Beeld: Shutterstock
Ze gingen het totaal anders doen: een handeltje beginnen in wijn, of een eigen B&B. Het werd een ramp. “Ons inkomen halveerde, en we zagen elkaar nooit meer.”
Annemarie (38) en Kjeld (37), twee dochters (7 en 5), verbouwden de benedenverdieping van hun herenhuis tot Airbnb.
Annemarie: “Begin twintig waren we, toen we op basis van ons eerste salaris een groot, maar vervallen herenhuis kochten in een achterstandswijk in de Randstad. We hadden tijd, energie, een berg handige vrienden en geen kinderen, dus het leek een goede investering.
Wás het ook. Stapje voor stapje knapten we het op tot een statig pand. Een meerjarenplan, maar het resultaat mocht er zijn: tegen de tijd dat onze kinderen geboren werden, was het verdriedubbeld in waarde, de wijk waarin het stond steeds populairder geworden en we hadden zo veel ruimte, dat we er een elftal in konden grootbrengen.
Eén dingetje: dat elftal was onze ambitie niet. Dus stond twee jaar na de geboorte van onze jongste dochter de benedenverdieping – eigenlijk het meest geschikt als bedrijfsruimte – nog altijd leeg. Airbnb kwam op, we woonden niet ver van het strand, en op een dag wist ik het: waarom maakten we er geen bed and breakfast van? Kjeld trok nog net de champagne niet open. Dit was een briljant idee, vond ook hij. De ruimte had een eigen opgang, we deden er toch niks mee, dus we zouden er slapend rijk mee worden. Elk weekend een schoon laken op de bedden, de werkster wat extra betalen, en niks meer aan doen. O ja, ontbijt verzorgen. Maar waar vier eten is ook plaats voor acht: hoeveel werk kon dat nou zijn?
Lees ook
‘Mijn man en ik verloren veel spaargeld toen onze wijnhandel mislukte’ >
Nogal veel, ontdekten we al snel. Was het verbouwen van de benedenverdieping nog een spannende aanloop naar een Groter Doel, toen de eerste gasten kwamen verging de lol ons al snel. Want die gasten wilden niet alleen schone lakens, maar ook elke dag nieuwe handdoeken. Naar ons adres genavigeerd worden. Toeristische tips krijgen. De douche lekte. De gootsteen liep niet door. Iemand verloor de huissleutel, een ander had plotseling medische zorg nodig. De verhuur van de verdieping bracht ook administratie met zich mee. Verzekeringswerk. En een heleboel onvrijheid in mijn eigen huis, want het ontgaat niemand in een huis uit 1900 als een stel beschonken na middernacht het zoveeljarig samenzijn consumeert.
Voor ik het wist was ik naast mijn normale baan, receptioniste, reisleider, kamermeisje, portier en kok in één geworden. Als Kjeld niet aan het werk was, stond hij te klussen in de B&B, en als ik niet aan het rennen en vliegen was, lag ik om negen uur ’s avonds voor pampus op bed. Onze dochters leefden er maar een beetje tussendoor, blij als er tenminste íemand beschikbaar was om ze naar een speelafspraakje of balletles te rijden.
Natuurlijk, het bracht ook geld op, maar dat woog nauwelijks op tegen de kosten en moeite die we investeerden in ons project. Het was één grote uitputtingsslag. Ik kwam nergens meer écht aan toe, Kjeld en ik spraken elkaar zelden en ik voelde me als moeder aan alle kanten tekortschieten. We hadden ons een tweede baan op de hals gehaald, maar per saldo bleek het meer vrijwilligerswerk waarvan niemand gelukkiger werd.
Na een jaar haalden we onze B&B van internet. Mijn relatie en gezin waren me heel wat meer waard dan dit mislukte plan, en daar was Kjeld het mee eens. Sindsdien genieten we van weekends in rust en op zondag vier croissantjes in de oven, in plaats van acht.”
Dit artikel is deel van een interviewserie in Kek Mama 11-2018.
Nog meer Kek Mama?
Volg ons op Facebook en Instagram. Of schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >
Yolanthe Cabau is niet alleen een succesvolle actrice, presentatrice én Kek Mama columnist, maar vooral een liefdevolle moeder. Haar zoontje Xess Xava, die ze samen met ex-man Wesley Sneijder heeft, is haar grote trots. Maar zoals dat tegenwoordig helaas vaker gaat op sociale media, krijgt ook hij te maken met ongevraagde meningen en ongepaste opmerkingen.
Soms doe je als ouders iets waar je later spijt van hebt. Of waar je je enigszins voor schaamt. Zo ook Dilara, die door een actie niet bepaald meer goed bekend staat op de school van haar dochters.
Als de school belt flitsen er tachtig scenario’s door je hoofd, geen van alle goede. Gelukkig is er niet altijd sprake van rampspoed. Zoals bij Mieke (39), moeder van Merel (15) en Xavi (3).
Je kent het wel: je doet even snel een boodschap en tegen de tijd dat je thuiskomt, is er een klein drama ontstaan. Maar dit keer geen omgekieperd pak melk of een kleuter die zijn knuffel kwijt is. Nee, er is ingebroken! Of toch niet?
Marloes (33) is redacteur bij Kek Mama en woont met vriend, peuter (3) en baby (10 maanden) in Arnhem. Ze schrijft in haar columns over hoe ze het hoofd boven water houdt in haar chaotische gezinsleven en de overgang van één naar twee kinderen. Deze week over: de eerste wendag op de basisschool.
Patrick (53) is schrijver van romans en freelance tv-redacteur. Hij woonde over de hele wereld en heeft vijf kinderen. Voor zijn column put hij uit een oneindige bron van even herkenbare als opmerkelijke verhalen over het vaderschap.
