Babs: ‘Moet ik concurreren met mijn beste vriendin om ons droomhuis?’

zelfde huis droomhuis Bron: Unsplash
Iris Janssen
Iris Janssen
Leestijd: 3 minuten

Babs (38) en Eva (37) zijn al jaren beste vriendinnen. Babs is samen met haar man Mark en heeft twee kinderen: Joris (10) en Noa (8). Eva en haar man Tom hebben een zoontje, Mees (6). Hun vriendschap is rotsvast. Of toch? Wanneer ze er allebei achter komen dat ze op hetzelfde droomhuis azen, wordt het ineens een stuk lastiger…

Lees verder onder de advertentie

Je denkt dat je alles deelt met je beste vriendin. Totdat blijkt dat jullie allebei jullie zinnen hebben gezet op hetzelfde droomhuis. Dan wordt het ineens een heel ander verhaal. “Moet ik nu een bod doen of niet?”

Lees verder onder de advertentie

Het perfecte huis… voor twee?

“Het leek wel alsof de woning voor ons was gebouwd. Ik zag het huis op Funda en was meteen verkocht. Mark en ik konden niet wachten om te gaan kijken. Het had alles: grote ramen, veel licht, en een tuin waarin je bijna een jungle zou kunnen aanleggen. Joris en Noa zouden alle ruimte hebben. ‘Dit is ons droomhuis’, zei ik tegen Mark. Hij knikte. ‘We moeten hier echt werk van maken.’

Lees verder onder de advertentie

We liepen de deur uit, klaar om een bod te doen, toen mijn telefoon trilde. Een appje van Eva. ‘OMG, ik heb ons droomhuis gevonden!’ En jawel hoor, het was precies hetzelfde huis.

De dubbele verrassing

Even dacht ik dat het een grap was. Ik belde haar op en nog voor ik het wist, zaten we in een ongemakkelijk gesprek. ‘Dit is dat huis in de Groenelaan, toch?’, vroeg ik, met een brok in mijn keel. ‘Ja, we zijn net gaan kijken! Echt iets voor ons, hè?’

Lees verder onder de advertentie

Lees ook: ‘Kan ik het maken ver weg te verhuizen na mijn scheiding?’

Ik kon wel door de grond zakken. Dit was mijn droomhuis, maar Eva was net zo enthousiast. Hoe kon ik nu in vredesnaam tegen haar zeggen dat wij het ook wilden kopen? Het bleef stil aan de andere kant van de lijn toen ik vertelde dat wij er ook interesse in hadden. Eva lachte zenuwachtig. ‘Dit is toch bizar?’

Wie doet het eerste bod?

De dagen die volgden, waren vreemd. We probeerden er luchtig over te doen, maar ik voelde de spanning. Mark bleef volhouden dat we gewoon een bod moesten doen. ‘Het is maar een huis’, zei hij, maar dat voelde niet zo. Elke keer dat ik aan Eva dacht, werd ik nerveus. Wat als zij het huis zou krijgen? Of erger nog, wat als wíj het huis zouden krijgen? Zou ze dan nog wel op bezoek willen komen?

Lees verder onder de advertentie

Maar het huis loslaten voelde als het opgeven van een droom. Terwijl ik al aan het nadenken was over waar we de bank zouden neerzetten, zaten Eva en Tom waarschijnlijk hetzelfde te doen.

Een eerlijk spelletje

We besloten uiteindelijk om gewoon open kaart te spelen. Eva stelde voor: ‘We doen allebei een bod en laten het aan de makelaar. Geen gedoe, geen ruzie, gewoon eerlijk.’ Dat klonk verstandig. Toch voelde het alsof er iets op het spel stond dat veel groter was dan een huis. Wat als dit onze vriendschap voor altijd zou veranderen?

Lees verder onder de advertentie

Nu weet ik dus nog steeds niet wat ik moet doen, een bod uitbrengen? Met alle risico’s van dien. Of het erbij laten zitten, met de kans dat Eva het huis koopt en ik misschien voor altijd jaloers op haar zal zijn…”

In ons Kek Mama magazine lees je de mooiste verhalen, herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts € 29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.

Meest bekeken