Fotografie: Judith Anna Pronk
Simone Kwakman (31) is getrouwd met Marco en moeder van Lieke (2) en Crelis (9 maanden). Ze heeft een grote liefde voor de Volendamse klederdracht.
“Als gezin gaan we geregeld naar een klederdrachtfestival. Op zo’n evenement showen mensen uit verschillende regio’s hun traditionele kleding. Zo is klederdracht niet iets stoffigs wat je in boeken of musea ziet, maar komt het tot leven. Ik vind het een eer om daaraan bij te dragen, want ik ben gek op onze Volendamse kostuums. Lieke ook. ‘Mag ik mijn jurkje ook naar school aan?’ vroeg ze enthousiast na een klederdrachtfestival.
Tegenwoordig draagt men de klederdracht alleen nog op speciale dagen zoals Volendammerdag, maar in de tijd van haar overgrootoma, mijn oma, was het de dagelijkse mode. Mijn oma maakte de kleding ook zelf. Zo heeft ze mijn kostuum gemaakt voor het kinderkoor waarin ik zong. Dat handgemaakte maakt de klederdracht zo bijzonder. Geen massaproductie, maar stevige stoffen die jaren meegaan en prachtig worden afgewerkt. Kunstig, bijna.
“Dat handgemaakte maakt de klederdracht zo bijzonder”
Omdat het vak uitsterft ben ik het zelf gaan leren. Daar moest ik eerst een basiscursus naaien voor volgen, want ik wist amper hoe een naaimachine werkt, maar uiteindelijk ben ik op les gegaan bij een klederdracht-naaister. Mijn eerste ‘project’ was een pak voor Marco. Het kostte me negen maanden, maar daarna zat het als gegoten. In dat pak is hij met mij getrouwd.
Lees ook – Gehuld in klederdracht: ‘Ik ben een nuchtere Hollandse, maar mijn sieraden geven mij kracht’ >
Toen ik mijn wens uitsprak om in klederdracht te trouwen, dacht ik: iedereen gaat me voor gek verklaren. In Volendam was dat al veertig jaar niet meer gedaan. Marco verraste me bij het officiële aanzoek met een rode rok – de kleur die je alleen draagt op je huwelijk, dus hij ging akkoord. Ook familie en vrienden vonden het bijzonder. Ze schonken ons zelfs onderdelen voor onze trouwkostuums. Zo komen Marco’s schoengespen van buren van zijn ouders en is mijn kraplap, de geborduurde zijde bij mijn hals, gemaakt door iemand van mijn operakoor.
“Omdat er achter ieder onderdeel een verhaal zat, betekende het zoveel meer dan een witte trouwjurk”
De dag van ons trouwen voelde ik me in het pak helemaal thuis. Omdat er achter ieder onderdeel een verhaal zat, betekende het zoveel meer dan een witte trouwjurk. Voor het feest ben ik trouwens wel geswitcht naar zo’n standaard jurk, met het oog op eventuele wijnvlekken. Klederdracht is namelijk moeilijk te wassen. Kinderkostuums worden daar ook speciaal op aangepast. Zo heb ik voor het fragiele jurkje van Lieke een overjurkje gemaakt dat gewoon in de wasmachine kan. Kon zij op Volendammerdag tenminste vrij bewegen en kreeg ik geen hartverzakking toen ze haar ijsje liet vallen.”
Ontvang elke maand Kek Mama met korting en gratis verzonden op jouw deurmat! Abonneer je nu en betaal slechts €4,19 per editie.
Iedere zwangere vrouw droomt van haar perfecte babyshower: een feest vol liefde, verrassingen en alle aandacht voor haar en de baby. Maar wat als je die bijzondere dag ineens moet delen?
Het kabinet presenteert de voorjaarsnota met maatregelen die de portemonnee van veel Nederlanders raken. Belastingverhogingen en een verlaging van het kindgebonden budget staan centraal in de plannen om de begroting sluitend te krijgen.
Iedere ouder maakt fouten. Kleine, grote, gênante – het hoort erbij. En meestal kun je er achteraf hartelijk om lachen. Maar soms ook niet. Carlijn baalt nog altijd dat haar dochter zilveren tanden heeft door haar fout.
Een fijne oppas vinden is een zegen. Want als ouder is het een klein wonder als je iemand vindt die je leuk vindt, betrouwbaar is én altijd beschikbaar. Maar soms bezorgt zo’n zegen je ook bijna een hartaanval. Als je een Tikkie van 800 euro krijgt bijvoorbeeld.
Zangeres Eva Simons, die dit jaar de rol van Maria speelt in The Passion, deelt een intens persoonlijk verhaal. Tijdens een repetitie voor de paasvertelling kreeg ze een miskraam. “Het was intens verdrietig.”
“Ik vroeg het eigenlijk gewoon voor de grap…” Dat schrijft de 28-jarige Natallia Tarrien over het moment dat ze ChatGPT raadpleegde vanwege een vreemd gevoel in haar kaak. Wat begon als een onschuldig gesprekje met een chatbot, eindigde met een spoedopname, een bevalling en… het redden van haar leven.
