Sarah (36) is samen met Tygo en samen hebben ze drie kinderen van 8, 5 en 4 jaar oud. Sinds de jongste er is, is er iedere dag strijd. En overheerst de spijt.
“Ik durf het bijna niet hardop uit te spreken, maar iedere dag klinkt weer dat stemmetje in mijn hoofd. En steeds weer iets harder: ‘Waren we maar nóóit voor een derde kind gegaan’. De harmonie die we thuis namelijk hadden met twee kinderen, is helemaal weg sinds onze jongste Teun* er is. Hij scheelt anderhalf jaar met zijn broer Guus* en die twee kunnen elkaars bloed wel drinken.
Alles wat Guus wil, wil Teun ook. Alles wat Guus kan, wil Teun ook kunnen én beter. Alles wat Teun heeft wil Guus ook. Is dat niet kind-eigen, kun je denken, om overal maar een wedstrijdje van te maken? Ja, alleen gaat het tussen die twee wel verder dan een beetje concurrentiestrijd. Ze hebben constant ruzie, duwen en slaan elkaar. Van ‘s ochtends vroeg tot ‘s avonds laat speel ik politieagentje, haal ik ze wel honderd keer uit elkaars haren. Ik ben kápot. En mijn man ook. Op mijn werk kom ik bij – even geen geduw, getrek en geschreeuw – en blijf ik steeds iets langer zitten. Nog een last minute klusje oppakken? Tuurlijk. Alles om nog maar heel even niet naar huis te hoeven. Dat gevoel is toch niet normaal?
“Ik blijf steeds langer op mijn werk om maar niet naar huis te hoeven. Dat is toch niet normaal?”
En dat terwijl we dachten dat het zo leuk zou zijn, nog een broertje of zusje erbij. Ons gezin voelde nog niet compleet met twee kindjes. Ik zag mezelf altijd als moeder van drie. Plus: Lize* (die van 8) en Guus waren ook zó lief met elkaar, dat ik er stiekem vanuit ging dat dat met een broertje of zusje erbij niet anders zou zijn.
Misschien komt het door het kleine leeftijdsverschil, dat het twee jongens zijn, het opvliegende karakter van Teun… en misschien is het inderdaad ook maar een fase, zoals mijn moeder tegen me zegt. Al duurt die dan nu wel heel lang.
We gaan binnenkort praten met een gezinscoach, misschien dat dat helpt. Tygo en ik splitsen elkaar steeds vaker op: dan ga ik met alleen met Guus op pad, hij met Teun. En vice versa. Maar dat komt natuurlijk niet in de buurt van de one big happy family die ik voor ogen had.
Ondertussen weet ik het steeds zekerder: als ik dít van te voren had geweten, was ik niet voor een derde kindje gegaan. Of in ieder geval niet zo snel.”
*De namen zijn uit privacyredenen gefingeerd en bekend bij de redactie.
In ons Kek Mama magazine lees je de mooiste verhalen, herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts € 29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Iedere zwangere vrouw droomt van haar perfecte babyshower: een feest vol liefde, verrassingen en alle aandacht voor haar en de baby. Maar wat als je die bijzondere dag ineens moet delen?
Het kabinet presenteert de voorjaarsnota met maatregelen die de portemonnee van veel Nederlanders raken. Belastingverhogingen en een verlaging van het kindgebonden budget staan centraal in de plannen om de begroting sluitend te krijgen.
Iedere ouder maakt fouten. Kleine, grote, gênante – het hoort erbij. En meestal kun je er achteraf hartelijk om lachen. Maar soms ook niet. Carlijn baalt nog altijd dat haar dochter zilveren tanden heeft door haar fout.
Een fijne oppas vinden is een zegen. Want als ouder is het een klein wonder als je iemand vindt die je leuk vindt, betrouwbaar is én altijd beschikbaar. Maar soms bezorgt zo’n zegen je ook bijna een hartaanval. Als je een Tikkie van 800 euro krijgt bijvoorbeeld.
“Ik vroeg het eigenlijk gewoon voor de grap…” Dat schrijft de 28-jarige Natallia Tarrien over het moment dat ze ChatGPT raadpleegde vanwege een vreemd gevoel in haar kaak. Wat begon als een onschuldig gesprekje met een chatbot, eindigde met een spoedopname, een bevalling en… het redden van haar leven.
Nog één mep en ik vertrek, dacht Yvonne (39) steeds. Toen vier jaar later – vele klappen en vernederingen verder – haar man Ivar ook een tik gaf aan dochter Milou (nu 5), had ze eindelijk de moed hem te verlaten.
