Van de gebroken nachten doordat je baby niet wil slapen tot de peuterpuberteit: het moederschap is pittig, vindt ook blogger Jorrie Varney. Maar wat ze helemaal moeilijk vond? Dat haar werkgever en collega’s weinig begrip toonden toen ze borstvoeding gaf.
Lees verder onder de advertentie
‘Toen ik op mijn eerste werkdag vroeg waar ik kon kolven, werd ik in een oud toilet gezet’, schrijft ze.
Lees verder onder de advertentie
‘Nee, dank je’
Oké, het was er schoon, maar het was nog steeds een toilet – met één gootsteen en geen stoelen. ‘Nee dank je’, vervolgt Jorrie. ‘Ik pleitte voor iets beters en kreeg een upgrade naar een kantoor waar niemand zat. Lijkt mooi, maar niet als er ook een printer staat die door zowel mannelijke als vrouwelijke personeelsleden wordt gebruikt.’
Het is niet meer op één hand te tellen hoe vaak er mensen binnenkwamen terwijl Jorrie aan het kolven was. ‘Ik zat bewust met m’n gezicht van de deur af, want ik hoefde mijn borsten niet de delen met Todd van de boekhouding. Het enige waar de blogger blij van werd, was de reactie als men zag dat ze aan het kolven was. ‘Oh, ja hallo. Mijn borsten hangen eruit. Hier is je spreadsheet.’ Maar de plek bleek niet het enige probleem: veel collega’s rolden met hun ogen als Jorrie ‘wéér’ vroeg of ze even mocht gaan kolven.
Lees verder onder de advertentie
‘Doe het beter’
‘Dit voelde alsof ik mensen tot last was, maar de enige die ik hiermee tot last was, waren mijn kind en mezelf.’ Ze vervolgt: ‘Wetten stellen ons in staat om borstvoeding te geven waar we willen, maar dat weerhoudt mensen er niet van om het ons moeilijk te maken. Ze vragen of we onze borsten kunnen bedekken, openbare plekken willen verlaten of ze vernederen ons publiekelijk. In ‘die wetten’ staat ook dat werkgevers een plaats moeten bieden waar vrouwen kunnen kolven, maar ik kan je verzekeren dat ook dit puntje bij paaltje niet wordt nageleefd. Het moederschap is al moeilijk genoeg. Dus werkgevers: doe het beter.’
Als moeder zou je je soms het liefst willen opsplitsen om je kind niet achter te hoeven laten, ook al weet je dat ie in goede handen is. Vooral bij oma. Althans, dat hoop je dan altijd maar. Toen Vanessa (35) thuis kwam, was de oppas van haar driejarige zoontje nergens te bekennen..
Een kraamcadeau is een goedbedoelde verrassing voor de kersverse ouders en de pasgeboren spruit, maar soms krijg je iets waar je totaal niet op voorbereid bent. Hannelore (37) wist niet goed hoe ze moest reageren op het kraamcadeau van haar tante.
Serena Verbon (Beautylab) heeft op haar achtendertigste haar hypotheek – als single mom! – afgelost. Hoe heeft ze dit gedaan en is dat voor anderen ook verstandig om te doen?
Eva kreeg toen ze zwanger was hyperemesis gravidarum: extreme misselijkheid en overgeven tijdens de zwangerschap. Alsof dit nog niet erg genoeg was, geloofde haar leidinggevende niet dat ze echt zo erg en zo vaak ziek was en werd ze uiteindelijk ontslagen. Pure zwangerschapsdiscriminatie.