Zo makkelijk om met je vinger naar ouders te wijzen als een kind zich slecht gedraagt, vindt blogger Katie Bingham-Smith. Het hóeft namelijk helemaal niet hun schuld te zijn.
Op Scary Mommy legt ze uit waarom.
‘Eén keer per jaar gaan we met de familie uiteten’, schrijft Katie. ‘Hartstikke leuk, maar het maakt me ook altijd nerveus. Ik hoop dat mijn kinderen zich gedragen en wil er zeker van zijn dat ik in alle rust van m’n eten kan genieten.’ Toen haar jongste kind besloot om een handvol noedels op het hoofd van zijn neef te leggen terwijl hij onder het warme licht van het buffet naar alle maaltijden keek, was ze dan ook not amused. Helemaal toen hij niet luisterde naar een familielid dat hem vroeg om op te houden.
Lees ook
‘Kinderen gedragen zich als kinderen en daar is niets mis mee’ >
‘Begrijp me niet verkeerd, ik heb hem erop aangesproken, maar het is wel heel makkelijk om met de vinger te wijzen en ouders de schuld te geven voor elke actie die hun kind neemt’, vervolgt Katie. ‘Mijn zoon weet namelijk verdomd goed dat je geen eten op iemands hoofd mag leggen. Vooral niet in het openbaar. Maar op die bewuste dag voelde hij de behoefte om zich onfatsoenlijk te gedragen, plezier te hebben, zich uit te sloven voor zijn neven en iets ‘spannends’ te proberen.’
Te veel suiker, groepsdruk of onzekerheid: er zijn genoeg redenen voor kinderen om zich te misdragen. Katie: ‘Soms weten ze niet hoe ze met deze gevoelens om moeten gaan, en we moeten ons realiseren dat dit slechts een momentopname is – we zien niet het hele plaatje. Dus stop met te denken dat het allemaal maar aan de ouders ligt. We zijn allemaal mensen en we proberen allemaal ons best te doen.’
Een nieuw jaar, een nieuw bedrag voor de kinderbijslag. Dat is fijn om te weten, want elke euro helpt als je kinderen sneller groeien dan je portemonnee kan bijhouden. Dit zijn de bedragen voor 2025.
Of je kind nu een echte fijnproever of een kieskeurige eter is, het menu van je kleintje kan een enorme zoektocht zijn. Wat eet een dreumes op een dag? En hoeveel eet een peuter nou écht? Wij geven je een realistisch kijkje in de keuken van andere ouders. Deze week het menu van Ties.Vajèn is […]
Oppaskosten besparen door grootouders in te schakelen, dat doen toch zo veel mensen? Klinkt ideaal, vond ook Anne-Marije. Ze had van tevoren niet kunnen bedenken dat het zo’n wig tussen haar en haar schoonouders zou drijven.
De geboorte van je kind missen: het klinkt als een nachtmerrie die geen enkele vader ooit wil meemaken. Toch overkwam het deze drie mannen. “We zijn inmiddels zes jaar verder, maar ik ben nog steeds niet vergeven.”
Soms kom je er niet uit in je eentje en kun je wel wat hulp gebruiken. Elke week vertelt een moeder over haar dilemma.
Marloes (33) is redacteur bij Kek Mama en woont met vriend, peuter (3) en baby (7 maanden) in Arnhem. Ze schrijft in haar columns over hoe ze het hoofd boven water houdt in haar chaotische gezinsleven en de overgang van één naar twee kinderen. Deze week over: hoe een zieke peuter zorgt voor het terugschieten in vaste rolpatronen.
