Bron: Getty
Waar veel vrouwen niet kunnen wachten op hun babyshower, maakte Nila vanaf het begin duidelijk dat ze absoluut geen feestje wilde. Toch kreeg ze ‘em. “Ik ben in huilen uitgebarsten.”
Nila: “Ik snap best dat vrouwen wild worden van een extravagante babyshower, maar ik vind het niks. Nooit gevonden en dat zal ook niet veranderen. Dat heb ik altijd duidelijk aangegeven aan de mensen om me heen, waardoor ik het nog pijnlijker vind dat er toch eentje is georganiseerd.
Mijn eerste zwangerschap eindigde bij acht weken in een miskraam. Ook bij mijn tweede zwangerschap ging het fout. Bij de 20 wekenecho bleek het hartje van mijn ongeboren zoon niet goed te zijn. Hij was niet levensvatbaar en ik moest bevallen van een piepklein mannetje. Ik heb nog nooit zoveel verdriet gevoeld. Alle babyspullen die we al in huis hadden, heb ik direct opgeborgen. Ik kon er niet naar kijken. Niet veel later was ik opnieuw in verwachting, maar natuurlijk doodsbang voor weer een slechte afloop. Zorgeloos zwanger zijn zat er helaas niet meer in. Ik besloot dat ik tot mijn verlof niks voor de baby zou kopen én geen babyshower wilde, voor het geval dat ik opnieuw zonder kindje in mijn armen zou eindigen.
Vanaf het moment dat ik de zwangerschap met vrienden en familie heb gedeeld, heb ik er direct bij gezegd dat ik geen babyshower wilde. Ik weet dat vriendinnen tijdens mijn tweede zwangerschap al iets aan het plannen waren; dat was deze keer niet nodig. Waarom? Ik kon geen feestje vieren met het idee dat het ook op het laatste moment nog fout kon gaan. Gelukkig had iedereen daar begrip voor, behalve één vriendin.
Iedere keer dat ik met deze vriendin afsprak, vroeg ze tussen neus en lippen door of ik écht geen babyshower wilde. Gewoon klein, met maar een paar vrienden. Mijn antwoord was duidelijk: nee. Ik merkte dat ze niet blij was met mijn antwoord, maar ze liet het gaan. Tenminste, dat dacht ik.
Toen ik 34 weken zwanger was, kwam mijn moeder met de leuke verrassing dat ze een high tea voor ons had geboekt. Ik was toe aan quality time met mijn moeder zo vlak voor de bevalling, dus was erg enthousiast. Toen ze voor de deur stond viel de roze trui die ze aan had me meteen op. Maar ik dacht er verder niet bij na. Ook toen we bij het restaurant aankwamen, ging er geen belletje rinkelen toen ik de auto van een vriendin om de hoek spotte op een parkeerplaats. ‘Wat toevallig, ze zal hier wel ergens in de buurt aan het winkelen zijn!’ zei ik nog tegen mijn moeder. Toen we naar binnen liepen, werd ik overvallen door een harde ‘Surprise!’ Een grote groep vrienden en familie stond, gehuld in alle tinten roze, voor mijn neus. Na een minuut met verbijstering naar ze te hebben gestaard, barstte ik in huilen uit. Daarna ben ik naar buiten gestormd.
Ze hadden alle toeters en bellen uit de kast gehaald. Een ballonnenboog, een enorme taart, een tafel vol cadeaus en ga zo maar door. Na mijn hysterische huilbui, brak er ruzie uit tussen de gasten. ‘Ik heb nog gezegd dat ze geen babyshower wilde!’ schreeuwde mijn moeder boos naar de verantwoordelijke vriendin. Die op haar beurt terug riep dat ze er allemaal mee hadden ingestemd en zij niet de enige schuldige was. Om niet ondankbaar over te komen heb ik de rest van de dag met een lang gezicht uitgezeten. Ik was dolblij toen het voorbij was.
Inmiddels zijn we een aantal maanden verder, heb ik een gezonde dochter op de wereld gezet en ben ik bekoeld van mijn dramatische babyshower. Ondanks dat ik nog altijd boos ben dat ze mijn wens niet hebben gerespecteerd, weet ik ook dat het uiteindelijk uit liefde is gedaan. Er zijn geen vriendschappen verbroken, maar ze weten wel dat ze dit echt nóóit meer moeten doen.”
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Van extravagante thema’s tot dure locaties, het lijkt soms alsof de lat steeds hoger wordt gelegd voor kinderfeestjes. Maar wat doe je als je ineens zélf moet betalen voor het feestje waar je kind voor is uitgenodigd? Het overkwam Gina.
We vlogen het afgelopen jaar van de ene zwangerschapsaankondiging naar de andere. Hoog tijd om al het babynieuws op een rijtje te zetten: deze BN’ers verwachten een baby in 2025.
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.
Met de beste bedoelingen zet je jarenlang maandelijks braaf een bedrag opzij, om je kind een goede start te kunnen bieden. Om vervolgens je zoon op zijn achttiende verjaardag toegang te geven tot die spaarrekening en hij een jaar later geld komt vragen, omdat het op is.
Je kunt ze nog zo feilloos uit elkaar houden als ouders, maar als een tweeling iemand voor de gek wil houden dan is daar weinig tegen te doen.
Chiara dacht dat ze er vrede mee had om kerst alleen met haar eigen gezinnetje te vieren, maar nu het zover is wordt ze overmand door melancholie.
