Beeld: Getty Images
Amber en Gijs hebben financieel niets te klagen, maar ze zijn het erover eens dat het compleet uit de hand is gelopen met Ambers uitgavenpatroon in de decembermaand: ‘Decemberuitgaven lopen uit de hand’.
Amber (43, quality manager) is getrouwd met Gijs (46, ondernemer) moeder van Puck (15) Felice (10), Chloé (6) en Bobbie (4). “Ik heb het ooit uitgerekend; in december gaat er bij ons bijna het dubbele uit van wat er binnenkomt. Dat kan door de dertiende maand en door de buffer die Gijs en ik allebei hebben, maar het is natuurlijk niet helemaal normaal dat je zo verschrikkelijk veel geld uitgeeft vanwege de feestdagen.
Ik vind dat we voor Sinterklaas niet alleen cadeaus voor de kleintjes moeten kopen, maar ook voor Puck en Felice. De verlanglijst van Puck is in de loop der jaren gewijzigd van speelgoed in kleding of make up. Vorig jaar had ze er een merktrui van 180 euro op staan. Daar had ik natuurlijk voor moeten gaan liggen, maar ik heb ’m toch gekocht, onder het mom: hier heeft ze tenminste wat aan. En ondanks dat onze zolder vol met speelgoed staat, koop ik voor Chloé en Bobbie allemaal nieuwe spullen. We gaven Chloé een paar jaar geleden een poppenhuis dat Puck ook ooit kreeg, alleen dit was een geüpdatete versie, met veel modernere poppetjes. Achteraf schaam ik me voor zo’n aankoop. Als je zo’n huis en beetje leuk aankleedt, ben je ruim 200 euro kwijt. Om mijn actie te vergoelijken heb ik het oude huis van Puck wel op Marktplaats gezet. Ik kreeg er met moeite 40 euro voor. Bobbie is onze eerste zoon, dus voor hem moeten we écht allemaal andere dingen kopen, want wat moet hij nou met een poppenhuis? Hij is een buitenkind, dus heeft ie een step, een fiets én crossfiets. De enorme hoeveelheid Playmobil die hij inmiddels ook heeft gekregen raakt hij amper aan.
Voor sinterklaas had ik mezelf ooit maximaal bedrag per kind opgelegd, maar dat heb ik veranderd in ‘vijf pakjes per kind’. Dat was niet handig. Ik zit daardoor nu op een gemiddelde van 300 euro tot 400 euro per kind. Voor Puck zat ik vorig jaar op 470 euro… Gênant is het. En daar waar andere gezinnen vaak kiezen voor óf cadeautjes met Sinterklaas óf met kerst, doen wij het allebei. Maar met kerst dus ook nog voor elkaar en voor de mensen die bij ons op bezoek komen. Het is echt een zee aan cadeaus onder de boom. Van parfums tot dure f lessen wijn en dan dus weer heel veel speelgoed voor de kinderen. Ik schaf de meeste items al veel eerder in het jaar aan, bijvoorbeeld als er kortingsacties zijn of uitverkoop is. Ook dat doe ik weer om het voor mezelf allemaal wat minder erg te maken, maar het blijven onder de streep natuurlijk allemaal heel veel onnodige en belachelijke uitgaven, helemaal zo kort na Sinterklaas. Ik merk aan de kinderen dat de echte intense blijdschap waar je als ouder dan toch op hoopt, uitblijft. Ze vinden het heel normaal dat ze overladen worden met cadeaus. Ik kan de stap naar ‘weer een beetje normaal doen’ maar moeilijk nemen. Gijs stoort zich er enorm aan dat we zoveel geld verbrassen in december. Ondertussen schiet hij met oudejaarsavond schaamteloos voor 300 euro vuur werk de lucht in.
Het geld vliegt er niet alleen uit aan cadeaus, ook aan de inrichting van ons huis. Iedere keer dezelfde kerstmeuk uit de garage pakken zou een stuk voordeliger zijn, maar ik zie altijd wel weer iets in het tuincentrum dat ik móét hebben. ‘Je bent koopziek’, zegt Gijs wel eens. Ik denk dat hij daar gelijk in heeft. Ik winkel graag en in december gaan alle remmen los. Ga maar eens een hele kerstboom in een nieuwe kleur decoreren, je bent zo een paar honderd euro lichter. Wat er mis was met de kleur van het jaar ervoor? Helemaal niks natuurlijk. Ik geniet er alleen zo van om er echt een feestje van te maken. Wij zijn ook dat ene gezin in de straat waarbij echt de hele voortuin verlicht is. We hebben er zelfs een enorm rendier staan. Bij ons is het in december de zoete inval. Ik host altijd drie dagen lang het feest; kerstavond met vrienden, eerste kerstdag met mijn familie en tweede kerstdag met de familie van Gijs. Ieder een neemt weliswaar iets mee, maar als ontvangende partij schiet je er altijd behoorlijk bij in. De tafelaankleding alleen al… En de wijnvoorraad wordt steevast geplunderd. Zelfs als iedere gast zich op het maken van een gang van het diner stort, kan ik het niet laten een exorbitante borrelplank te maken of voor alle aanwezige kinderen een grote chocolade kerstman in huis te halen. Ook oud en nieuw vieren we al jaren altijd bij ons, want ik zeul liever niet nog met die kleintjes ’s avonds laat. Wéér een avond die ons – het vuurwerk niet meegerekend – zo 300 euro kost.
‘Intense blijdschap is er niet, ze vinden het normaal dat ze overladen worden met cadeaus’
Gijs heeft al vaker laten vallen dat hij van al dat geld dat er in december over de balk wordt gesmeten veel liever een mooie reis zou maken. ‘Waarom gaan we niet met het gezin naar de zon, weg van die gekte hier?’ vraagt hij regelmatig. Ergens lijkt dat me heerlijk, maar ik wil dat mijn ouders niet aandoen. Zij zijn in de tachtig, ik ben enig kind; het kan elk jaar het laatste jaar zijn dat we het nog samen kunnen vieren. Ik weet van mijn moeder dat ze het ook echt niet leuk zou vinden als we er niet zouden zijn met kerst. Ik heb mijn liefde voor de feestdagen van haar, zij maakte er vroeger ook altijd zo’n spektakel van. Gijs en ik hebben een goed inkomen, we kunnen ons die grote uitgaven permitteren. Maar hij heeft helemaal gelijk als hij zegt dat het best wat minder kan.
Daarom hebben we dit jaar besloten het qua cadeaus met kerst klein te houden. Geen exorbitante aankopen meer. Chloé en Bobbie hebben dat toch niet door en Puck en Felice hebben we gezegd dat we het over een andere boeg gooien. ‘Zijn we arm geworden of zo’, reageerde Felice geschokt. Daar schrok ik op mijn beurt dan weer van. Zo denken kinderen dus, als je geen rem op de overvloed zet. Daarnaast gaan we voor het eerst met kerstavond naar vrienden, in plaats van dat de hele club bij ons aanschuift. En met oud en nieuw zijn we er voor het eerst een keer niet. We hebben voor drie dagen een huisje gehuurd waar we lekker gaan genieten van de rust en van elkaar. Voor dat huisje zijn we 700 euro kwijt en dat moet ik van mezelf besparen op mijn uitgaven. Als dit me bevalt, sluit ik niet uit dat ik toch eens ga nadenken over een reis in de kerst vakantie. Ik heb me veel te lang gek laten maken door de commercie.”
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Van extravagante thema’s tot dure locaties, het lijkt soms alsof de lat steeds hoger wordt gelegd voor kinderfeestjes. Maar wat doe je als je ineens zélf moet betalen voor het feestje waar je kind voor is uitgenodigd? Het overkwam Gina.
We vlogen het afgelopen jaar van de ene zwangerschapsaankondiging naar de andere. Hoog tijd om al het babynieuws op een rijtje te zetten: deze BN’ers verwachten een baby in 2025.
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.
Met de beste bedoelingen zet je jarenlang maandelijks braaf een bedrag opzij, om je kind een goede start te kunnen bieden. Om vervolgens je zoon op zijn achttiende verjaardag toegang te geven tot die spaarrekening en hij een jaar later geld komt vragen, omdat het op is.
Je kunt ze nog zo feilloos uit elkaar houden als ouders, maar als een tweeling iemand voor de gek wil houden dan is daar weinig tegen te doen.
Chiara dacht dat ze er vrede mee had om kerst alleen met haar eigen gezinnetje te vieren, maar nu het zover is wordt ze overmand door melancholie.
