Beeld: Getty Images
Soms kom je er niet uit in je eentje en kun je wel wat advies gebruiken. Elke dinsdag vertelt een lezeres daarom over haar dilemma.
Lilly (30) is getrouwd met Derek (33) en moeder van Kick (4).
“Na een blakende zwangerschap en vlotte bevalling, stond ik alweer te trappelen voor een nieuwe zwangerschap voordat Kick een jaar was. Derek en ik droomden allebei ons hele leven al van een groot gezin, en nu de eerste telg geboren was, werd die wens alleen maar sterker.
De natuur was ons gunstig gezind en op de eerste verjaardag van onze zoon, hielden we ons nieuwste geheimpje stilletjes voor onszelf; deze dag draaide om Kick. De prille zwangerschap liep na zeven weken mis. Verdrietig, maar geen reden tot zorg. We droogden onze tranen, lieten onze wens even liggen om te bekomen van ons verlies, en vier maanden later was ik opnieuw in verwachting.
“Nog een miskraam volgde, ik zag mijn droom van een groot gezin steeds meer in duigen vallen”
Een beetje huiverig lag ik met zeven weken al bij de verloskundige voor een echo. Alles leek prachtig, toen ik met elf weken bloed verloor, en kort daarop het vruchtje. Nog een miskraam volgde, ik zag mijn droom van een groot gezin steeds meer in duigen vallen. Ik prees me dolgelukkig met Kick, de pijn van nóg een miskraam kon ik niet meer aan. Dus meldde ik aan Derek dat ik een tweede kind niet langer aandurfde.
Lees ook – Julia hield haar zwangerschap geheim: ‘Ik was voorbereid op rouw, niet op een baby’ >
Derek bleef monter in een gezonde zwangerschap geloven. En hoewel we voorzichtig deden, raakte ik een vijfde keer in verwachting. Vanaf de positieve zwangerschapstest kon ik alleen maar huilen. Natuurlijk wilde ik nog een kind, maar mentaal zette ik me al schrap voor het zoveelste verlies.
“Bij het kleinste pijntje raak ik in paniek”
De zwangerschap hield stand, en ondertussen ben ik vijf maanden in verwachting. De gynaecoloog houdt me nauwkeurig in de gaten en er is geen reden gevonden voor mijn miskramen. ‘Ik zou dus zoveel mogelijk van je zwangerschap genieten’, zegt zij. Maar dat lukt me niet. Ik durf met niet te hechten aan mijn baby en ben 24 uur per dag bezorgd voor wat allemaal mis kan gaan. Bij het kleinste pijntje raak ik in paniek. Niet bevorderlijk voor de gezondheid van mijn kind, maar ik krijg mijn gevoel niet uitgeschakeld. Hoe laat ik deze zwangerschap niet langer leiden door mijn miskramen?” Meer afleveringen van het dilemma? Elke dinsdag komt er een nieuw verhaal op KekMama.nl. Lees hier de eerdere dilemma’s.
Je zou denken dat volwassenen met een hoge functie en flink salaris allemaal begonnen met een bibliotheekkaart op hun tweede en elke avond luisterden naar literaire meesterwerken bij het zachte licht van een nachtlampje. Dat zit toch anders.
Mijn dochter leert praten. Ik vind het werkelijk een van de schattigste fases tot nu toe. Die brabbelende dreumes die allemaal grappige dingen zegt: het is om van te smelten. Het levert alleen ook weleens gênante situaties op.
Spijt van de naam die je je kind besloot te geven, het zal niet veel mensen overkomen. Maar ze zijn er wel. En een van hen is Angela.
Een zwangerschap is al spannend genoeg, maar voor de Britse Lucy en haar man Adam werd het een ware achtbaan. Hun baby Rafferty kwam niet één, maar twee keer ter wereld.
Je denkt dat je iemand in huis haalt om op je kinderen te passen, maar intussen wordt je voorraadkast geplunderd en verdwijnen er sieraden. Wat begon als een klein vermoeden, groeide bij Carla uit tot een regelrechte mini-detectivezaak.
Iedereen kent er wel een: een verwend kind. En niemand van ons vindt verwende kinderen leuk, toch? We willen dus ook zeker niet dat ónze kinderen ineens verwend gedrag gaan vertonen.
