Jorien houdt haar hand op de knip, behalve als het gaat om kerstinkopen, dan gaan alle remmen los.
Jorien (36) is getrouwd met Jan-Dirk (38) en moeder van Kate (9) en Siem (11).
“In de weken na kerst sla ik mijn eerste slag. Dan koop ik alvast kerstservetten en tafellakens en ballen voor het jaar erop. Veel winkels prijzen na 26 december al hun kerstspul af, zalig gewoon. Die spullen berg ik op zolder op, achter het speciale kerstschot. Mama’s schatkamer en een no-go voor de kinderen, vanwege alle opgestapelde cadeaus. Want ook die koop ik het liefst door het jaar heen als ik een aanbieding zie of iets leuks op Marktplaats.
Omdat ik heel veel kerstcadeaus onder de boom leg, is het fijn als ik de aankopen kan spreiden. Al doe ik de grootste kerstuitgaven toch wel op het eind, want dan hebben tuincentra hun speciale kerstafdelingen en bezoek ik, als het kan, minstens twee Duitse markten, waar ik kwijlend mijn mandjes vul.
Mijn man Jan-Dirk en ik hebben best een royaal inkomen. Al twintig jaar gooien we onze salarissen op één hoop. Dirk werkt fulltime als chef-kok in een bedrijfsrestaurant en verdient 2400 euro, ik werk 24 uur als managementassistente bij de gemeente en verdien 1250 euro. Onze woonlasten zijn met 575 euro vrij laag, omdat we in onze kinderloze jaren flink hebben gespaard en afgelost.
We leiden een makkelijk leven. Niet overvloedig of overdreven luxe, wel zorgeloos. Aan eten geven we zo’n 250 euro per week uit. Ik doe meestal de boodschappen, zonder budget. Als ik geen zin heb om te koken, bestellen we iets lekkers of we gaan naar onze favoriete pizzeria en elke zaterdag haal ik goede Limburgse vlaai.
Qua gadgets en kleding ben ik soberder aangelegd. Ik heb geen droger, onze tv is al een paar jaar oud en ik besteed maandelijks maximaal 50 euro aan kleding voor mezelf. Ik hecht weinig waarde aan merken: een broek moet voornamelijk leuk staan en lekker zitten. Ik zwicht ook niet voor argumenten van de kinderen dat de hele klas op die-en-die schoenen loopt. Ze mogen aangeven welk model ze het mooist vinden, maar ík beslis.
“Hun nog knap ogende kleding zet ik ook weer te koop op Marktplaats”
Ik pieker er niet over om 200 euro te betalen voor schoenen voor kindervoeten die nog in de groei zijn. Gemiddeld geef ik 350 euro per kind per jaar aan kleding uit en dat bekostig ik geheel van de kinderbijslag. Daar zitten uitschieters bij als het gaat om een nieuwe winterjas van honderd euro of schoenen van 60 euro, maar ik koop ook gerust tweedehands. En hun nog knap ogende kleding zet ik ook weer te koop op Marktplaats. Niet alleen goed voor het milieu, ook voor mijn portemonnee.
Ook nu we kinderen hebben sparen Dirk-Jan en ik behoorlijk veel. Zowel voor de korte termijn – vakanties, uitjes, verjaardagen – als de toekomst – studie van de kinderen en onze oude dag. Dat laatste is een vast bedrag. Automatisch vloeit er elke maand 600 euro naar de geblokkeerde spaarrekening, waar nu al 86.000 euro op staat. Een klein vermogen, maar studeren is niet goedkoop en we willen de kinderen ook later hun rijbewijs schenken.
Naast ons vaste spaardoel storten we het tegoed weg dat we overhouden op onze privérekening na aftrek van huishoudgeld en vaste lasten, plus extraatjes als vakantiegeld en bonussen. Dit doen we op een gewone spaarrekening, waar we zo bij kunnen. Nu staat er 1790 euro op, maar de ene maand komt daar meer bij dan de andere. Deze afgelopen maanden hebben we bijvoorbeeld amper iets gespaard, maar dat is mijn schuld geweest.
Lees ook: ‘Mijn mommy make-over kostte maar liefst achtduizend euro’ >
Ik geef het grif toe: ik sla door als het om december gaat. Voor mij echt the most wonderful time van het jaar. Dat stamt nog uit mijn jeugd. Mijn ouders waren vroeger ook erg gul met cadeaus en ik kan me nog heel goed dat magische gevoel herinneren. De versierde dennenboom, alle lichtjes in de tuin en ’s morgens wakker worden en al die prachtig ingepakte pakjes zien en je verheugen op het uitpakfeest. Datzelfde gun ik mijn eigen kinderen en dat creëer ik door twee waanzinnige kerstbomen, meterslange snoeren buitenverlichting en een overdadige berg cadeaus.
Niet dat mijn kinderen net zulke kerstfanaten zijn, hoor. Kate gaat graag mee naar de tuincentra, maar haakt af als de boom moet worden opgetuigd. Ook vindt ze de rood-groen flikkerende kerstman voor de deur overdag nog wel grappig, maar ’s avonds klaagt ze dat het te veel in haar kamer schijnt. En Siem moppert dat zijn voetbaltafel naar de garage verhuist omdat er een kerstboom moet staan. Maar al met al zijn ze dol op de kneuterigheid in huis en de vele cadeaus vallen uiteraard zeer in de smaak.
Ach, zolang we ook nog sparen en normaal vrij zuinig leven, moet het kunnen vind ik. Dirk-Jan loopt hard, dat kost per jaar een paar nieuwe hardloopschoenen van 200 euro. Ook heeft hij een seizoenskaart van een voetbalclub. Ik doe dat allemaal niet. Ik ‘kerst’. Ik zie het maar als een dure én tijdrovende hobby.
Naast het geld dat ik eraan uitgeef, zit er ook megaveel tijd in. Sowieso aan de inkopen zelf, maar ook aan het inpakken, daar ben ik wel een week lang elke avond mee bezig. Daarna kost het me heel wat uurtjes de cadeaus te rangschikken onder de boom.
“Ik geniet van die opgetogen snoetjes van de kinderen”
Op kerstavond zelf duurt het uitpakken ook nog enkele uren. Ik zit dan te glimmen van pret. Ik geniet van die opgetogen snoetjes van de kinderen en verkneukel me om de enthousiaste reacties van mijn familie op dat wat ik allemaal voor ze heb gevonden. En ja, dat is veel. Héél veel. Van horloges en espressokopjes tot barbiehuizen en het halve assortiment van de parfumwinkel.
Voor dit interview heb ik uitgerekend wat ik vorig jaar kwijt was aan kerstversiering en aan de cadeaus. Ik schrok ervan, want ik schatte het zeker een derde minder. Normaal hou ik het nooit precies bij, maar nu kwam ik tot het bizarre bedrag van ruim 3000 euro.
Jan-Dirk noemde mij compleet gestoord toen ik dat opbiechtte. Echt ruzie hebben we er gelukkig niet om. Hij ziet het als een buitenissige uitspatting van mij, maar hij ergert zich er soms wel aan. Jan-Dirk heeft de bank-app van onze gezamenlijke rekening op zijn telefoon en ziet letterlijk elke afschrijving. Zodra hij bij de omschrijving de naam van een speelgoedwinkel of tuincentrum ziet, krijg ik steevast een ‘moet dat nou?’ te horen, gevolgd door een diepe zucht.
Hij is opgehouden uit te rekenen hoe leuk we voor dat bedrag op wintersport hadden gekund. Na een relatie van twintig jaar is hij inmiddels wel wat gewend. Hij weet dat ik in januari weer mezelf word en keurig spaar en zuinig leef. Tótdat ik het eerste voordeeltje tegenkom dat ik absoluut niet kan missen. Voor volgend jaar kerst.”
In de glossy Kek Mama lees je de mooiste verhalen, meest herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts €29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Het was eerste kerstdag, en zoals elk jaar was Marjan met haar gezin uitgenodigd bij haar ouders thuis. Dit deden ze al sinds jaar en dag elk jaar. Maar dit jaar verliep het totaal anders dan voorgaande jaren.
Op het eerste gezicht vond hij haar wat saai, zij hem ‘zo’n dj’. Toch zijn Dionne Stax en Steven Jansen al vier jaar stapelgek op elkaar. Hun leven is allesbehalve standaard, en dat willen ze ook zo houden. Al brengt hun nieuwe huisgenootje vast wat meer structuur.
Een leerkracht vertelt aan Kek Mama wat ze meemaakt. Deze keer: Juf Christine (27) geeft les aan groep 7.
Verdrietig nieuws voor Douwe Bob en zijn vriendin Anouk: hun zoontje, dat in de lente ter wereld zou komen, is stilgeboren.
Dat jullie het vroeger over alles eens waren, kwam waarschijnlijk omdat je verblind was door liefde, want nu jullie ouders zijn ben je weleens verbijsterd over wat je partner nu weer uitkraamt.
Marise is er na haar herstel van een eetstoornis heel stellig over: anderen complimenteren met gewichtsverlies is niet meer van deze tijd. Zij doet het niet meer en roept anderen op er ook mee te stoppen.