Van een kort en pittig kapsel, tot een volwassen bob: de kinderen van Colleen Temple zien er bij iedere nieuwe coupe een stukje ouder uit. ‘Daardoor realiseer ik me pijnlijk genoeg dat ze steeds onafhankelijker worden.’
Lees verder onder de advertentie
‘Wauw, kijk eens naar al dat haar!’ Het is een opmerking die Colleen non stop hoorde na de geboorte van ieder kind. ‘De jongste van de drie werd geboren met een enorme haarbos. Eén van de andere twee had een paardenstaart na zes maanden.’
Lees verder onder de advertentie
Elsa-vlecht
‘Haar’ is altijd een ding geweest binnen haar gezin, vertelt Colleen: ‘We moesten altijd uitvogelen hoe je de klitten eruit krijgt, een pony moet knippen of hoe je een Elsa-vlecht maakt.’
Lees verder onder de advertentie
Nog meer persoonlijke verhalen lezen? Volg ons op Facebook en Instagram >
Door de jaren heen is ze zich gaan realiseren dat het een manier voor haar kinderen is geworden om zich te uiten. ‘Door hun haar in een bepaald model te dragen, laten ze de wereld zien wie ze zijn. Mijn man en ik vinden het dus ook heel belangrijk om ze hun gang te laten gaan. Ze moeten geen kapsel nemen dat wíj mooi vinden, maar een die ze zelf willen.’
Lees verder onder de advertentie
Eigen individu
Het gevolg is wel dat ze soms van de kapper komen met een verrassende coupe. ‘Mijn middelste liet al haar krullen wegknippen tot een kort kapsel. De oudste had ineens een lange bob. En ik moet zeggen dat dat me toch wel wat deed’, geeft Colleen toe. ‘Na iedere knipbeurt zien ze er altijd zoveel ouder uit. Het is heel vreemd dat een bezoekje aan de kapper ze zo volwassen kan maken.’
Daardoor realiseert Colleen zich ook dat haar kinderen steeds zelfstandiger worden. ‘Het is niet alleen een knipbeurt, maar alles – ze groeien op, worden steeds meer een eigen individu. Ze zijn steeds minder afhankelijk van mij. Dat is mooi, maar doet soms ook pijn.’
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.
Van extravagante thema’s tot dure locaties, het lijkt soms alsof de lat steeds hoger wordt gelegd voor kinderfeestjes. Maar wat doe je als je ineens zélf moet betalen voor het feestje waar je kind voor is uitgenodigd? Het overkwam Gina.
We vlogen het afgelopen jaar van de ene zwangerschapsaankondiging naar de andere. Hoog tijd om al het babynieuws op een rijtje te zetten: deze BN’ers verwachten een baby in 2025.
Met de beste bedoelingen zet je jarenlang maandelijks braaf een bedrag opzij, om je kind een goede start te kunnen bieden. Om vervolgens je zoon op zijn achttiende verjaardag toegang te geven tot die spaarrekening en hij een jaar later geld komt vragen, omdat het op is.