Elsa: ‘Ik schrok me kapot toen ik via de babyfoon zag wat de oppas deed’
De oppas in de gaten houden via de babyfoon, je kunt het eigenlijk niet maken. Toch deed Elsa het, en daar is ze achteraf gezien heel dankbaar voor.
Lees meer
Het is zo’n dag: ‘De badkamer stond blank en de dag moest nog beginnen’
Beeld: Getty Images
Wanneer werkelijk alles (maar dan ook echt álles) verkeerd lijkt te gaan, is het fijn om te weten dat je echt niet de enige ouder bent waarbij het huilen je nader staat dan het lachen.
Lees verder onder de advertentie
Petra (40) is getrouwd met Mick (39) en moeder van Lisa (7) en Lena (5).
“Het was zo’n dag. Een dag waarop de wet van Murphy werkelijk overal lijkt toe te slaan, en ik was nog ongesteld geworden ook. Mick zou een dag gaan golfen, de meiden en ik zouden muffins maken en films kijken. Gewoon even niks; rust en relaxen. De kinderen besloten anders. Het was al ruzie toen ze wakker werden. Ik had mijn eerste kop koffie nog niet op toen ik al drie keer tussenbeide was gekomen. Bekijk het maar, dacht ik, ik zet ze voor een film, en dan is het straks wel over. Maar wat ik ook probeerde: de tv weigerde dienst.
Lees verder onder de advertentie
Plan B
Ik switchte naar plan B en besloot dan meteen maar muffins te maken, toen de wasmachine piepte. Gek, ik had hem net aangezet. Halverwege de trap naar boven, hoorde ik het euvel al: de halve badkamer stond blank. Ik gooide er een berg gebruikte handdoeken op, besloot eerst even te checken bij de meisjes voordat ik verder zou dweilen, toen het gegil me al tegemoet kwam. De keuken was een ravage. Het complete pak melk bleek in de beslagkom gestort, en het beslag droop langs de keukenkastjes. En de dag moest nog beginnen. Schuldbewust keken de kinderen me aan. Het huilen stond me nader dan het lachen.
Lees verder onder de advertentie
Lees ook – Dat ging ff mis: ‘Ik wilde nog doen alsof het mode was’ >
Foute boel
Les één voor elke moeder: stap uit de situatie, als die je te veel wordt. Dus hees ik me in een joggingpak, beval de meisjes hetzelfde te doen, en besloot eerst even een stukje te lopen met de hond. Op het moment dat ik de deur achter me dichttrok, besefte ik dat het foute boel was. Zowel de sleutels als mijn telefoon had ik binnen laten liggen, en Mick zou nog uren van huis zijn. Huilend belde ik aan bij de buurvrouw. Die geen sleutel had, maar gelukkig wel Mick kon bellen. Terwijl de kinderen bij haar de beloofde film keken en ik eindelijk toekwam aan die eerste kop koffie, reed Mick voor met een blik vol medelijden. ‘Jij golft voortaan maar als de kinderen slapen’, pruilde ik. Waarop ik de rest van de dag in bad mocht tegen de buikpijn.” Met een abonnement op Kek Mama geniet je van mooie voordelen: *Goedkoper dan in de winkel *Lees elke maand als eerst Kek Mama *Gratis verzonden Abonneer je nu en betaal slechts €4,19 per editie.
Lees verder onder de advertentie
