Je kind wil spaghetti, dus schotel je ‘m een bord pasta voor. Maar dan hoeft-ie het ineens niet – herkenbaar? Blogger Leigh Anderson was klaar met de eetstrijd met haar zoons en besloot het heel anders aan te pakken. Mét succes.
Lees verder onder de advertentie
Lepel erwten
‘Onze oudste was anderhalf toen hij weigerde te eten wat ik voor hem maakte’, schrijft ze op haar blog. ‘Hij at alleen vlees, kaas en brood. Fruit en groenten? Ho maar.’ Uit wanhoop verstopte ze allerlei groenten in smoothies en andere gerechten. ‘Ik ging hem zelfs achterna met een lepel erwten, maar niets hielp.’
Leigh zag de toekomst somber in, want een vriendin van haar heeft een dochter van 6 die nog steeds niet wil eten. ‘Maar toen las ik een boek van een diëtiste en familietherapeut’, zegt ze, ‘en dat beschrijft een nieuwe methode: de ouder bepaalt wanneer er wordt gegeten, wat er waar geserveerd wordt. Het kind beslist óf en hoeveel hij eet. Er staat altijd iets op tafel dat je kind zal eten, zoals rijst of brood, dus alle nieuwe gerechten worden gecombineerd met vertrouwd voedsel.’
Lees verder onder de advertentie
Leigh besloot een poging te wagen. ‘En warempel, de eetstrijd verdween als sneeuw voor de zon. Ik maak nu eten, zet dat voor ‘m klaar en hij kiest zelf wat hij eet. Mijn zoon is nu 5 en nu we gestopt zijn met onderhandelen, heeft hij zelfs meer groenten geprobeerd dan ik had verwacht.’
Zes magische woorden
Bij Leigh thuis zijn er nu 6 magische woorden: ‘‘Je hoeft het niet te eten.’ Elke keer als mijn zoon iets niet wil – want dat komt natuurlijk nog wel steeds voor – dan zeg ik rustig dat het niet hoeft. Ik dwing hem nergens meer toe en dat werkt perfect. Mijn zoon probeert nu vaker uit zichzelf iets nieuws te eten.’
Lees verder onder de advertentie
Ook bij haar tweede zoon, nog een peuter, slaat de methode aan. ‘Natuurlijk gaat het niet perfect. Het komt ook nog gewoon voor dat mijn zoons het vertikken om maar één hap te nemen. Maar over het algemeen werkt dit systeem redelijk goed. Voedsel is bij ons thuis niet meer een beloning of een straf, of goed of slecht. En we dwingen onze kinderen niet meer om de aanwijzingen van hun lichaam te negeren en iets te eten dat ze niet willen.’
Een fijne oppas vinden is een zegen. Want als ouder is het een klein wonder als je iemand vindt die je leuk vindt, betrouwbaar is én altijd beschikbaar. Maar soms bezorgt zo’n zegen je ook bijna een hartaanval. Als je een Tikkie van 800 euro krijgt bijvoorbeeld.
Zangeres Eva Simons, die dit jaar de rol van Maria speelt in The Passion, deelt een intens persoonlijk verhaal. Tijdens een repetitie voor de paasvertelling kreeg ze een miskraam. “Het was intens verdrietig.”
Weet je wat jij op dinsdag moet doen? Nee, geen was vouwen of kind nummer drie ophalen van zwemles. Dinsdag is dé dag om je vakantie te boeken. Dat is niet zomaar een moedergevoel, maar keihard onderzocht door de CheapTickets.nl.
Het kabinet presenteert de voorjaarsnota met maatregelen die de portemonnee van veel Nederlanders raken. Belastingverhogingen en een verlaging van het kindgebonden budget staan centraal in de plannen om de begroting sluitend te krijgen.
Iedere ouder maakt fouten. Kleine, grote, gênante – het hoort erbij. En meestal kun je er achteraf hartelijk om lachen. Maar soms ook niet. Carlijn baalt nog altijd dat haar dochter zilveren tanden heeft door haar fout.
“Ik vroeg het eigenlijk gewoon voor de grap…” Dat schrijft de 28-jarige Natallia Tarrien over het moment dat ze ChatGPT raadpleegde vanwege een vreemd gevoel in haar kaak. Wat begon als een onschuldig gesprekje met een chatbot, eindigde met een spoedopname, een bevalling en… het redden van haar leven.