Goudeerlijk en zelfs een beetje confronterend: Sarah Cottrell, een hardwerkende moeder van een dochter (drie maanden) laat in deze fotoserie zien hoe haar dag eruit ziet.
Lees verder onder de advertentie
‘Kolven is voor mij een surrealistische, vervelende ervaring die keer op keer stressvol, maar ook bevredigend is’, schrijft ze op Babble.
Lees verder onder de advertentie
Sterke kop koffie
De dag van Sarah begint om vier uur ’s nachts. ‘Op dat moment doe ik mijn ogen open, schenk ik een sterke kop koffie in en kolf ik twee flessen vol – ongeacht hoe moe ik ben.
Lees verder onder de advertentie
Schone, veilige plek
Ook op haar werk kan de moeder ongestoord kolven. ‘Ik heb het geluk dat mijn werkgever er alles aan doet om het moeders comfortabel te maken. Ik kan kolven op een schone, veilige plek.’ Maar toch heeft Sarah soms het gevoel dat ze er de hele dag mee bezig is. ‘Dan lijkt het alsof er verder niets uit mijn handen komt.’
Lees verder onder de advertentie
Het lijkt gemakkelijker dan het is, vindt ze. Collega’s vragen haar dan ook vaak genoeg hoe lang ze dit nog volhoudt. ‘Ik heb daar geen antwoord op. Ik voedde mijn eerste kind tot-ie 2,5 was, maar toen was ik altijd thuis.’
De kolvende moeder hoopt dat werkgevers door haar foto’s te delen zien hoe fijn het is als vrouwen een eigen plekje krijgen. ‘Ik mag van geluk spreken met mijn eigen ‘melkbar’, maar ik merk dat niet ieder bedrijf zover is: werkende moeders moeten meer worden gesteund.’
Van extravagante thema’s tot dure locaties, het lijkt soms alsof de lat steeds hoger wordt gelegd voor kinderfeestjes. Maar wat doe je als je ineens zélf moet betalen voor het feestje waar je kind voor is uitgenodigd? Het overkwam Gina.
We vlogen het afgelopen jaar van de ene zwangerschapsaankondiging naar de andere. Hoog tijd om al het babynieuws op een rijtje te zetten: deze BN’ers verwachten een baby in 2025.
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.
Met de beste bedoelingen zet je jarenlang maandelijks braaf een bedrag opzij, om je kind een goede start te kunnen bieden. Om vervolgens je zoon op zijn achttiende verjaardag toegang te geven tot die spaarrekening en hij een jaar later geld komt vragen, omdat het op is.