Chermaine slaat geen festival over. En ook al dacht iedereen dat het wel wat minder zou worden nu ze moeder is, kan ze het feesten niet laten. Ook al heeft ze er geen geld voor.
Lees verder onder de advertentie
Chermaine (35, secretaresse) heeft een relatie met Samuel (46, jurist). Samen hebben ze twee kinderen; Thijn (6) en Joris (4).
Lopende rekening: € 860 Spaarrekening: € 710
“Als er een feestje is, ben ik erbij. Zo is het altijd al geweest; wie mij meevraagt, kan rekenen op een volmondig ja. Tot een jaar of tien geleden was ik ieder weekend in de kroeg of in een club te vinden. Ik deed altijd het licht uit, hing regelmatig van donderdag tot en met zondag in de kroonluchters, om dan maandag knetterbrak op mijn werk te verschijnen.
Lees verder onder de advertentie
Die tijd heb ik wel gehad. Ik ben geen achttien meer, een weekend doorhalen zit er niet meer in, helemaal niet nu ik twee kinderen heb. Ik kan het naar hen toe niet maken een dag in bed te blijven liggen omdat ik te lamlendig ben een poot te verzetten, terwijl ik wel tot in de vroege uurtjes op een dansvloer heb gestaan. Dus doseer ik mijn feestjes. Maar ik ga wel, en nog regelmatig ook.
Ceremoniemeester
Mijn omgeving had gedacht dat ik wel een beetje zou dimmen toen ik zwanger was van Thijn. Maar zelfs zwanger heb ik op festivals gestaan, alleen dan broodje nuchter. Ik heb het van mijn ouders, denk ik. Mijn vader heeft een tijdlang een eigen kroeg gehad en mijn moeder is zo iemand die het in haar eentje voor elkaar krijgt feesten naar een hoger niveau te tillen. Als zij binnenkomt is er meteen sfeer.
Lees verder onder de advertentie
Ze kan ook als geen ander feesten organiseren. Toen ik acht jaar geleden door Samuel ten huwelijk werd gevraagd, wist ik meteen wie onze ceremoniemeester zou worden: mijn moeder. Ze heeft alles tot in de puntjes verzorgd. We hadden onze weddingplanner beter kunnen annuleren.
In balans
Thijn was nog geen maand oud of ik bezocht alweer een festival. Omdat ik mijn eigen lijf en leven weer een beetje terug wilde na die negen maanden zwangerschap, had ik besloten geen borstvoeding te geven. Het leek me niets om zo’n zwaan-kleef-aan met mijn kind te worden. Daarbij; ik had weer recht op een borrel (of iets anders), vond ik.
Lees verder onder de advertentie
Samuel is hier heel makkelijk in. Hij is het tegenovergestelde van mij. Waar het bij mij niet gek genoeg kan zijn, zit hij liever op de bank een serie te bingen. We houden elkaar daarin goed in balans. Hij trekt mij met enige regelmaat de bank op om even mijn rust te pakken en ik sleur hem op mijn beurt zo nu en dan mee een dansvloer op voor een leuke avond. Maar we hebben ieder ook echt ons eigen leven. Zo ga ik, vooral in de zomermaanden, veel naar festivals met een groep vriendinnen. Waar de meeste van hen er één à twee per zomer uitkiezen, kan ik niet kiezen. Ik wil overal bij zijn en dat kost geld. Heel veel geld.
In de papieren lopen
Vaak neem ik een hotel in buurt van het festivalterrein. Ik zal er geen doekjes om winden; ik mag op zo’n dag ook nog weleens een pilletje slikken en ik vind dat je je dan even niet in de buurt van je kinderen moet vertonen. Dat voelt niet goed. Ze komen niets tekort. Samuel vindt het geen enkel probleem zo’n weekend voor ze te zorgen en anders kunnen ze altijd bij mijn ouders of schoonouders terecht.
Lees verder onder de advertentie
Een leuke nieuwe outfit, eten, drinken, toegang, het hotel, een taxi; een festivalweekend kan behoorlijk in de papieren lopen. Een bedrag tussen de € 200 en € 300 ben ik zo kwijt. Ik werk momenteel drie dagen in de week en heb geen megasalaris; netto houd ik zo’n € 1800 over.
Samuel en ik hebben in principe de afspraak dat we al onze vaste lasten samen betalen, maar daar komt in de praktijk weinig van terecht. We hebben alleen al een hypotheek van € 1600. Ik verdien veel minder dan hij en wil ook nog een beetje overhouden om de bloemetjes buiten te kunnen zetten. Het komt dan ook nogal eens voor dat ik halverwege de maand al geen rode cent meer op mijn rekening heb staan.
Lees verder onder de advertentie
‘Samuel…’, begin ik dan het gesprek – en dan weet hij al hoe laat het is. Dan maakt hij een paar honderd euro over of neemt hij een maand de gehele hypotheek voor zijn rekening. Het doet me heel erg denken aan de gesprekken die ik vroeger met mijn vader had. Bij hem klopte ik ook altijd aan als ik mijn geld er weer eens doorheen had gejaagd. Direct na mijn ‘Pap?’ vroeg hij dan: ‘Hoeveel heb je nou weer nodig?’ We kunnen daar nog steeds erg om lachen.
“Ik word onder de streep een leukere moeder door al mijn uitjes”
Samuel is er gelukkig ook heel relaxed in. Hij ziet hoe goed een weekendje festivallen mij doet en hoe ontzettend ik geniet van een dag daydrinken met mijn vriendinnen. Zo’n middag borrelen gaat dan vaak moeiteloos over in een hapje eten en dan nog ergens een afzakkertje nemen. De rekening kan daarmee zomaar op € 50 komen. Ik word onder de streep een leukere moeder door al mijn uitjes. Als ik bij mijn kinderen ben, ben ik er ook écht. Dan geniet ik intens van ze en is mijn focus volledig op hen.
Buffer opbouwen
In de wintermaanden heb ik het op feestgebied wat rustiger in de agenda. Dan probeer ik ook altijd te sparen. ‘Een buffertje opbouwen’, zeg ik dan. De praktijk leert echter dat zo’n buffertje zelden lang standhoudt, want ook in de winter komt er regelmatig een concert of een feest langs waar ik geen nee tegen kan zeggen.
Ik weet dat niet iedereen het eens is met mijn manier van leven. Via via heb ik al eens gehoord dat een kennis vindt dat ik niet aan kinderen had moeten beginnen. ‘Chermaine is zelf nog een kind’, zou ze gezegd hebben. Ik snap niet waar mensen zich mee bemoeien. Leven en laten leven hoor. Als jij ervoor kiest ieder weekend op de kinderboerderij of in de speeltuin te slijten is dat toch ook goed? Daar zul je mij niet over horen. Sterker nog; budgettechnisch benijd ik die moeders.
Kwestie van keuzes maken
Er zijn al heel wat vriendinnen van mij afgehaakt als het op feesten aankomt, sinds ze kinderen hebben. Dat vind ik weleens jammer. Ik heb nu een groep wat jongere meiden om me heen die grotendeels nog kinderloos zijn. ‘Als wij ooit moeder worden, gaan we het net zo doen als jij’, hebben ze al gezegd.
Ik moet dat nog zien. Het is wel echt een kwestie van keuzes maken. Als ik niet zoveel zou feesten, zouden we misschien wel wat vaker een weekendje met de kinderen weggaan. Soms voel ik me daar een beetje schuldig over. ‘Dat komt wel als ze wat ouder zijn joh’, zegt Samuel dan. Ik hoop ergens dat mijn feestdrift dan ook een beetje afneemt. Dat ik dan niet meer direct bij het horen van een lekkere beat helemaal ‘aan’ sta en niets liever wil dan urenlang losgaan.”
In de glossy Kek Mama lees je de mooiste verhalen, meest herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts €29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Een koosnaam voor je partner, je herkent het vast. Zo’n bijnaam die je alleen tussen jullie tweeën gebruikt en uitspreekt als je denkt dat niemand luistert. Totdat je kind het oppikt en enthousiast deelt met de buitenwereld. Daria (32) maakte het mee. Het schaamrood staat nog steeds op haar kaken.
Hoera! Saskia Weerstand is bevallen van een zoon. Dat maakt de RTL-presentatrice bekend op haar Instagram. “Kleine vriend, we zijn zó blij dat jij er bent.”
Marloes (33) is redacteur bij Kek Mama en woont met vriend, peuter (3) en baby (8 maanden) in Arnhem. Ze schrijft in haar columns over hoe ze het hoofd boven water houdt in haar chaotische gezinsleven en de overgang van één naar twee kinderen. Deze week over: ingesleten rolpatronen
We kennen het allemaal: boodschappen doen en telkens weer schrikken bij de kassa. Maar bij Vianna thuis is het elke week een financiële horrorfilm. Haar man en zoon hebben namelijk geen grenzen als het gaat om geld uitgeven aan proteïne snacks.
Een Instagram-video waarin artsen vertellen wat ze hun eigen kids nooit zullen laten doen, ging viral. Van slaapfeestjes tot sekseducatie: het levert verrassende inzichten op.
Als iemand zegt dat opvoeden helemaal vlekkeloos gaat, kunnen wij je vertellen dat dat totaal niet zo is. Ook niet als je kinderen volwassen zijn. Ze blijven jouw kind – met een eigen mening en af en toe stevige discussies.