Beeld: Shutterstock
Oké: het was niet het héle huis, maar zijn kamer. Dat leerde Alicia Marder één ding: stiften en peuters in een toch al chaotisch huishouden, zijn nóóit een goeie combinatie.
Haar eenjarige had een oorontsteking, haar driejarige wilde geen middagslaapje meer doen. Maar: vandaag was het gelukt, de peuter had dik twee uur geslapen. De nanny appte Alicia op haar werk om het heugelijke nieuws te delen. Want dat was het, dachten ze.
Om zes uur kwam Alicia thuis. ‘Mijn peuter riep enthousiast vanuit zijn kamer dat ik nú moest komen, mijn nanny liep rond met een wit weggetrokken gezicht’, schrijft Alicia in een blog. Achterdochtig vroeg ze de nanny wat er gebeurd was. Het antwoord was verontrustend: ‘Ik heb geen woorden voor wat je zo zult aantreffen.’
Even ter achtergrond: Alicia en haar gezin woonden net drie weken in hun nieuwe huis. Met nieuwe verf, nieuwe vloerbedekking en nieuwe meubels. ‘Pinterest-waardig’, vat Alicia samen. Maar wat ze aantrof toen ze de kamer van haar peuter inliep, viel maar op één manier te beschrijven: ‘een slagveld van epische proportie’.
‘Overal waar ik keek, zat zwarte marker. Op zijn bed, zijn muren, het tapijt, zijn speelgoedkist, zijn gordijnen, zijn commode – zelfs zijn nachtlampje was zwart bekrast.’ Hij had er welgeteld twee uur zogenaamde middagslaap de tijd voor gehad. ‘Zoveel aandacht en focus van een driejarige, ergens was het indrukwekkend.’ Maar Alicia bleef er bijna in.
Lees ook:
5x Oerhandige schoonmaaktips >
Wat doe je dan? Word je boos? Schreeuw je? ‘Maar toen ik naar mijn zoon keek, smolt ik. Hij was zó trots op wat hij had gedaan; hij was er duidelijk van overtuigd dat ik dat ook zou zijn.’ Om er toch iets pedagogisch verantwoords van te maken, zei ze: ‘Je mag niet tekenen op meubels en muren, je moet wel even helpen poetsen.’ Na wat googlen en een noodtelefoontje naar haar moeder, ging ze in de weer met aceton – die inderdaad de marker verwijderde, maar helaas ook de spiksplinternieuwe verf. Na een halfuur schrobben – zoon met alleen een droge handdoek – besloot ze dat hij zijn les wel had geleerd.
En wat ze er zelf van opstak? ‘Ten eerste: dat je geen verhuisdoos met marker in de kinderkamer moet laten staan’, schrijft Alicia. ‘Maar bovenal: schreeuwen tegen je kind is blijkbaar niet nodig. Ik bleef kalm, maar mijn zoon had dondersgoed door dat hij stout was geweest.’ Alicia bracht nog de nodige tijd poetsend door. ‘Ik denk dat ik driekwart weg heb gekregen. Met de rest zal hij voorlopig moeten leven – in elk geval tot ik hem vertrouw met een verfkwast.’
O, nieuwsgierig naar het tafereel? Hou je vast:
Meer Kek Mama? Neem nu een abonnement en profiteer van leuke aanbiedingen!
Van extravagante thema’s tot dure locaties, het lijkt soms alsof de lat steeds hoger wordt gelegd voor kinderfeestjes. Maar wat doe je als je ineens zélf moet betalen voor het feestje waar je kind voor is uitgenodigd? Het overkwam Gina.
We vlogen het afgelopen jaar van de ene zwangerschapsaankondiging naar de andere. Hoog tijd om al het babynieuws op een rijtje te zetten: deze BN’ers verwachten een baby in 2025.
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.
Met de beste bedoelingen zet je jarenlang maandelijks braaf een bedrag opzij, om je kind een goede start te kunnen bieden. Om vervolgens je zoon op zijn achttiende verjaardag toegang te geven tot die spaarrekening en hij een jaar later geld komt vragen, omdat het op is.
Je kunt ze nog zo feilloos uit elkaar houden als ouders, maar als een tweeling iemand voor de gek wil houden dan is daar weinig tegen te doen.
Chiara dacht dat ze er vrede mee had om kerst alleen met haar eigen gezinnetje te vieren, maar nu het zover is wordt ze overmand door melancholie.
