Jennifer Batchelor werkt vanuit huis. Zie dat maar eens te combineren met vakantievierende kinderen. Pure stress, krijgt ze ervan.
Lees verder onder de advertentie
Jennifer werkt twintig uur per week. Volgens haar eigen rooster en als ze zin heeft, vanuit de plaatselijke koffiebar. Haar zoon gaat naar de basisschool om de hoek bij haar huis, haar dochter zet ze twee keer per week af op de peuterspeelzaal. Dat levert Jennifer minstens twaalf kinderloze uren op per week, waarin ze ongestoord kan bellen, vergaderen en doorwerken – de rest van haar werktijd propt ze wel in de uren na kinderbedtijd en wanneer haar dochter slaapt. Goed geregeld, zou je zeggen, zeker met een man die veel reist voor zijn werk.
Lees verder onder de advertentie
Tot de zomervakantie aanbreekt.
Kussengevecht in de conference call
‘Probeer ik een conference call te houden in de ene kamer, terwijl mijn kinderen kussenvechten in de andere’, schrijft Jennifer op Motherly. Dus roept ze de halve dag tegen haar kinderen dat ze stil moeten zijn, en propt ze haar werk tussen zwemles, time-outs voor de kinderen en maaltijden bereiden door. ‘Aan het eind van zo’n werkdag in de vakantie van mijn kinderen, ben ik gesloopt, en ben ik als moeder én als werknemer, tekort geschoten.’
Lees verder onder de advertentie
Neem oppas, denk je dan. Maar de zomerkampen en oppasmogelijkheden bij haar in de buurt, bieden alleen fulltime opvang. Díe heeft ze niet nodig, en is bovendien niet te betalen.
‘Dus wat doet een werkende moeder dan? Improviseren’, schrijft Jennifer olijk. Ze vond een middelbare scholier die een dag per week oppast. Haalde haar elfjarige nichtje over om haar kinderen één of twee ochtenden te entertainen. En verder werkt ze gewoon héél véél ’s avonds op nog meer koffie. ‘Niet ideaal, maar een redelijke prijs voor de overige tien maanden flexibiliteit die mijn baan me biedt’, vindt ze. Want daardoor kan ze op de eerste dag na de zomer mooi die welverdiende massage inplannen.
Van extravagante thema’s tot dure locaties, het lijkt soms alsof de lat steeds hoger wordt gelegd voor kinderfeestjes. Maar wat doe je als je ineens zélf moet betalen voor het feestje waar je kind voor is uitgenodigd? Het overkwam Gina.
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.
We vlogen het afgelopen jaar van de ene zwangerschapsaankondiging naar de andere. Hoog tijd om al het babynieuws op een rijtje te zetten: deze BN’ers verwachten een baby in 2025.
Met de beste bedoelingen zet je jarenlang maandelijks braaf een bedrag opzij, om je kind een goede start te kunnen bieden. Om vervolgens je zoon op zijn achttiende verjaardag toegang te geven tot die spaarrekening en hij een jaar later geld komt vragen, omdat het op is.