Als zangeres Do (38) haar hoofd wil leegmaken, pakt ze de fiets, struint ze door de weilanden of gaat ze gewoon snoeihard aan het werk. “Optreden is voor mij de ideale vorm van me-time.”
“Nou, hè hè, zo langzaamaan ben ik er wel weer een beetje, hoor”, lacht Do, terwijl ze in haar koffie roert en hardop nadenkt over de vraag hoe het met haar gaat. “Dat mag ook wel, want Loulou is nu bijna drie. Ik weet niet hoe het bij andere vrouwen werkt, maar ik had behoorlijk lang last van mijn hormonen en vergeetachtigheid: mijn sleutels, de namen van kinderen van mijn béste vrienden… Man, man. Die blur begint nu gelukkig op te klaren.” Niet in de laatste plaats omdat Do ’s nachts eindelijk weer kan doorslapen. Soort van. “Er is altijd wel íemand die alles onder plast of bij ons in bed kruipt, maar dat is niet vergeleken met de eerste tweeënhalf jaar van Jip: vijf keer per nacht krijst hij alles bij elkaar. Van de ene op de andere dag was het over, maar ja, toen kwam nummer twee er alweer aan! Die zeldzame keren dat het ’s nachts helemaal stil is, schrik ik trouwens zelf wakker: leven ze nog wel?”
Op-en-top fit heeft Do zich de afgelopen jaren dan ook nog niet gevoeld. “Sommige moeders zien er altijd piekfijn uit; hoe doen ze dat? Ik loop al zes jaar op sneakers, in mijn spijkerbroek met oversized trui, omdat alle strakke dingen net niet meer passen en ik me afvraag welk nut een zijden witte bloes heeft als er toch weer een dot snot op je schouder zit.” Maatje 36 zal Do worst wezen, maar iets meer energie zou wel lekker zijn. Daarom tikte ze onlangs een racefiets op de kop, waarop ze twee keer per week door het leven fladdert. “Even geen loodzware moederfiets waarop ik niet vooruitkom, maar een heerlijk licht fietsje. Een rondje van een uur zonder na te denken, of juist ongestoord kletsend met een vriendin, doet wonderen voor me.”
Haast. Altijd maar haast. Dat is volgens Do ieders grootste vijand tegenwoordig. Ze vindt het ‘meer dan te gek’ om moeder te zijn, maar ook pittig. Met name vanwege de zoektocht naar de juiste balans tussen kinderen, werk en de rest van het leven. “Feitelijk probeer ik een fulltime job in 45 procent van de tijd te proppen. Gekkenwerk natuurlijk, maar ik heb geen idee hoe het anders moet.” Ze werkt op de drie dagen dat haar kinderen naar de crèche en naar school of de bso gaan, en waar mogelijk ook in het weekend – nog los van optredens. Op de twee dagen dat ze thuis is, wil Do er ook echt zijn voor Jip en Loulou. “Ik wil ervan genieten, de jaren vliegen voorbij. Voor mij dus geen oppas of au pair die op het schoolplein staat, ik wil er zelf staan.”
Om voor honderd procent aanwezig te zijn, zet Do regelmatig haar telefoon uit. “Als ik met volle aandacht met mijn kinderen knutsel en kleur, zijn zij ook het meest relaxed, merk ik. Dan maar geen leuke actiefoto’s op social media – bovendien: als ik mijn kinderen vraag of ze leuk willen doen voor de foto, doen ze het juist niet. Of mijn telefoon valt uit als ik een filmpje maak. Nee, het is niks voor mij. Als ik niet aan het werk ben, kan ik dat onding maar beter uitzetten.”
Do kan haar telefoon misschien uitschakelen, zelf staat ze continu aan. Grappig genoeg is haar werk daarin juist een soort me-time. “Tijdens optredens voel ik me in een leuke jurk en op hoge hakken weer op-en-top vrouw. Even helemaal vrij, in een compleet andere wereld waarin ik mooie liedjes mag delen met anderen. Bovendien sta je voor een zaal vol mensen die zeggen hoe geweldig je bent – die bevestiging is toch ook wel lekker af en toe. Vervolgens is het minstens zo fijn en ontnuchterend om weer thuis te komen, waar de echt belangrijke dingen in het leven op me wachten. Het is een fijne combinatie van uitersten – voor mij werkt het.”
Lees ook
‘Dit schooljaar haast ik gewoon eens níet’ >
Toen Do negen jaar was, gingen haar ouders uit elkaar. Haar moeder werd in haar eentje verantwoordelijk voor de opvoeding van Do en haar jongere broertje, maar ook om geld in het laatje te brengen. “Mijn moeder moest kiezen; het leek haar in die fase verstandiger om haar eigen bedrijf tot een succes te maken zodat er genoeg geld binnenkwam dan thuis te blijven bij mij en mijn broertje. Uiteraard met de beste intenties, maar in een gescheiden gezin is al zo weinig ruimte voor persoonlijke aandacht; soms was het idee dat mama thuis op ons wachtte met een kopje thee wel erg fijn geweest. Als ik nu voor die keuze kom te staan tussen werk of kinderen, zal ik eerder met een uitkering bij mijn kinderen blijven dan doorwerken. Maar ik verwijt mijn moeder niks, ze wilde ons gewoon het beste bieden. Ze is de liefste moeder ter wereld, ons huis stond altijd voor iedereen open. Zo is het bij mij en Marc ook: iedereen is bij ons welkom, zonder oordeel.”
Sinds de komst van de kinderen heeft Do weer regelmatig contact met haar biologische vader. “Ik vind het belangrijk dat mijn kinderen hem leren kennen. Dat mijn ouders geen goed huwelijk hadden, heeft me al op jonge leeftijd de ogen geopend: ben je echt niet gelukkig samen, stop er dan mee. Maar daarmee viel het sprookje van ‘ze leefden nog lang en gelukkig’ ook al vrij vroeg in duigen; soms gaat het nou eenmaal mis.”
Zelf kreeg Do op haar 21e een relatie met Marc met wie ze in 2007 trouwde. Samen werden ze volwassen, vertelt ze, maar in 2010 strandde de relatie met haar grote liefde toch. “Het werkte even niet meer, we verkochten ons huis, alle gezamenlijke spullen en gingen ieder onze eigen weg. We hielden wel contact, al spraken we elkaar niet dagelijks. We gingen echt met onszelf aan de slag in die fase.” Overigens zonder de intentie om het na een poosje opnieuw op te pakken, benadrukt Do. Beiden hadden zelfs een kortstondige relatie met iemand anders. “Dat was pijnlijk, natuurlijk, maar ook menselijk. En misschien was het achteraf zelfs wel goed.” Toen ze elkaar na anderhalf jaar weer zagen, wisten ze allebei: dit is nog niet voorbij.
“Eigenlijk was het heel tof om elkaar opnieuw te ontdekken. Het verraderlijke aan een lange relatie is dat je altijd dat eerste beeld van iemand behoudt. ‘Huh, maar jij hield toch nooit van spaghetti?’ Hoewel je inmiddels zeven jaar verder bent. Stom voorbeeld misschien, maar als je allebei druk bent, zie je misschien niet dat de ander ook verandert… En dus ineens wél van spaghetti houdt, haha. Pas als je afstand neemt, ontstaat er meer ruimte om naar de ander te kijken en begrip te creëren voor zíjn gevoelens. Nu herkennen we de valkuilen beter: dreigen we langs elkaar heen te leven, dan kunnen we op tijd bijsturen.”
Niet lang na de hereniging raakte Do zwanger van Jip. “Dat maakte het extra definitief: we gaan dit doen, wij kunnen dit. En ik denk dat onze historie en onze break een voordeel zijn: we hadden al zo veel meegemaakt, uitgezocht en uitgevochten met onszelf én elkaar, nu waren we echt klaar voor het ouderschap.”
Het hele interview staat in Kek Mama 01-2020.
Meer Kek Mama? Neem nu een abonnement en profiteer van leuke aanbiedingen!
Is jouw partner altijd degene die je verrast met een romantisch gebaar? Een onverwacht cadeautje, een avondje fancy uiteten of zelfs een ontbijtje op bed. Sommige mannen lijken gewoon geboren voor romantiek. En ja hoor, je sterrenbeeld speelt daar zeker een rol in.
Ilva Kuijpers (27) is leerkracht van groep 1/2. Iedere maand schrijft ze voor Kek Mama een column over haar belevenissen op de basisschool.
Laurie (37) is orthopedagoog, opvoeddeskundige en moeder van zoons Dex (6) en Otis (2). Sinds dit jaar woont ze met haar gezin in Kaapstad. In haar column schrijft Laurie over haar ervaringen van het emigreren met twee jonge kinderen, het leven in Zuid-Afrika en de hoogtepunten en worstelingen van het ouderschap.
Doe jij als moeder het meest in huis? Van de kinderen naar school brengen tot de boel netjes houden? En merk je dat je partner niet altijd even enthousiast is om de handen uit de mouwen te steken? Het ligt niet aan hem, het ligt aan de sterren. Mannen met deze sterrenbeelden zijn namelijk luie […]
Denk je als moeder punten te scoren door je uit te sloven met de broodtrommel van je kind, word je op de vingers getikt door de juf. Het overkwam Cara. “Ik moet het van de juf gewoon bij een boterham met kaas houden.”
Dat het ouderschap zwaar is, zal weinig moeders verbazen. Maar wist je dat meer dan 1 op de 4 moeders tijdens het voeden in slaap valt? Begrijpelijk? Absoluut. Maar ook risicovol, zeggen experts tegen Parents. Zo houd je volgens hen jezelf én je baby veilig.
