Beeld: Shutterstock
Lianne (34) is co-ouder van Damon (3) en woont in Geldermalsen. Damon is een moeilijke eter en daarom krijgt hij soms nog potjes: “Zijn vader vindt het belachelijk, maar ik wil geen strijd met mijn peuter.”
“Tijdens mijn zwangerschap ben ik veel misselijk geweest, waardoor ik niet erg gevarieerd heb gegeten. Soms denk ik dat Damon daardoor zo’n moeilijke eter is geworden. Toen we net met hapjes begonnen, merkten we al dat zijn smaakpalet erg kieskeurig was. Worteltjes en aardappel hield hij binnen, maar dingen als biet, courgette en broccoli belandden nog net niet tegen de muur.”
Lees ook – Patrick: ‘Laat jij je als ouder de wet voorschrijven door je eigen kind?’
“Als we ergens gaan eten, neem ik standaard een potje mee in mijn tas, zodat hij in elk geval iets te eten binnen krijgt. Soms ook nog een paar crackers en wat rauwkost. Hij is gelukkig wel dol op paprika, waar veel vitamine C in zit, dus ik maak me dan geen zorgen of hij wel groente binnenkrijgt. Maar hij heeft natuurlijk meer voedingsstoffen nodig dan dat.”
“Een tijd terug waren we in een restaurant en daar bleek dat ik vergeten was een potje mee te nemen. Dat was op zijn zachtst gezegd een ramp. Ik heb geprobeerd Damon mee te laten eten van mijn gerecht. Zijn antwoord hierop was als volgt: hij haalde zijn handen door mijn bord, keek naar zijn vingers die onder het eten zaten, panikeerde bij het zien van deze troep en liet zich daarna krijsend achterover vallen. Dit klinkt als een komisch tafereel, maar het was verschrikkelijk. Waarom is mijn kind zo lastig met eten?”
“Hij houdt niet van ijsjes, hij eet absoluut geen vlees, frietjes vindt hij eng en alles moet in een apart vakje op zijn bord. Het enige waar hij helemaal dol op is, zijn boterhammen met pindakaas en potjes Olvarit. Maar daar kan hij toch niet op leven? We hebben alles al geprobeerd om hem aan het eten te krijgen: van gezichtjes creëren op zijn bord tot aan het meehelpen met koken. Hij wil gewoon niet en houdt zijn lippen op elkaar.”
“Zijn vader (mijn ex) en ik liggen niet op één lijn als het op het eten van onze zoon en zijn opvoeding aankomt. Waar hij nog best wel veel geduld heeft elke avond dat hij daar is, grijp ik gewoon naar een potje als hij niets wil eten. Dat eet hij altijd. Mijn ex vindt het belachelijk en denkt dat Damon niet genoeg voedingsstoffen binnenkrijgt met dit “dieet”. Misschien heeft hij gelijk, maar ik kan mijn zoon toch niet zonder eten naar bed laten gaan?”
Dit artikel is onderdeel van een rubriek en werd eerder geplaatst op Me to We.
Kijk, we maken allemaal weleens fouten als ouder. Het hoort erbij. Maar sommige gewoontes kunnen — als je ze keer op keer herhaalt — je kind echt schade toebrengen. Emotioneel. Mentaal. En op de lange termijn.
Genoeg vrouwen doen het weleens: stiekem in zijn telefoon kijken. Niet omdat ze op zoek zijn naar ellende, maar omdat er iets wringt. Een gevoel. Iets wat niet helemaal klopt. Het overkwam Iris. En voor ze het wist, zat ze in zijn telefoon, op zoek naar antwoorden waar ze helemaal niet voor was.
Je kind hoeft echt niet op zijn of haar vierde een businessplan te schrijven of knuffels te coachen met post-its op hun voorhoofd om later succesvol te worden.
Marloes (33) is redacteur bij Kek Mama en woont met vriend, peuter (4) en baby (11 maanden) in Arnhem. Ze schrijft in haar columns over hoe ze het hoofd boven water houdt in haar chaotische gezinsleven en de overgang van één naar twee kinderen. Deze week over de eerste schooldag
We doen allemaal ons best, maar eerlijk is eerlijk: sommige moeders zijn nét een tikkie… intenser. Je weet wel, de moeders die bij elke nies al googelen of het kinkhoest is. De moeders die hun kind een helm willen opzetten om naar de speeltuin te gaan. Grote kans dat als je overbezorgd bent, je sterrenbeeld […]
Hij kwam er niet via de geijkte paden, maar via een affaire. Maar dat maakt het zoontje van Sarah er zeker niet minder gewenst om.
