Eerste kerstdiner op school: ‘Een halfuur later belde zijn juf’
Het is spannend, zo’n eerste kerstdiner op school. En dan kan je kleine in al z’n enthousiasme de festiviteiten íets te ver door trekken.
Soms kom je er niet uit in je eentje en kun je wel wat advies gebruiken. Elke dinsdag vertelt een lezeres daarom over haar dilemma.
Esmeralda (41) is getrouwd met Jan (43). Samen hebben ze zonen Taco (11) en Jarno (8).
“Toen Taco tijdens kerst vol trots vertelde dat hij een ‘bom’ had gebouwd van tien crackling balls, relatief onschuldig kindervuurwerk, wist ik dat ik tot Nieuwjaar geen oog meer dicht zou doen. ‘Wen er maar aan’, grijnsde mijn zwager, vader van drie puberjongens. ‘Je kunt vuurwerk verbieden tot je een ons weegt, maar ze komen er toch wel mee in aanraking.’
Dat hij gelijk had, wist ik wel. Maar dat betekende niet dat ik van plan was mijn kind zomaar zijn gang te laten gaan. Ik legde mijn zonen de gevaren uit van het knutselen met vuurwerk. Dat zelfs rotjes die doorgaan voor kindervuurwerk gevaarlijk zijn, helemaal wanneer je er meerdere tegelijk afsteekt. Ik legde uit wat vuurwerk doet met vogels, de natuur en huisdieren en somde cijfers op van vuurwerkslachtoffers die jaarlijks worden binnengebracht op spoedeisende hulpen. En wisten ze eigenlijk wel dat vuurwerk in veel gemeenten ronduit was verboden? Taco keek me glazig aan. Daarop googelde ik een foto van een hand waarin vuurwerk was ontploft. Ja, heftig, want het was een horrorbeeld. Maar zelfs dat maakte geen indruk. ‘Doe normaal, mam’, zei mijn zoon. ‘Zo dom ben ik heus niet.’
Lees ook – ‘Ik baal ervan dat mijn man honderden euro’s uitgeeft aan vuurwerk’ >
Ik kon hem niet betrappen op het bezit van vuurwerk, misschien meende hij wat hij zei. Dus liet ik hem met een gerust hart buitenspelen in de daarop volgende dagen. Naïef, want zijn broertje verklikte de boel: Taco stak met buurjongens illegale nitraten af in het park achter ons huis, wist hij.
“Hij stak met buurjongens illegale nitraten af in het park achter ons huis”
Na twee dagen verplicht binnen blijven beloofde Taco plechtig het nooit meer te doen en warempel: Oudjaar verliep rustig. Met zijn broertje rommelde hij wat met sterretjes en knalerwten, verder leek hij content met het siervuurwerk dat na twaalven bij buurtgenoten de lucht inging.
En toen ging de deurbel, drie dagen na Nieuwjaar. De wijkagent. Taco stond bedremmeld naast hem. Buren hadden melding gemaakt van kinderen die met zwaar, illegaal knalvuurwerk in de weer waren, en Taco was op heterdaad betrapt. Hij kwam er eenmalig vanaf met een waarschuwing, maar de wijkagent had hem wel in het vizier, waarschuwde hij.
“Buren hadden melding gemaakt en Taco was op heterdaad betrapt”
Hoewel mijn man Jan het voorval alles behalve grappig vond, oordeelde hij dat de schrik er nu wel genoeg in zat bij Taco: straf zat. Maar mij zit het nog altijd niet lekker. Welk gevolg moet ik hieraan verbinden? Voor alsnog straf vind ik het nu, bijna een week later, wat laat. Maar ik wil mijn zoon wel aan zijn verstand peuteren dat nog één misstap met vuurwerk hem zal berouwen. Hoe doe ik dat?” Wil je nog meer mooie en herkenbare verhalen van mede-mama’s lezen? Neem nu een abonnement en ontvang Kek Mama elke maand als eerst op jouw deurmat.