Van bijna niets naar een dikke laag foundation en eyeliner.

De regels waar we altijd samen achter stonden, lijken ineens niet meer te gelden. ‘Ik ben om tien uur thuis’, zei ze laatst. Het werd half twaalf. Toen ik boos werd, haalde ze haar schouders op. En elke keer vraag ik me af: is dit de puberteit, of heeft Timo hier iets mee te maken?

Lees verder onder de advertentie

Mijn onderbuikgevoel

Ik weet hoe het klinkt. Een overbezorgde moeder die haar dochter niet los kan laten. Dat zeggen mijn vriendinnen in ieder geval. Maar het is meer dan dat. Ik voel gewoon dat er iets niet klopt. Ik zie het in de manier waarop Timo soms tegen Noa praat, een subtiele neerbuigendheid die anderen misschien niet opmerken. Of hoe hij haar steeds vaker ophaalt in plaats van dat ze met haar vriendinnen afspreekt. Hij lijkt haar wereld kleiner te maken, en Noa merkt het zelf niet eens.

Lees verder onder de advertentie

Toen ik haar er voorzichtig naar vroeg, ontplofte ze. ‘Je wil gewoon niet dat ik gelukkig ben.’ Haar woorden sneden door me heen, maar het bevestigde ook mijn angst. Sinds wanneer is mijn dochter bang dat ik haar geluk in de weg sta?

Wat moet ik doen?

Ik voel me machteloos. Noa is verliefd en ziet niet wat ik zie. Als ik te streng ben, duw ik haar misschien alleen maar verder in zijn armen. Maar als ik niets doe, ben ik bang dat ze zich verliest in een relatie die niet goed voor haar is.”

Lees verder onder de advertentie

Meest bekeken