Wat de reden ook is, stuur je kind niet naar school als hij of zij ‘bijna beter’ is, vindt blogger en moeder Sharon Butler. Op Scary Mommy legt ze uit waarom.
Lees verder onder de advertentie
‘Ik wil niemand veroordelen’, begint Sharon haar post. ‘Ik weet hoe lastig het als moeder kan zijn om de juiste keuzes te maken. En ik snap dat er genoeg redenen zijn om je grieperige kind toch naar school te sturen: als je al zoveel werkdagen hebt gemist dat je bang bent om ontslagen te worden, bijvoorbeeld. Of omdat je kind jarig is en hij zo graag cupcakes wil uitdelen op school. Of je kind al zo vaak heeft gelogen over ziek zijn dat je nu niet zeker weet of je ‘m moet geloven.’
Lees verder onder de advertentie
Diabetes type 1
Toch vindt Sharon dat je de volgende keer beter kunt overwegen om je kind nog een dag thuis te laten, want een ‘onschuldig’ griepje kostte haar dochter bijna het leven. ‘Ze heeft Diabetes type 1. We controleren haar bloedsuikerspiegel meerdere keren per dag en injecteren haar met insuline zodat ze niet overlijdt. We haten dit. We haten de prikjes en de complicaties van deze lastige ziekte. We haten het omdat als ze ziek wordt, ook al is het maar een beetje, dit alles kan verknallen.’
Lees verder onder de advertentie
Uitdroging
Dat bleek wel toen haar dochter in het ziekenhuis belandde na een griepje dat ze opliep op school: haar bloedsuikerspiegel sloeg op hol en het meisje werd door diabetescomplicaties kotsmisselijk. Ze hield niets binnen en droogde uit, waardoor ze (na zeven keer mis te hebben geprikt) aan het infuus moest. Sharon: ‘Onze dochter moest naar de IC om haar lichaam aan te laten sterken. Ze kon al die tijd niet eten of drinken. En steeds als ze smeekte om een beetje water, moest ik nee zeggen.’
Na een paar dagen stabiliseerde ze en kon ze naar een ander deel van het ziekenhuis, waar vervolgens een vrouw van de kinderbescherming stond: het behoorde tot het protocol dat gezinnen met een kind dat twee keer was opgenomen in het ziekenhuis met diabetes, in de gaten worden gehouden door de instantie. ‘Er zou sprake kunnen zijn van medische verwaarlozing’, schrijft Sharon. ‘Ik vroeg me vooral af wanneer deze nachtmerrie ooit zou eindigen.’
Lees verder onder de advertentie
Huisbezoeken
Een maand en een paar huisbezoeken later, werd het gezin vrijgesproken van de aanklacht. Sharon: ‘Geen tekenen van verwaarlozing te vinden, alleen een kind met Diabetes type 1 dat op school zit met kinderen die naar school worden gestuurd als ze ‘bijna beter’ zijn.’
Als moeder zou je je soms het liefst willen opsplitsen om je kind niet achter te hoeven laten, ook al weet je dat ie in goede handen is. Vooral bij oma. Althans, dat hoop je dan altijd maar. Toen Vanessa (35) thuis kwam, was de oppas van haar driejarige zoontje nergens te bekennen..
Serena Verbon (Beautylab) heeft op haar achtendertigste haar hypotheek – als single mom! – afgelost. Hoe heeft ze dit gedaan en is dat voor anderen ook verstandig om te doen?
Een kraamcadeau is een goedbedoelde verrassing voor de kersverse ouders en de pasgeboren spruit, maar soms krijg je iets waar je totaal niet op voorbereid bent. Hannelore (37) wist niet goed hoe ze moest reageren op het kraamcadeau van haar tante.
Eva kreeg toen ze zwanger was hyperemesis gravidarum: extreme misselijkheid en overgeven tijdens de zwangerschap. Alsof dit nog niet erg genoeg was, geloofde haar leidinggevende niet dat ze echt zo erg en zo vaak ziek was en werd ze uiteindelijk ontslagen. Pure zwangerschapsdiscriminatie.
Iedere ouder wil de eerste verjaardag van hun kind speciaal maken. Maar wat begon als een bescheiden feestje met familie en vrienden, eindigde voor Alaya in een groots evenement met een gastenlijst van honderd man, een ballonnenboog en een rekening waar ze liever niet te lang naar kijkt.