Beeld: Getty Images
Yasmine (41) is een alleenstaande moeder met een zoon van 8 en een dochter van 13. Haar ouders zijn Marokkaanse immigranten, die het niet breed hadden. Nu ze zelf kinderen heeft wil ze van het leven genieten, maar vragen haar kinderen zich af of ze niet eens moet gaan sparen.
“Als ik de kinderen naar school breng wijs ik ze vaak op de mannen van de stadsreinigingsdienst. ‘Niets ten nadele van deze harder werkers’, zeg ik dan tegen ze. ‘Maar het is aan jou of je later straten wil schoonmaken of dat je iets gaat doen wat leuker is én beter betaalt.’ Mijn ouders zijn Marokkaanse immigranten, we hadden het niet breed. Mijn vader werkte hard in een fabriek. Mijn broers en zussen en ik droegen kleding uit de zak van Max, geld voor speelgoed of uitjes was er niet.
Zodra het kon ben ik gaan werken, ik wilde mijn eigen geld verdienen. Nu kom ik soms thuis met een feestelijk ingepakt cadeau, voor mijzelf en de kinderen. Omdat iedere dag een reden is om het leven te vieren. Ik verwen mijn kinderen, maar ze weten heel goed dat het mij niet is komen aanwaaien. Als je een plezierig, onbezorgd leven wilt, moet je daar hard voor werken. Ik ben van niemand afhankelijk. Mijn ex-man betaalt maandelijks 200 euro voor de kinderen. Meer kan hij niet missen en meer vraag ik ook niet, van een kale kip valt niet te plukken. Als projectmanager verdien ik gemiddeld 2000 euro netto per maand.
Een half jaar geleden werd ik op de fiets aangereden door een scooter en belandde ik met nek- en schouderklachten in de ziektewet. Fysiek en mentaal had het ongeluk veel impact, voor het eerst kon ik niet werken. Financieel was het ook een fikse stap terug. Ik krijg nu zeventig procent van mijn laatst verdiende loon. Ik heb de mazzel dat ik geen hoge vaste lasten heb, zo’n 750 euro per maand, maar ik moet steeds beter nadenken over mijn uitgaven.
Wanneer ik weer aan het werk kan is onzeker. Ik leen nu van de spaarrekeningen van de kinderen om rekeningen te kunnen betalen. Laatst waren we een paar dagen op vakantie toen de kinderen mij aanspraken op mijn uitgavenpatroon. ‘Mama, we doen altijd zo veel leuke dingen, maar misschien moet je nu toch echt eens gaan sparen?’ Zelf sparen ze voor een iPad en een laptop.
Lees ook – Joyce en haar man smijten met geld: “Vervolgens leen ik geld uit de spaarpotten van mijn dochters” >
Het is raar als je kinderen je corrigeren. Ze hebben natuurlijk gelijk, maar geld moet ook rollen, vind ik. Dure kleding of spullen kopen vind ik niet heel interessant, maar ik hou van het goede leven. Ik ben een fervent supporter van de lokale horeca, een groot deel van mijn geld gaat op aan uit eten gaan en andere gezelligheid. Ik wil van het leven genieten. Nu en niet later. Hoe ik erbij zit als ik straks oud en gerimpeld ben, dat zien we tegen die tijd wel weer.”
Dit artikel heeft eerder in Kek Mama gestaan.
In ons Kek Mama magazine lees je de mooiste verhalen, herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts € 29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Het was eerste kerstdag, en zoals elk jaar was Marjan met haar gezin uitgenodigd bij haar ouders thuis. Dit deden ze al sinds jaar en dag elk jaar. Maar dit jaar verliep het totaal anders dan voorgaande jaren.
Op het eerste gezicht vond hij haar wat saai, zij hem ‘zo’n dj’. Toch zijn Dionne Stax en Steven Jansen al vier jaar stapelgek op elkaar. Hun leven is allesbehalve standaard, en dat willen ze ook zo houden. Al brengt hun nieuwe huisgenootje vast wat meer structuur.
Een leerkracht vertelt aan Kek Mama wat ze meemaakt. Deze keer: Juf Christine (27) geeft les aan groep 7.
Dat jullie het vroeger over alles eens waren, kwam waarschijnlijk omdat je verblind was door liefde, want nu jullie ouders zijn ben je weleens verbijsterd over wat je partner nu weer uitkraamt.
Marise is er na haar herstel van een eetstoornis heel stellig over: anderen complimenteren met gewichtsverlies is niet meer van deze tijd. Zij doet het niet meer en roept anderen op er ook mee te stoppen.
Feestjes waar alles op rolletjes loopt vergeet je meestal binnen een week. De échte verhalen en feestblunders blijven hangen dankzij mislukte kostuums, dronken Sinterklazen en Kerstmannen en gênante gedichten.