Waar veel vrouwen niet kunnen wachten op hun babyshower, maakte Nila vanaf het begin duidelijk dat ze absoluut geen feestje wilde. Toch kreeg ze ‘em. “Ik ben in huilen uitgebarsten.”
Lees verder onder de advertentie
Nila: “Ik snap best dat vrouwen wild worden van een extravagante babyshower, maar ik vind het niks. Nooit gevonden en dat zal ook niet veranderen. Dat heb ik altijd duidelijk aangegeven aan de mensen om me heen, waardoor ik het nog pijnlijker vind dat er toch eentje is georganiseerd.
Lees verder onder de advertentie
Foute boel
Mijn eerste zwangerschap eindigde bij acht weken in een miskraam. Ook bij mijn tweede zwangerschap ging het fout. Bij de 20 wekenecho bleek het hartje van mijn ongeboren zoon niet goed te zijn. Hij was niet levensvatbaar en ik moest bevallen van een piepklein mannetje. Ik heb nog nooit zoveel verdriet gevoeld. Alle babyspullen die we al in huis hadden, heb ik direct opgeborgen. Ik kon er niet naar kijken. Niet veel later was ik opnieuw in verwachting, maar natuurlijk doodsbang voor weer een slechte afloop. Zorgeloos zwanger zijn zat er helaas niet meer in. Ik besloot dat ik tot mijn verlof niks voor de baby zou kopen én geen babyshower wilde, voor het geval dat ik opnieuw zonder kindje in mijn armen zou eindigen.
Lees verder onder de advertentie
Geen babyshower
Vanaf het moment dat ik de zwangerschap met vrienden en familie heb gedeeld, heb ik er direct bij gezegd dat ik geen babyshower wilde. Ik weet dat vriendinnen tijdens mijn tweede zwangerschap al iets aan het plannen waren; dat was deze keer niet nodig. Waarom? Ik kon geen feestje vieren met het idee dat het ook op het laatste moment nog fout kon gaan. Gelukkig had iedereen daar begrip voor, behalve één vriendin.
Lees verder onder de advertentie
Iedere keer dat ik met deze vriendin afsprak, vroeg ze tussen neus en lippen door of ik écht geen babyshower wilde. Gewoon klein, met maar een paar vrienden. Mijn antwoord was duidelijk: nee. Ik merkte dat ze niet blij was met mijn antwoord, maar ze liet het gaan. Tenminste, dat dacht ik.
Toen ik 34 weken zwanger was, kwam mijn moeder met de leuke verrassing dat ze een high tea voor ons had geboekt. Ik was toe aan quality time met mijn moeder zo vlak voor de bevalling, dus was erg enthousiast. Toen ze voor de deur stond viel de roze trui die ze aan had me meteen op. Maar ik dacht er verder niet bij na. Ook toen we bij het restaurant aankwamen, ging er geen belletje rinkelen toen ik de auto van een vriendin om de hoek spotte op een parkeerplaats. ‘Wat toevallig, ze zal hier wel ergens in de buurt aan het winkelen zijn!’ zei ik nog tegen mijn moeder. Toen we naar binnen liepen, werd ik overvallen door een harde ‘Surprise!’ Een grote groep vrienden en familie stond, gehuld in alle tinten roze, voor mijn neus. Na een minuut met verbijstering naar ze te hebben gestaard, barstte ik in huilen uit. Daarna ben ik naar buiten gestormd.
Lees verder onder de advertentie
Toeters en bellen
Ze hadden alle toeters en bellen uit de kast gehaald. Een ballonnenboog, een enorme taart, een tafel vol cadeaus en ga zo maar door. Na mijn hysterische huilbui, brak er ruzie uit tussen de gasten. ‘Ik heb nog gezegd dat ze geen babyshower wilde!’ schreeuwde mijn moeder boos naar de verantwoordelijke vriendin. Die op haar beurt terug riep dat ze er allemaal mee hadden ingestemd en zij niet de enige schuldige was. Om niet ondankbaar over te komen heb ik de rest van de dag met een lang gezicht uitgezeten. Ik was dolblij toen het voorbij was.
Lees verder onder de advertentie
Inmiddels zijn we een aantal maanden verder, heb ik een gezonde dochter op de wereld gezet en ben ik bekoeld van mijn dramatische babyshower. Ondanks dat ik nog altijd boos ben dat ze mijn wens niet hebben gerespecteerd, weet ik ook dat het uiteindelijk uit liefde is gedaan. Er zijn geen vriendschappen verbroken, maar ze weten wel dat ze dit echt nóóit meer moeten doen.”
Als moeder zou je je soms het liefst willen opsplitsen om je kind niet achter te hoeven laten, ook al weet je dat ie in goede handen is. Vooral bij oma. Althans, dat hoop je dan altijd maar. Toen Vanessa (35) thuis kwam, was de oppas van haar driejarige zoontje nergens te bekennen..
Eva kreeg toen ze zwanger was hyperemesis gravidarum: extreme misselijkheid en overgeven tijdens de zwangerschap. Alsof dit nog niet erg genoeg was, geloofde haar leidinggevende niet dat ze echt zo erg en zo vaak ziek was en werd ze uiteindelijk ontslagen. Pure zwangerschapsdiscriminatie.
Serena Verbon (Beautylab) heeft op haar achtendertigste haar hypotheek – als single mom! – afgelost. Hoe heeft ze dit gedaan en is dat voor anderen ook verstandig om te doen?
Een kraamcadeau is een goedbedoelde verrassing voor de kersverse ouders en de pasgeboren spruit, maar soms krijg je iets waar je totaal niet op voorbereid bent. Hannelore (37) wist niet goed hoe ze moest reageren op het kraamcadeau van haar tante.
Iedere ouder wil de eerste verjaardag van hun kind speciaal maken. Maar wat begon als een bescheiden feestje met familie en vrienden, eindigde voor Alaya in een groots evenement met een gastenlijst van honderd man, een ballonnenboog en een rekening waar ze liever niet te lang naar kijkt.