Het is klaar: ‘Zelfs op onze trouwdag zat hij in een hoekje te smoezen met een andere vrouw’

Hester Zitvast

18 november, 2023 - 05:06

Leestijd: 7 minuten

Nanouk (36): “We waren acht jaar samen, waarvan zes jaar getrouwd toen het doek viel. Of beter: toen mij de schellen van de ogen vielen. Ik leefde al jaren een leugen, maar deed net alsof er niets aan de hand was. Tot Gijs’ bedrog zo ongegeneerd werd, dat ik mijn blinddoek wel moest afzetten en ik écht wakker werd.

Stralend middelpunt

Mooiboy noemden zijn vrienden hem. Gijs was inderdaad een knappe verschijning, veel knapper dan de mannen die ik tot dan toe aan de haak had geslagen. En Gijs wist het ook van zichzelf, dat bleek wel uit de tijd die hij voor de spiegel doorbracht. Een ijdeltuit, zo noemde mijn moeder hem. Waar normaal gesproken vrouwen nogal druk zijn met het vullen van hun Insta-account, was bij ons thuis Gijs degene die de mooie plaatjes samenstelde, met hemzelf als stralend middelpunt. Ik moest daar wel om lachen. Zelf heb ik dat exhibitionistische helemaal niet zo.

‘Je moet zichtbaar blijven, Nouk’, zei hij altijd. En daarmee doelde hij dan op zijn onderneming. Gijs boerde goed. De zaken liepen fantastisch en wij leefden ons beste leven. Ik was smoorverliefd op hem en hij op mij, dacht ik. Ik kon daar weleens onzeker over zijn. Hij was voor zijn werk vaak in het buitenland en dan had ik geen idee van wat hij uitspookte. Maar als ik dan weer zo’n kwetsbaar moment had, wist hij me met al zijn charmes zo op een voetstuk te praten. Ik was de allerleukste, de allerlekkerste en vooral voor áltijd zijn meisje. Daar kon ik dan weer mee door.

Lees alles over moedergeluk in de nieuwste druk van Happy Mom van Tessa Heinhuis

Flirt

‘Gijs is wel een beetje een flirt, hè? Die moet je in de gaten houden’, zei mijn zus al heel vroeg in onze relatie een keer. Ik hoorde aan de toon waarop ze het zei dat het niet zomaar een opmerking was en ik had ook al gezien hoe hij naar haar keek. Minke is een prachtige vrouw, bij wie ik altijd een beetje het idee heb gehad dat ik niet aan haar kon tippen. Maar Gijs had voor mij gekozen en bovendien, Minke was verloofd én zwanger. Ik lachte haar woorden weg.

“‘Beetje dollen, moet kunnen’ was Gijs’ motto”

Zoals ik in de jaren daarna nog zo veel weg zou lachen. Want niet alleen Minke noemde Gijs een flirt, ook mijn vriendinnen maakten er opmerkingen over. Of ik zag ze terugflirten, in mijn bijzijn. ‘Beetje dollen, moet kunnen’ was Gijs’ motto met dat soort dingen. Ik vond zijn knuffels vaak wel wat ver gaan. Net even iets te intiem.

Er iets van zeggen deed ik niet. Ik zag het een beetje als bijkomstigheid van het hebben van zo’n leuke man. Collateral damage. Zelfs op onze trouwdag zag ik hem knipogen naar een serveerster en in een hoekje smoezen en mysterieus lachen met een van zijn vrouwelijke collega’s. Ik zat op een roze wolk waar niemand mij afkreeg; ik negeerde het. Dat werkte.

Kille modus

Toen onze dochter Bobbi (5) geboren werd, nam Gijs’ interesse in mij af. Normaal gesproken kon hij me als hij thuiskwam intens zoenen of even lekker beetpakken, maar dat deed hij ineens niet meer. Natuurlijk maakte mij dat onzeker. Ik zag in de spiegel wel dat ik niet meer de strakke Nanouk van ooit was en ik vond de striae en het litteken van mijn keizersnee ook behoorlijk ontsierend. Maar om nou te zeggen dat het me compleet onaantrekkelijk maakte…

Als ik erover begon, reageerde Gijs geagiteerd. Ik moest niet zo zeuren. De dagen daarna deed hij dan weer even extra zijn best, maar al snel zaten we weer in de kille modus. Ik was te druk met Bobbi om er te veel een punt van te maken. En nog geen negen maanden nadat zij geboren werd, bleek ik opnieuw zwanger.

Handen vol

Boaz (4) was vanaf het begin een kind waar ik mijn handen vol aan had. Hij was een huilbaby en daarna een enorme druktemaker. Ik leefde voor mijn kinderen ja, maar doet niet iedere moeder dat in die eerste jaren? Gijs verweet mij dat ik hem verwaarloosde. Toen ik dat mijn zus vertelde, ontplofte ze zowat. ‘Hij moet normaal doen! Je houdt alle ballen hoog en werkt nagenoeg fulltime, wat doet hij precies?’

Minke had een beetje een afkeer van Gijs gekregen, dat merkte ik aan alles. Ik hield daarom heel bewust mijn verhalen bij haar weg, maar soms zat iets me zo hoog, dat ik het toch aan haar kwijt moest. Zij bevestigde dan wat ik ergens wel wist, maar niet wilde horen. Die gesprekken luchtten me nooit op en deden me eerder nog ellendiger voelen.

“Hij had mijn zus een aantal jaren geleden proberen te zoenen”

Op een dag vertelde Minke mij dat Gijs haar een keer had proberen te zoenen. Het was al wat jaren geleden, maar ze moest het kwijt, ze wilde het niet langer voor me verborgen houden. Hij had gedronken ja, zei ze toen ik dat vroeg. Voor mij was de kous daarmee af. We doen allemaal weleens gekke dingen met een borrel op. Tegen Gijs zei ik niks over Minkes biecht. Aan scheiden dacht ik geen seconde. Ik was getrouwd, in voor- en tegenspoed. Ik was nog steeds gek op mijn man en het zou vanzelf weer beter gaan als de kinderen wat ouder zouden zijn, prentte ik mezelf in. Maar dat was ijdele hoop.

Lees ook – Betrapt: ‘Mama, papa staat te zoenen met de buurvrouw’ >

Praatjes die rammelen

Steeds vaker werd ik geconfronteerd met dingen die niet klopten. Gijs loog en daar was hij niet heel goed in. Dan zei hij bijvoorbeeld dat hij voor zijn werk naar Nijmegen moest en als ik hem dan in de auto even belde en vroeg waar hij reed, bleek hij daar niet eens in de buurt te zijn. ‘Huh, Nijmegen was het toch?’ zei ik dan. En vervolgens verklaarde hij mij voor gek. Ik had hem niet goed verstaan of het verkeerd onthouden.

Ik vond bonnetjes van lunches in zijn jaszak en de klassieke lange blonde haar op de passagiersstoel van zijn auto. ‘Ik heb een collega naar huis gebracht, ze was door haar enkel gegaan’, zei hij daarover. Ik wilde niets liever dan dat geloven, maar al zijn praatjes rammelden.

De knoop doorhakken

En toen kwam de dag waarop ik het wel moest zien, nu ruim een jaar geleden. Ik zat op mijn werk toen ik een appje van Gijs kreeg. Het was een filmpje en ik opende het zonder ook maar enig idee te hebben wat me te wachten stond. Met open mond keek ik naar Gijs’ stijve geslachtsdeel, ik herkende de rand van zijn boxershort. ‘Deze is vanavond voor jou, schatje’, hoorde ik hem erbij zeggen.

Ik werd direct kotsmisselijk, ik had echt een fysieke reactie op wat ik op mijn scherm zag. Gijs zat een paar dagen voor zijn werk in het buitenland. ‘Voor jou’, was in dit geval niet ‘voor mij’. ‘WTF is dit?’ tikte ik met trillende vingers terug. Gijs was nog online en het bleef een paar seconden stil. Daarna zag ik een paar smileys en ‘geintje’ in beeld verschijnen.

“‘Voor jou’, was in dit geval niet ‘voor mij’”

Hij probeerde zich er weer uit te redden, maar dit keer begon ik er niet meer aan. Ik negeerde twee dagen lang zijn appjes en telefoontjes volledig en zette thuis mentaal de eerste stappen voor een scheiding. Met de staart tussen de benen kwam hij thuis, waar ik zijn koffer met kleding al in de gang had gezet. Ik was onverbiddelijk; hij kon gaan.

Het is nu anderhalf jaar geleden en langzaam krabbel ik weer overeind. Gijs heeft mijn vertrouwen in mensen ernstig beschadigd. Omwille van de kinderen zien en spreken we elkaar nog weleens, maar verder hou ik hem ver bij me vandaan. Had ik de knoop maar eerder doorgehakt, dan had ik me nu niet zo stom gevoeld.”

In de glossy Kek Mama lees je de mooiste verhalen, meest herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts €29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.