‘Waarom ik niet meer bang ga zijn voor het oordeel van andere moeders’

Anne Broekman

30 augustus, 2018 - 13:09

Leestijd: 3 minuten

Haar ogen werd geopend toen ze in de New York Times een essay las over mom shaming – in dit geval ging het over moeders die een stortvloed aan commentaar kregen als ze hun kinderen heel even alleen lieten. Babble-blogger Katy Anderson schrijft: ‘Dit raakte mij. Zo vaak heb ik zelf getwijfeld om een opvoedkeuze te maken die voor mij het beste voelde, uit angst voor wat anderen van mij zouden denken. Daardoor heb ik keuzes gemaakt waar ik nu spijt van heb: ik heb mijn baby’s borstvoeding gegeven op ongemakkelijke wc’s om geen aanstoot te geven, ik vermeed vliegreizen omdat ik niet wilde dat mijn kinderen anderen tot last waren.’

Te streng

Katy vindt dat we te streng zijn voor andere moeders: ‘Ik heb weleens andere moeders publiekelijk zien worstelen, en dan deed ik niets omdat ik me ‘met mijn eigen zaken’ moest bemoeien. Meestal ging het om een kind dat een driftbui kreeg en een overrompelde moeder die ook maar haar best deed terwijl andere mensen staarden of commentaar gaven. Vaak loop ik dan weg, terwijl ik wel sympathie voel voor de moeder – ik herken de situatie – en dankbaar ben dat het dit keer niet mijn kinderen zijn. Maar ik moet het beter doen. De enige manier om mom shaming aan te pakken, is door andere moeders in lastige situaties te steunen en op te staan tegen hen die deze moeders bekritiseren.’

Lees ook
Zeg dit nooit tegen werkende moeders…>

Kritiek van anderen

De blogger vroeg andere moeders naar hun mening hierover. Velen van hen herkenden de angst om door anderen afgerekend te worden op hun opvoedkeuzes: ‘Een moeder vertelde me dat zij zelf vroeger door haar moeder alleen in de auto werd gelaten tijdens het boodschappen doen, dat ze zelf naar school mocht lopen en zonder toezicht buiten kon spelen – maar dat ze deze dingen niet met haar eigen kinderen durft, uit vrees voor kritiek van anderen. Maar om kinderen echt kind te laten zijn, moeten we moeders zelf keuzes laten maken in plaats van commentaar te leveren. En de eerstvolgende keer als ik een moeder zie worstelen, moet ik dapper genoeg zijn om haar te helpen.’