Beeld: Getty Images
Yasmine (41) is een alleenstaande moeder met een zoon van 8 en een dochter van 13. Haar ouders zijn Marokkaanse immigranten, die het niet breed hadden. Nu ze zelf kinderen heeft wil ze van het leven genieten, maar vragen haar kinderen zich af of ze niet eens moet gaan sparen.
“Als ik de kinderen naar school breng wijs ik ze vaak op de mannen van de stadsreinigingsdienst. ‘Niets ten nadele van deze harder werkers’, zeg ik dan tegen ze. ‘Maar het is aan jou of je later straten wil schoonmaken of dat je iets gaat doen wat leuker is én beter betaalt.’ Mijn ouders zijn Marokkaanse immigranten, we hadden het niet breed. Mijn vader werkte hard in een fabriek. Mijn broers en zussen en ik droegen kleding uit de zak van Max, geld voor speelgoed of uitjes was er niet.
Zodra het kon ben ik gaan werken, ik wilde mijn eigen geld verdienen. Nu kom ik soms thuis met een feestelijk ingepakt cadeau, voor mijzelf en de kinderen. Omdat iedere dag een reden is om het leven te vieren. Ik verwen mijn kinderen, maar ze weten heel goed dat het mij niet is komen aanwaaien. Als je een plezierig, onbezorgd leven wilt, moet je daar hard voor werken. Ik ben van niemand afhankelijk. Mijn ex-man betaalt maandelijks 200 euro voor de kinderen. Meer kan hij niet missen en meer vraag ik ook niet, van een kale kip valt niet te plukken. Als projectmanager verdien ik gemiddeld 2000 euro netto per maand.
Een half jaar geleden werd ik op de fiets aangereden door een scooter en belandde ik met nek- en schouderklachten in de ziektewet. Fysiek en mentaal had het ongeluk veel impact, voor het eerst kon ik niet werken. Financieel was het ook een fikse stap terug. Ik krijg nu zeventig procent van mijn laatst verdiende loon. Ik heb de mazzel dat ik geen hoge vaste lasten heb, zo’n 750 euro per maand, maar ik moet steeds beter nadenken over mijn uitgaven.
Wanneer ik weer aan het werk kan is onzeker. Ik leen nu van de spaarrekeningen van de kinderen om rekeningen te kunnen betalen. Laatst waren we een paar dagen op vakantie toen de kinderen mij aanspraken op mijn uitgavenpatroon. ‘Mama, we doen altijd zo veel leuke dingen, maar misschien moet je nu toch echt eens gaan sparen?’ Zelf sparen ze voor een iPad en een laptop.
Lees ook – Joyce en haar man smijten met geld: “Vervolgens leen ik geld uit de spaarpotten van mijn dochters” >
Het is raar als je kinderen je corrigeren. Ze hebben natuurlijk gelijk, maar geld moet ook rollen, vind ik. Dure kleding of spullen kopen vind ik niet heel interessant, maar ik hou van het goede leven. Ik ben een fervent supporter van de lokale horeca, een groot deel van mijn geld gaat op aan uit eten gaan en andere gezelligheid. Ik wil van het leven genieten. Nu en niet later. Hoe ik erbij zit als ik straks oud en gerimpeld ben, dat zien we tegen die tijd wel weer.”
Dit artikel heeft eerder in Kek Mama gestaan.
In ons Kek Mama magazine lees je de mooiste verhalen, herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts € 29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Kijk, we maken allemaal weleens fouten als ouder. Het hoort erbij. Maar sommige gewoontes kunnen — als je ze keer op keer herhaalt — je kind echt schade toebrengen. Emotioneel. Mentaal. En op de lange termijn.
Je kind hoeft echt niet op zijn of haar vierde een businessplan te schrijven of knuffels te coachen met post-its op hun voorhoofd om later succesvol te worden.
We doen allemaal ons best, maar eerlijk is eerlijk: sommige moeders zijn nét een tikkie… intenser. Je weet wel, de moeders die bij elke nies al googelen of het kinkhoest is. De moeders die hun kind een helm willen opzetten om naar de speeltuin te gaan. Grote kans dat als je overbezorgd bent, je sterrenbeeld […]
Genoeg vrouwen doen het weleens: stiekem in zijn telefoon kijken. Niet omdat ze op zoek zijn naar ellende, maar omdat er iets wringt. Een gevoel. Iets wat niet helemaal klopt. Het overkwam Iris. En voor ze het wist, zat ze in zijn telefoon, op zoek naar antwoorden waar ze helemaal niet voor was.
Marloes (33) is redacteur bij Kek Mama en woont met vriend, peuter (4) en baby (11 maanden) in Arnhem. Ze schrijft in haar columns over hoe ze het hoofd boven water houdt in haar chaotische gezinsleven en de overgang van één naar twee kinderen. Deze week over de eerste schooldag
Hij kwam er niet via de geijkte paden, maar via een affaire. Maar dat maakt het zoontje van Sarah er zeker niet minder gewenst om.